เรื่องย่อ เพลิงเเห่งรักสยบหัวใจ
อยู่ดีๆ เตชินท์ เตชานนท์ นักธุรกิจหนุ่มไฟเเรงก็ต้องเสียมารดาสุดที่รักไปพร้อมได้รับมรดกชิ้นโตที่เขาไม่ปรารถนานั่นคือเธอ พิมพ์พิศา กฤติกาญ มารดาได้มอบหญิงสาวหน้าใสคนนี้ที่จะต้องเเต่งงานกับเขาเท่านั้นตามพินัยกรรมโดยที่เขาไม่สามารถที่จะปฏิเสธหรือทิ้งเธอไป นอกจากเธอจะทิ้งเขาเเละเต็มใจไปจากชีวิตของเขาเองเท่านั้น นี่คือคำสั่งทางกฎหมายเเละคำสั่งจากผู้เป็นมารดาที่เขามิอาจจะสลัดตัวออกไปได้ ดังนั้นเขาจะทำทุกอย่างเเละทุกวิถีทางที่จะทำให้เธอทนเขาไม่ได้เเละยอมออกไปจากชีวิตเขาเเต่โดยดี เเต่เกมครั้งนี้คงไม่ง่ายที่เขาจะเอาความโสดไร้พันธะคืนมาเพราศัตรูของเขาคือหัวใจตัวเอง
‘ ความรักคงเหมือนสายลมที่หล่อเลี้ยงตัวเราให้ยังคงมีชีวิตอยู่ ’
‘ และความรักคงเหมือนสายลมที่มองไม่เห็นแต่เราสัมผัสถึงพลังของความรักได้ ’
“ คนใจดำ อย่าบอกนะนายคือคุณเตชินท์ ” เตชินท์ที่กำลังเดินจากไปหันกลับมาอีกครั้ง
“ ใช่ผมเอง คุณพิมพ์พิศา จะเรีกยผมตินก็ได้นะ เเต่คุณคงไม่ต้องเรียกหรอกใช่ไหม คุณคงอยากจะกลับบ้านเเล้วสิท่า ถ้าทนผมไม่ได้ผมยินดีให้คนไปส่งคุณถึงบ้านเลย เเค่บอกผมมา ”
“ ฝันไปเถอะ เเต่ว่าๆไป คุณหญิงท่านออกจะเป็นคนดีไม่น่าเชื่อว่าจะ ไม่มีใครสอนไอ้โรคจิตอย่างนาย ” พิมพ์พิศามองหน้าเตชินท์ด้วยความโกรธ ที่เขาทำตัวมารยาทไม่ดีใส่เธอ
“ มันจะมากไปเเล้วนะ เธอเป็นใครมีสิทธิ์อะไรมาพูดเเบบนี้ฉัน ” เตชินท์ตรงเข้าไปบีบเเก้มพิมพ์พิศาที่นั่งอยู่กับพื้นด้วยความโกรธ
“ โอ้ย ปล่อยนะฉันเจ็บ ” พิมพ์พิศาสะบัดหน้าหนีมือใหญ่ ที่จับกุมใบหน้าเธอไว้อย่างรุนเเรง
“ หึ นึกว่าจะเก่ง ที่เเท้เเค่นี้ก็ร้องไห้ โถ่เอ๋ย เธอมันก็เเค่ผู้หญิงที่เลี้ยงมาไว้เพื่อ ขายตัวเเลกเงินเหมือนผู้หญิงข้างถนนทั่วไปนั่นเเหละ ผ่านผู้ชายมากี่คนแล้วหละ อย่าคิดนะว่าผมจะเอาผู้หญิงร่านมาเป็นเมีย ”
เพี๊ย ! เสียงฝ่ามือบางกระทบลงบนใบหน้าหล่อของชายหนุ่ม
“ อะ อื้ม ปะ ปล่อย ” ทันที่ที่มือเรียวยาวของพิมพ์พิศาตบกระทบกับเเก้มของเตชินท์ เตชินท์ดึงร่างบางเข้ามากดจูบร้อนลงบนริมฝีปากบางของเธออย่างรวดเร็ว ขอบปากที่ร้อนเเรงประกบปากเนียนนุ่มของพิมพ์พิศา เตชินท์บดขยี้พิมพ์พิศาอย่างไม่ปราณี มือเล็กของเธอทั้งสองข้าง ทุบเเละดันหน้าอกเตชนท์ออก เเต่ก็ไม่เป็นผล เรียวเเรงอันน้อยนิดของเธอ ไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลยแม้แต่น้อย
เพี๊ย ! เมื่อเตชินท์เว้นช่วงให้เธอหายใจ เพราะดูเหมือนว่าเธอใกล้จะขาดใจตาย พิมพ์พิศาใช้โอกาสนี้สวนตบใบหน้าคนใจร้ายอีกครั้ง
“ อ๊อ อ๊อย ” พิมพ์พิศายังไม่ทันได้หายใจ ก็ต้องรับจูบร้อนเเรงที่เตชินท์มอบให้เธออีกครั้ง เตชินท์กดจูบร้อนลงบนปากบาง จนพิมพ์พิศาหายใจไม่ทัน ตอนนี้พิมพ์พิศารู้สึกเจ็บปวดไปหมด ทั้งขอบปากที่เจ็บเเสบเเละบวมเจ่อ พิมพ์พิศายังต้องมาเสียจูบเเรกเเละจูบที่สองให้กับเขาอีก ทั้งที่เธอรู้ว่าการมาที่นี่ของเธอ คือการมาเป็นของเขามาเป็นภรรยาเขา เเต่นั้นก็ไม่ได้หมายถึงการที่เขามาทำร้ายเธอ โดยที่เธอไม่ยินยอมเเบบนี้
พิมพ์พิศาง้างมือออกเตรียมตบหน้าเตชินท์อีกครั้ง
“ เอาสิ ตบสิ ตบหน้าผมเลย ผมว่างจูบคุณทั้งวันเเหละ ถ้าคุณตบผมจูบ ” พิมพ์พิศาไม่ได้ตบหน้าชายหนุ่ม เเต่เอามือนั้นขึ้นมาปาดเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาเเทน