ในคืนพระจันทร์เต็มดวง แสงจันทร์สาดส่องไปทั่วสวนที่ถูกตกแต่งประดับประดาอย่างสวยงามจัดวางอยู่หลังคฤหาสน์หรูสองชายหนุ่มกำลังนั่งดื่มด่ำกับบรรยากาศที่สุดแสนจะโรแมนติกโต๊ะดินเนอร์สุดคลาสสิคที่มีเทียนวางตั้งกลางโต๊ะกลิ่นหอมอ่อนๆของดอกไม้ที่ถูดจัดวางอย่างสวยงามอาหารรสเลิศและไวน์ชั้นดีที่ได้เตรียมการล่วงหน้ามาไว้อย่างดีนั้นถูกนำมาเสิร์ฟแสงแวววับจากหิ่งห้อยที่บินผ่านไปมาส่องแสงระยิบระยับดูสวยงาม
“เอ่อ..จ..แจ็คครับ...”
คนตัวเล็กเอ่ยถามขึ้นถึงจะเป็นเวลาค่ำมืดแล้วแต่คืนนี้แสงจันทร์ค่อนข้างสว่างทำให้สามารถมองเห็นได้ดีพอสมควรตอนนี้ใบหน้าหวานกำลังเห่อร้อนและประดับไปด้วยริ้วแดงจางๆบนแก้มนวล
“หืม? มีอะไร”
ฮันเตอร์ตรงหน้าของคนตัวเล็กสวมฮูดสีเขียวที่นั่งราวกับเจ้าชายอยู่ตรงหน้าอีกคนเอ่ยถามกลับมองร่างเล็กตรงหน้าอย่างนึกขำเสียไม่ได้
“คือ...วันนี้นายนึกคึกอะไร...ถึงได้มานั่งกินข้าวแบบนี้อะ”
ไนบ์ยกมือเกาท้ายทอยตัวเองแก้เขินปกติคนรักของเขาไม่ค่อยที่จะทำอะไรที่พิเศษแบบนี้สักเท่าไหร่จะเรียกว่าไม่ชินก็ได้ซึ่งตัวเขาเองก็เอาแต่ไล่ล่าเหล่าเซอร์ไวน์ในสนามเด็กเล่นและออกเที่ยวตามพิพิธภัณฑ์ตั้งแต่เช้าจรดเย็น
“มัวแต่หนีฮันเตอร์จนลืมเลยนะนายน่ะ...เด็กบื้อ”
คนตัวโตหลุดขำออกมาเบาๆพลางยกมือขึ้นยีผมคนตรงหน้าอย่างเอ็นดู
“ง่า~~...ก็ฉัน...ไม่รู้นี่”
นาอิบมุ่ยหน้าอย่างเสียไม่ได้ก่อนจะยกมือขึ้นจับมือหนาออกแล้วจัดทรงผมให้เข้าที่เข้าทางเสียใหม่
“ฮ่าๆนึกดีๆสิครับวันที่พิเศษที่สุดวันที่เรามีความสุขด้วยกันมาจนถึงตอนนี้”
ฮันเตอร์หนุ่มยิ้มขำกับการกระทำของคนตัวเล็กพลางทิ้งคำถามให้อีกคนคิดไว้ปวดหัวเล่นวันนี้เป็นวันพิเศษและวันนี้คนรักของเขาก็ดันน่ารักมากเสียด้วยถ้าจะขอแกล้งสักหน่อยคงจะไม่เป็นอะไร
“อืมมม...วันเกิดนายหรอ...เอ๊ะ?!....ไม่ใช่สิ...วันนี้วัน...”
คนถูกถามนิ่งเงียบไปสักพักก่อนที่ใบหน้าหวานจะเห่อร้อนขึ้นมาอีกครั้งแก้มนวลทั้งสองบ้างแดงเหมือนกับลูกมะเขือเทศลามไปจนถึงใบหูเรียวอดที่จะไม่ให้คนตัวโตที่นั่งอยู่ตรงข้ามลอบกลืนน้ำลายอดใจที่จะลุกไปขย้ำเหยื่อของเขาเสียตรงนี้เลยทีเดียว
“ฉันว่า...เราไปฉลองกันบนเตียงดีกว่านะนายน่ารักเกินไปฉันทนไม่ไหวแล้ว”
เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ผุดขึ้นบนใบหน้าคมก่อนจะลุกขึ้นอย่างแผ่วเบาเดินตรงไปหาคนตัวเล็กแล้วช้อนตัวขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนแกร่ง
“อะ...เอ๊ะ?!...แจ็ค..นายจะพาฉันไปไหนอะ...ฉันเดินเองได้หน่าแจ็ค!!”
ถึงนาอิบจะดิ้นขัดขืนแต่ก็ไม่อาจทำให้หลุดจากอ้อมแขนแกร่งไปได้ร่างเล็กได้แต่นิ่งเงียบทำหน้างอคอหักคล้ายปลาทูที่อยู่ในเข่ง
.
.
.
เพียงอึดใจสองเท้าหนักก็ย่างกรายเข้ามาในห้องนอนขนาดกว้างที่มีเตียงสุดหรูขนาดคิงไซส์ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้องรอบๆประดับประดาไปด้วยของตกแต่งแสนแพงที่หาราคาเทียบมิได้สองแขนแกร่งค่อยๆวางคนตัวเล็กลงบนเตียงนุ่มอย่างเบามือ
“จ..แจ็ค...”
ใบหน้าหวานที่ตอนนี้ถ้าเทียบกับสีของลูกมะเขือเทศแล้วคงจะชนะอย่างแน่นอนสายตาร่างเล็กสั่นระริกไปด้วยความตื่นเต้นปนผสมกับความอายเมื่อมือหนากำลังไล่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวอย่างช้าๆ
“....”
ไม่มีเสียงตอบรับใดๆจากแจ็คที่กำลังง่วนอยู่กับการถอดเสื้อผ้าคนตรงหน้า
ไม่นานนักคนตัวเล็กก็เหลือเพียงแต่ร่างเปลือยเปล่ามือเล็กที่กำลังสั่นเทาเลื่อนมาปิดตรงจุดสำคัญไว้ยกขาขึ้นแนบชิดกันแน่นริมฝีปากบางเม้มเข้าหากัน
แสงจันทร์นวลผ่องที่กระทบกับผิวขาวเนียนนั้นยิ่งเร้าอารมณ์ให้ชายหน้าคมตรงหน้ายิ่งเกิดความกระสันมากขึ้นไม่นานร่างทั้งสองก็ไร้เสื้อผ้าอาภรณ์ใดๆปกปิด
แจ็คค่อยๆจับขาเรียวให้อ้าออกจากกันแล้วแทรกตัวเข้าไปก่อนจะก้มลงจูบปากนุ่มสอดลิ้นเข้าไปตวัดหยอกล้อเป็นการเลื้อเชิญให้คนที่อยู่ใต้ร่างเกิดอารมณ์ร่วมด้วยแต่ดูเหมือนลิ้นเล็กจะไม่ค่อยให้ความร่วมมือสักเท่าไหร่คอยเอาแต่ตวัดหนีลิ้นหนาจนทำให้หงุดหงิดใจ
มือหนาเลื่อนลงมาลูบไล้เรียวขาสลับกับบีบเค้นเพื่อให้คนตัวเล็กตอบสนองเสียงจูบดังระงมไปทั่วห้อง
“อื้อออ!!....อะ...อืออ..อออ”
มือเล็กยกขึ้นทุบแผงอกกว้างทันทีเมื่อกำลังรู้สึกขาดอากาศหายใจนาอิบดิ้นไปมาเล็กน้อยเพื่อแสดงว่าตนต้องการอากาศเข้าไปหายใจทำให้คนที่อยู่ข้างบนจำต้องถอนจูบออกอย่างเสียดายทันที่ที่คนตัวโตถอนจูบออกนั้นไนบ์รีบหอบหายใจอย่างหนักหน่วงกอบโกยอากาศเข้าไปให้ได้มากที่สุดหน้าอกเล็กกระเพื่อมขึ้นลงอย่างรวดเร็ว
แจ็คยกยิ้มอย่างพอใจก่อนจะก้มลงใช้ลิ้นสากไล้เลียเม็ดสีชมพูสดไปมาทั้งสองข้างพลางดูดเม้มแรงๆจนเกิดเสียงดังน่าอาย
“อะ...อ๊าา..าา~~..จะ...แจ็ค...มะ..ไม่...อื้อออ!!!”
เสียงครางของคนร่างเล็กดังเล็ดลอดออกมาอย่างกลั้นไว้ไม่ได้มือเล็กดันหัวคนตรงหน้าออกอย่างไร้เรี่ยวแรงทำได้เพียงร้องขอให้หยุดเท่านั้นแต่ร่างหนาดันหัวรั้นไม่ยอมทำตามแถมยังใช้ฟันครูดเม็ดสีชมพูขึ้นมาแล้วขบกัดเบาๆราวกับขนมหวาน
“แจ็ค...อึก!!..พอ..แล้ว...อาา..าา...อึ๊ก!!...อ๊าา..าา..!!”
ร่างเล็กครางกระเส่าออกมาไม่เป็นภาษาเมื่อแจ็คเลื่อนลงมากอบกุมกลางกายของตนเอาไว้ก่อนจะขยับมือหนารูดรั้งขึ้นลงช้าๆอย่างอ่อนโยน
ผ่านการเล้าโลมกันจนพอใจฮันเตอร์หนุ่มก็จับขาเรียวให้อ้าออกอีกครั้งและกว้างกว่าเดิมก่อนจะมอบสัมผัสอันร้อนผ่าวเข้าไปในตัวของร่างเล็กที่ตอนนี้ยกมือขึ้นปิดปากกลั้นเสียงครางหวานไม่ให้เล็ดรอดออกมา
“อืมม...มมม...อย่ากลั้น...เสียงสิครับ...อึก!!...แน่นชะมัด”
คนตัวโตนิ่วหน้าด้วยความเจ็บจากการตอดรัดจากช่องทางข้างล่างนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วที่ร่างเล็กทำแบบนี้แต่ถึงยังไงก็ไม่เคยจะชินสักทีมือหนาเลื่อนขึ้นประสานกับมือเล็กไว้ข้างกายก่อนจะมอบท่วงท่าทำนองที่แสนเร่าร้อนให้ร่างเล็กด้วยความผาสุข
“อ๊าาา!!!...แจ็ค..อะ...อื้ออ..อออ...เจ็บ...ฮึก!!...ฉันเจ็บ”
หยดน้ำตาไหลรินอาบแก้มนวลอย่างอดกลั้นไม่ได้สิ่งที่ใหญ่เกินไปที่เขาจะรับได้ขยับเข้าออกตรงช่วงล่างของร่างเล็กอย่างช้าๆ
“อาา..าาาห์...ฉัน...ขอโทษนะ...ซี๊ดดด..ดดดส์!!...ผ่อนคลายนะครับคนดี”
เมื่อเห็นน้ำตาที่ไหลรินอาบแก้มนวลทำให้ร่างหนาอดไม่ได้ที่จะต้องก้มลงไปจูบซับน้ำตาเพื่อปลอบอีกคนและมันได้ผลช่องทางคับแคบเริ่มผ่อนคลายทำให้เขาสามารถที่จะขยับเข้าออกได้ง่ายมากขึ้นจากนั้นเมื่อถึงจังหวะที่ร่างเล็กรู้สึกดีไปกับเขาแล้วร่างหนาจึงรีบมอบความเร่าร้อนที่รวดเร็วดั่งม้าศึกให้กับร่างเล็กทันที
“ม..อื้มมม..มมม...อื้ออ..!!!...อ๊างงง~~~”
เสียงครางหวานกระเส่าอย่างไม่เป็นภาษากระตุ้นเร้าอารมณ์ได้เป็นอย่างดีใบหน้าหวานหลับตาแน่นหันหน้าซบกับหมอนสีขาวสะอาดตาอดที่จะเขินอายกับการกระทำที่แสนเร่าร้อนนี้ได้
“อะ..จะ..แจ็ค...อ๊าาา..าา!!!...ไม่ไหว..แล...แล้ว...อึ๊ก!!...อ๊างงงงงง!!!~”
เมื่อความอดกลั้นมาจนถึงขีดสุดคนตัวเล็กครางออกมาจนดังลั่นไปทั่วห้องความสุขถูกปลดปล่อยออกมาจนเลอะที่นอนไปหมด
“อืมม...ฉัน..ก็...เหมือนกัน...อาาา..าาส์!!!!...นาอิบ!....ซี๊ดด..ดส์!!”
แจ็คเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยกัดฟันแน่นครางเสียงต่ำในลำคอก่อนจะขยับเอวเข้าไปให้ลึกที่สุดแล้วปลดปล่อยความสุขเข้าไปในตัวของร่างเล็กจนหมดก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆหอบหายใจมองใบหน้าหวานถี่รัว
“อื้อออ...”
นาอิบพลิกตัวนอนตะแคงจ้องมองใบหน้าคมอย่างเหนียมอายอดที่จะหลุบตาลงต่ำเพื่อหลบดวงตาคมไม่ได้แต่ก็ไม่สำเร็จเมื่อมือหนาเชยคางเรียวขึ้นมาก่อนจะมอบสัมผัสจูบอีกครั้งก่อนที่คนตัวเล็กจะจมลงสู่ห้วงนิทราคนตัวโตลอบยิ้มอย่างพอใจพลางเกลี่ยเส้นผมที่ปรกใบหน้าหวานที่ชุ่มเหงื่อออก
“ฝันดีนะครับ...ไนบ์ซูบีดาร์”
แจ็คจูบหน้าผากมนอีกสักครั้งให้ชื่นใจก่อนจะกระชับกอดคนตัวเล็กที่ตอนนี้กำลังหลับพริ้มอย่างสบายใจด้วยความเหนื่อยล้าจากกิจกรรมเมื่อสักครู่แล้วจมลงสู่ห้วงนิทราตามคนรักของเขาไป
ค่ำคืนที่แสนพิเศษจบลบไปได้ด้วยดีแสงจันทร์ที่สอดส่องผ่านมาทางหน้าต่างบ่งบอกถึงความยินดีในวันครบรอบแต่งงานของพวกเขา.....
คุยกันท้ายเรื่องจ้าาา~
สวัสดีค่า ไรท์เองทุกคน ยังไงก้ของากฟิควายสัเนๆไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะะะ ช่วงนี้ติดเกมส์นี้มากๆเลย ใครสนใจอยากเล่นด้วยกันเม้นขอไอดีได้น้าาาา ติชมได้เสมอนะคะ และสุดท้ายเลิฟยูค่า จุ๊บๆ~~~>\\\<
Guest
