รักสุดใจ...(ไอ้ภูธร)

-โตมร- 

"ไอ้เสือ! ไอ้หน้าขาว!แม่ง!เห็นจากร้อยเมตร กูนึกว่าดาวตก นึกว่าตัวเองรวย เป็นลูกเจ้าของผับ แล้วคิดว่าจะรังแกคนอย่างกูได้เหรอว่ะ! มึงได้เจอดีกับกูแน่" แต่ทำไมในใจลึกๆกูถึงอยากให้มันมารังแกกูอยู่เรื่อยๆว่ะ! 

-เสือ- 

"ไอ้โตมร! ไอ้เด็กยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ไอ้ภูธร! มาจากต่างจังหวัดเหรอ? แม่ง!จนแล้วไม่เจียมนะมึง! ห้าวผิดที่ผิดทางไปแล้วนะมึง!นี่มันกรุงเทพ ไม่ใช่ปักษ์ใต้บ้านมึง กูจะสั่งสอนให้มึงรู้ว่ากวนตีนกูแล้วมึงจะได้เจออะไร!" แต่ทำไมในใจกูถึงไม่เบื่อที่จะแกล้งมันเลยว่ะ หรือว่ากูจะ....(ไม่ ไม่จริงกูไม่ได้ชอบมัน) 

******** 

จากไรท์ 

********* 

นิยายเรื่องนี้เป็นแนวชายรักชาย ตัวละครทุกตัวล้วนแต่สมมุติขึ้น