บทนำ
บทนำ
บทนำ
บทนำ
บทนำ
บทนำ
บทนำ
ใต้ท้องฟ้าสีดำรัตติกาลและหมู่ดาวเล็กๆ นับล้านดวงที่ส่องแสงประกายทั่วท้องฟ้าสีทมิฬ หญิงสาวนามเมฆาวิ่งฝ่าความมืดไปด้วยความเร็ว ดวงตาสีทองและเส้นผมสีทองกระทบกับแสงดาวเป็นประกายระยิบระยับ ริมฝีปากบางยกยิ้มออกมาเมื่อเห็นบางอย่างที่อยู่ห่างออกไป
"เสร็จฉันล่ะ ฝากด้วยนะลูกรัก" เมฆาเอ่ยพลางประทับริมฝีปากลงบนลูกธนูของตน จากนั้นเธอก็ง้างธนูสุดแรงแขนและปล่อยลูกธนูออกไป มันได้พุ่งฝ่าอากาศไปยังเป้าหมายอย่างรวดเร็ว
เคร้ง!
แต่ลูกธนูของเธอกลับถูกปัดทิ้งอย่างง่ายดายด้วยดาบสีดำทมิฬ เมฆาเบะปากเบาๆ และจ้องมองไปยังคนที่ปัดลูกศรของเธอทิ้งได้อย่างง่ายดาย
ชายหนุ่มผู้มีผมสีดำทมิฬและดวงตาสีน้ำทะเลเดินออกมาจากเงามืดอย่างเชื่องช้า ท่าทางการก้าวเดินที่มั่นคงและแข็งแรงราวกับนายแบบทำเอาเมฆาแอบเบะปากอีกรอบ เขาคือ ดักลาส เพื่อนชายของเธอเอง
"เข้ามาสิ" เสียงทุ้มเอ่ยออกมาอย่างท้าทาย
"ได้เลย! " เมฆาปล่อยธนูให้หายไปในอากาศและเธอก็พุ่งเข้าไปโจมตีเขาด้วยดาบ
ทันทีที่เธอตวัดดาบออกไปด้วยแรงทั้งหมดดักลาสก็รับดาบของเธอได้อย่างง่ายดายและเขายังเคลื่อนไหวด้วยท่าทางพลิ้วไหวและโจมตีเมฆากลับ เพียงพริบตาเดียวดาบสีดำก็ได้จ่ออยู่ที่คอของเมฆาซะแล้ว
"เฮ้อ ยอมแพ้ๆ" เธอยกมือยอมแพ้อย่างง่ายดาย ก็แน่ล่ะเธอใช่นักดาบที่ไหนกัน หากได้ดวลดาบกับเขาแล้วเธอต้องจบแบบนี้ทุกทีล่ะน่า
"เธอไม่มีทางชนะฉันได้" เขากล่าวอย่างมั่นใจ เมฆายอมรับแต่ก็อดไม่ได้ที่จะเบะปากไม่ชอบใจ "ไปที่ทุ่งแห่งดวงดาวกันไหม? " จู่ๆ ดักลาสก็เอ่ยชักชวนขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเรียบตามฉบับของเขา
"ไปสิ" เธอยิ้มกว้างและเดินไปพร้อมๆ กับเพื่อนชายซึ่งเป็นคู่หูคนสำคัญ
เมื่อไปถึงทุ่งแห่งดวงดาวเมฆาก็ล้มตัวลงนั่งบนพื้นหญ้าและนอนลง ดวงตาสีทองของเธอมองขึ้นไปยังท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยประกายดวงดาวหลากสี มันช่างสวยงามราวกับไม่ใช่ของจริง....ซึ่งมันก็ไม่ใช่ของจริงอย่างดีว่า เพราะที่แห่งนี้คือโลกเกมออนไลน์ โลกแห่งความฝันที่มนุษย์สามารถสร้างได้สำเร็จ มันเป็นที่สนใจของผู้คนทั่วโลก
ผู้เล่นนับล้านชอบใช้ชีวิตในโลกแห่งความฝันเพราะโลกจินตนาการสุดแฟนตาซีสนุกกว่าโลกในชีวิตจริงมากและมันคือโลกที่ให้อิสระมากกว่าโลกจริง...
"...." ดักลาสนั่งลงข้างๆ เมฆาเงียบๆ และเงยหน้ามองท้องฟ้าเช่นเมฆา เขารู้สึกโหวงเหวงอย่างแปลกประหลาดไม่เหมือนครั้งที่มาก่อนหน้านี้
"คงใกล้ได้เวลาแล้วล่ะ" เมฆาเอ่ยขึ้นมา
"แล้วเจอกัน.. อย่าผิดนัดล่ะ" เขาเอ่ยเสียงเรียบ ดวงตาสีน้ำเงินของท้องทะเลจ้องมองไปที่เมฆา
"น่าไม่ต้องห่วง ฉันรู้ว่านายเกลียดที่ต้องรอมาก ไม่ผิดนัดแน่"
"หึ..เธอมักลืมและมาสายตลอด"
"แต่ฉันก็ไม่เคยผิดนัดนะ แล้วเจอกัน" เธอกล่าวเป็นครั้งสุดท้ายและยิ้มออกมา
โลกแห่งเกมออนไลน์ทำให้เราพบเพื่อนมากมาย คู่หูชายหญิงคู่นี้ก็เช่นกัน การนัดพบเพื่อที่จะได้ร่วมต่อสู้และร่วมผจญภัยไปด้วยกันอีกครั้งเป็นเรื่องปกติ
ดวงตาสีน้ำทะเลของดักลาสมองร่างของเพื่อนสาวที่กำลังเลือนหายไปจากการตรงหน้าเนื่องจากการล็อกเอาต์ออกจากระบบ นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้จากลากันก่อนเวลาปกติ
"...อีก 7 วันเจอกัน" ดักลาสกล่าวก่อนที่จะเดินออกจากทุ่งแห่งดวงดาวไป
โดยการจากกันครั้งนี้ทั้งสองฝ่ายไม่รู้เลยว่านั่น เกือบ จะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้เจอกัน
.
.
.
"แย่แล้วระบบขับรถล้มเหลว! "
"ระบบขับมือก็ใช้การไม่ได้เลย! "
"คุณพ่อคุณแม่คะ?! ข้างหน้า! "
"ระบบรถของเรา...โดนแทรกแซงจากใครบางคน......เมย์ ลูกต้องรอด"
.
.
โครม!!!
นั่นเป็นประโยคสุดท้ายของคุณพ่อที่หญิงสาวได้ยินก่อนที่จะมีเสียงชนดังสนั่นไปทั่วท้องถนนในยามค่ำคืน เธอได้ยินเสียงต่างๆ ดังอื้ออึงในหูจนฟังแทบไม่รู้เรื่อง...เธอเห็นสีแดง....สิ่งต่อมาที่เธอเห็นคือแสงสว่าง ทุกอย่างล้วนมีเพียงสีขาวโพลนทั้งหมด
.
.
.............นัดครั้งนี้คงต้องมีคนใดคนหนึ่งผิดสัญญาแล้ว...............
.....................................................
เรื่องย่อ
เขาและเธอเคยเป็นคู่หูกัน แต่ด้วยเหตุบางอย่างทำให้ไม่ได้เจอกันอีก แต่โลกจริงและโลกในเกมมันดันกลมเข้าขั้นสุดยอดจึงทำให้พวกเขาทั้งสองได้มาพบกันอีกครั้ง
แต่จะเป็นอย่างไรหนอเมื่อเขาตกหลุมรักชายหนุ่มในเกมซึ่งตัวจริงนอกเกมก็คือเธอ!
ความจริงของตัวตนจะถูกเปิดเฉยหรือไม่ ติดตามกัน!
อ๊ะ มีการผจญภัยและการต่อสู้ของพวกเขาด้วยนะ
Guest
