ใจจำยอม

เนมินทร์เกลียดผู้หญิงจับใจ เพราะอดีตร้ายยังตราตรึงอยู่ในหัว เข่นฆ่าความรู้สึกของเขาจนกลายเป็นเย็นชา เขากำลังจะฆ่าเธอ ในความคิดที่เริ่มรางเลือน ลมหายใจของหญิงสาวเริ่มสะดุด นัยน์ตาคมดุมองอย่างสะใจ เฮือกสุดท้ายที่เธอรวบรวมแรงได้ เธอตวัดมือตบใบหน้าเขาเต็มแรง 

เผียะ! 

ใบหน้าของเนมินทร์หัน พอหันกลับมามองเธอด้วยสายตาที่อยากจะฆ่าเต็มที แรงบีบคอก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น 

“กล้าตบหน้าฉันหรือ?” 

แสงแขตาเหลือก เธอกำลังหายใจไม่ออก สองมือไขว่คว้าไปที่ใบหน้าแล้วข่วน 

“อะ!” เนมินทร์ร้อง เล็บของเธอข่วนเปลือกตา มือหนาเลยปล่อยลำคอระหงออก เป็นโอกาสให้หญิงสาวผละออกมา สองมือลูบคลำลำคอตัวเองที่รู้สึกเจ็บระบม