ลูกเป็ดขี้เหร่ [[จิณณ์-เมฆ]]

ลูกเป็ดขี้เหร่  Intro

ไอ้ขี้เหร่...ผมเกลียดคำๆนี้ชะมัด ทำไม...คนรอบข้างถึงชอบยัดเยียดคำที่แสนทุเรศนี้ให้กับผม

“เมฆมึงนี่มันไม่มีอะไรดีเลยนะ ตัวสูงเก้งก้างเสียงก็ใหญ่ตัวดำฟันเหยินเหงือกเยอะ ไม่มีความพอดีซักอย่างถามจริงๆเหอะเวลาออกไปเดินเสนอหน้านอกบ้านเนี่ยไม่อายหนังหน้าบ้างเหรอมึงนี่มันมั่นหน้าเกินไปป่ะ” นั่นคือคำพูดของน้องชายของผม...มันหล่อครับ  หล่อราวเทพบุตร  ผิวมันขาวจมูกมันโด่งเป็นสันเพราะพ่อมันเป็นลูกครึ่งมันเลยได้ส่วนผสมของความหน้าตาดีมารวมไว้บนใบหน้า

ส่วนผมเพราะไม่เคยดูแลใส่ใจตัวเองเลย  ผลก็ออกมาเหมือนที่มันพูดว่าผมนั่นแหล่ะ  ทั้งๆที่ผมอายุ 22 แล้วแท้ๆแต่ไม่เคยมีแฟนเลย ส่วนน้องชายของผมมันเปลี่ยนคู่นอนเป็นว่าเล่นจนบางครั้งผมแอบแช่งชักให้มันติดเอดส์ตายไปซะ  ยังไม่รวมคำพูดจากใครหลายๆคนที่ทำให้ผมอยากจะเอาปี๊บคลุมหัวเดิน  ถ้าเปรียบน้องชายของผมดั่งหงส์ขาว..ผมมันก็คงเป็นได้แค่เพียง

..ลูกเป็ดขี้เหร่..

ได้แค่นี้จริงๆ