คำโปรย
“ศรศิลป์ไม่กินกัน” ทำให้เธอและเขาไม่เคยพูดจากันด้วยดี แต่เมื่อความจำเป็นมันบังคับให้ทั้งคู่ต้องญาติดีต่อกันโดยไม่ได้ตั้งใจ ความใกล้ชิดทำให้ความประทับใจเกิดขึ้นโดยที่เธอและเขาก็ไม่ทันตั้งตัว “ความเกลียดมันหายไปไหนเสียแล้ว
ตฤณ เจ้าของบริษัทโฆษณาชื่อดัง รูปหล่อ มีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้าม เจ้าชู้ และเห็นผู้หญิงเป็นแค่ดอกไม้ริมทาง ต้องยอมสยบหัวใจรักแทบเท้านางเอกสาวขาวีนที่เปรียบเสมือนไม้เบื่อไม้เมากับเขาในที่สุด เพราะอะไรกันนะถ้าไม่ใช่เพราะว่า “รัก”
ธณิตา การถูกยัดเยียดให้กลายเป็น “คุณย่า” ทั้งที่อายุยังไม่ถึงสามสิบ ทำให้เธอแทบจะร้องกรี๊ดอย่างรับไม่ได้ แล้วยังจะต้องมาเจอกับคุณลุงจอมป่วนอริเก่าเข้าอีก เธอจะใช้อะไรมางัดข้อกับเขาดีในเมื่อจู่ๆ ความรู้สึกเกลียดขี้หน้ากลายเป็นความรัก..ซะงั้น!