"โอเค เราเสร็จแล้ว" เสียงหวานๆของร่างบางร่างหนึ่งดังมาจากตรงหน้าโต๊ะคอมในห้องคอนโดหรูแห่งหนึ่ง 'เจสซี่ ไอเซนเบิร์ก' ผู้ที่เชี่ยวชาญในด้านเว็บไซต์ต่างๆ และสามารถแฮคคอมได้เป็นหมื่นๆเครื่องภายใน 3ชม. ความสามารถอย่างนี้ไม่ได้มีมาง่ายๆ
แต่ไม่ใช่สำหรับเขา
เจสซี่ มีรูปร่างหน้าตาที่ สวย น่ารัก น่าหลงใหล โครงหน้าเรียวสวยเข้ารูป จมูกโด่งพองาม ปากสีอมชมพูชวนให้น่าลิ้มลอง โดยเฉพาะพวกผู้ชายที่อยู่ในนิสิตของมหาลัย ยิ่งอยากจะเข้ามาฉุดเขาแทบทุกคน แต่แน่นอนว่าเพื่อนซี้หรือรูมเมทของผมไมมีทางให้พวกมันทำแบบนั้นแน่นอน
"แปปนึง จะเสร็จแล้ว เช็ดหัวแปป" เสียงตะโกนของเพื่อนซี้ของผมที่ขอมาเป็นรูมเมทด้วยกำลังพูดในขณะกำลังแปรงฟันอยู่ เหมือนเด็กไม่มีผิด
'แอนดริว การ์ฟิลด์' เพื่อนซี้ที่สุดของผมในมหาลัย ไม่ใช่ว่าไม่มีใครคบนะครับ แค่ผมไม่ชอบสุงสิงกับใคร โดยเฉพาะเอริก้า เพราะเธอมันแหล เธอเป็นดาวมหาลัยที่ส่วนมากล้วนจะมีคนเกลียดเธอมากกว่าชื่นชม แล้วดูเหมือนว่าเธอจะเกลียดผมเหมือนกัน เพราะแฟนหนุ่มของเธอดันมาชอบผมน่ะสิ...โอ้ ให้ตายเถอะ ผมขอนั่งดูหนังของผมคนเดียวเงียบๆดีกว่าที่จะออกไปทะเลาะกับยัยนั่น
หมับ
ผมหันไปด้านหลังที่เหมือนมีมือของใครบางคนกำลังจับไหล่ของผมอยู่ และนั่นคือรูมเมทของผมเอง บนร่างของแอนดริวมีเพียงผ้าเช็ดตัวปกปิดด้านล่าง และเปิดด้านบนที่ตอนนี้มีน้ำหยดอยู่บนซิกแพ็คของแอนดริวจนดูเซ็กซี่
ผมละสายตาจากเขาไม่ได้เลย
แต่ดูเหมือนผมจะจ้องเขานานเกินไป จนมือหยาบของร่างสูงมาบีบแก้มผมแล้วพูดกับผมว่า
"จะจ้องหน้าผัวอีกนานมั้ยจ๊ะ" ผมสะดุ้งจนรู้สึกได้ว่าเหงื่อของผมเริ่มไหลออกมา รู้สึกร้อนไปหมด ให้เดาว่าตอนนี้หน้าผมคงแดงอยู่แน่ๆ และคำทำนายก็ไม่มีผิด
"ทำไมหน้าแดงล่ะครับ" แอนดริวพูดพร้อมเกลี่ยผมของผมไปทัดหัวข้างบน
"อะไรเล่า แล้วทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าให้ดีก่อน"ผมรีบเปลี่ยนเรื่องเพราะกลัวว่าผมจะเสียอาการไปมากกว่านี้
"ทำไมล่ะ ไม่ชอบเหรอ" ไม่ชอบ...ก็บ้าแล้ว
"เหอะ แล้วเมื่อกี้เรียกอะไรผัวๆ ฉันไม่ใช่เมียนายนะ" ผมพูดพร้อมเบะปากใส่ แอนดริวหัวเราะออกมาเบาๆแล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบเสื้อแขนยาวออกมาเพราะนี่หน้าหนาวแล้ว แต่ผมรู้สึกว่ามันไม่ต่างอะไรกับฤดูใบไม้ผลิเลย
"ไหนมีอะไรให้ดูเหรอ?" แอนดริวพูดพร้อมมานั่งข้างๆผม ผมจึงเปิดเว็บไซต์ที่ผมกับเขาร่วมมือกันสร้างขึ้นมา พวกผมตั้งชื่อเว็บนี้ว่า 'เดอะเฟสบ๊ค'
ว้าว นี่นายเพิ่มการตั้งสถานะของแต่ละคนเข้าไปเหรอ" แอนดริวพูดพร้อมทำตาโต แล้วจ้องเข้าไปในจอคอมอย่างไม่น่าเชื่อ เป็นอะไร แค่เพิ่มอะไรนิดหน่อยเข้าไปเอง จะตื่นเต้นทำไม?
"ใช่แล้วก็.." ผมเว้นช่วงแล้วกดปุ่มออนไลน์ในเฟสบุ๊ค
"เราทำสำเร็จแล้ว" ผมกับแอนดริวมองหน้ากันแล้วยิ้มให้กันและกัน ความฝันที่ผมมีมาตลอดและอยากทำให้เป็นจริงคือ อยากจะให้ทุกคนสื่อสารกันโดยไม่ต้องใช้จดดหมาย ไม่ต้องมีนัดเจอกันให้ยากลำบาก แค่พิมแชทตอบข้อความกันก็รู้เรื่อง แล้วก็มีคนลำคัญคนๆหนึ่งเข้ามาช่วยผม ใช่ครับ คนๆนั้นคือ 'แอนดริว' เขาสนใจพวกเว็บไซต์แบบนี้เหมือนกับผม เราสองคนจึงร่วมมือกันสร้างเว็บไซต์นี้ เเละมันก็กลายเป็นสิ่งที่น่าสนใจของใครหลายๆคน ก็แค่หมื่นกว่าคนเอง..
"นายเก่งมาก ฉันภูมิใจในตัวนาย" แอนดริวพูดพร้อมจ้องหน้าผมด้วยสายตาที่จริงจังและผสมอมยิ้มเล็กน้อย
"แต่ฉันจะทำสำเร็จไม่ได้ ถ้าไม่ได้นายช่วย" ผมพูดพร้อมจ้องหน้าเขา เขาจะรู้มั้ยนะ ว่าผมรู้สึกยังไงกับเขา
"..."
"นายคือคนสำคัญสำหรับฉัน นายคือทุกๆอย่างสำหรับฉัน นาย...ฮึก" อยู่ดีๆผมก็กลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ บ้าจริง ทำไมผมต้องร้องไห้ด้วยเนี่ย ผมไม่อยากจะนึกถึงอดีตอันเลวร้ายนั่น...
แต่อดีตก็ยากที่จะลืมลง..
"เจสซี่ มาหาฉันสิ" พ่อเลี้ยงของผมพูดพร้อมเอามือตบเบาะเรียกให้ผมมานั่งข้างๆเขา
"ครับ" ผมซึ่งอายุเพียง15ปี ที่เสียแม่ไปตั้งแต่เด็กๆ แล้วพอก็ได้ตายตามแม่ไปหลังจากที่เขาได้สั่งเสียกับเพื่อนสนิทของเขาไว้ว่า
'ฝากดูแลลูกฉันด้วย เบอร์นาร์ด'
ใช่ครับ พ่อเลี่ยงของผมชื่อเบอร์นาร์ด เขารักผมมาก แต่ความรักที่เขาให้กับผมมัน..เหมือนผมไม่ใช่ลูกเขา
"มานั่งนี่สิ" เขาเรียกผม ผมจึงเข้าไปนั่งข้างๆเขา เขาเลื่อนมือมาจับเอวของผม แล้วอีกมือหนึ่งเลื่อนมาเชยคางผมให้เข้ามาใกล้ๆ
"นายสวยมากกว่าที่ฉันคิดเอาไว้ซะอีก เจสซี่ของฉัน" ผมรู้สึกไม่ค่อยดี รู้สึกแปลกๆ ปกติพ่อลกเขาทำกันอย่างนี้เหรอ ผมกำลังจะลุกขึ้นจากพันธนาการของพ่อเลี้ยงผม แต่เขาดันจับตัวผมได้ซะก่อน แล้วดึงผมให้นอนราบกับโซฟาแล้วเขาก็คร่อมทับตัวผมไว้
"อึก ปล่อยนะ" ผมพยายามปัดมือของเขาที่ตอนนี้กำลังลูบไล้ไปตามร่างกายของผม 'แอนดริว' ในหัวผมมีแต่คำนี้ ในหัวผมมีแต่เขา เพื่อนที่เรียนด้วยกันที่โรงเรียนและเราชอบสร้างเว็บไซต์ด้วยกัน แต่ตอนนี้ผมอยากออกไปหาเขา ผมอยากจะผลักร่างใหญ่ที่กำลังคร่อมผม ถ้าไม่ติดที่ว่า...
"อ๊ะ พะ..พ่อ ปะ ปล่อย ฮึก" น้ำใสๆเริ่มออกจากดวงตาคู่สวย เขาถอดเข็มขัดมามัดมือผมไม่ให้ผมหนีไปได้ ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยเอาไอบ้านี่ออกไปจากชีวิตผมที!!
"ชู่วว อย่าเพิ่งร้องสิ เรายังไม่ได้สนุกกันเลยนะ"เบอร์นาร์ดพูดพร้อมก้มลงมาประกบปากผม รังเกียจ ผมรังเกียจรสชาติจูบนี้ที่สุด ผมพยายามดิ้นจนเข็มขัดที่มัดมือหลุด ผมได้จังหวะจึงผลักเบอร์นาร์ดออก แล้วถีบเขาตกโซฟา ตอนนี้ผมรีบวิ่งไปที่ประตู กำลังจะเอื้อมมือไปเปิดประตู แต่ร่างหนาเข้ามาดึงผมแล้วตต่อยที่ท้องของผม
"อยากเล่นแบบเเรงๆก็ไม่บอก" เขาพูดพร้อมผลักผมนอนราบกับโต๊ะกินข้าว
ตื๊ดด ตื๊ดดด
เสียงมือถือของผมดังขึ้นจากโต๊ะใกล้ๆโซฟา ผมพยายามดิ้นแล้วจะไปหยิบโทรศัพท์ ในจังหวะที่เบอร์นาร์ดกำลังถอดเสื้อผ้าของเขาออก ผมจึงรีบวิ่งไปที่โต๊ะตรงโซฟาแล้วหยิบมือถือขึ้นมา
'แอนดริว' ชื่อของเพื่อนผมขึ้นอยู่บนหน้าจอมือถือของผม ผมจึงรีบกดรับ
"ฮัลโหล นายอยู่ที่ไหน"
"ฮึก แอนดริวช่วยฉันด้วย!"
"เจสซี่ นายเป็นอะไร ตอนนี้นายอยู่ที่ไหน"
"ฮึก อยู่บ้าน ม-อ๊ะะะะ ปล่อยยนะ"
"เจสซี่ เจส เจสส!!!" ปลายสาย๔ุกกดวางด้วยฝือมือพ่อเลี้ยงผมที่ตอนนี้เขามาจับตัวผมไว้ทางด้านหลังแล้วซุกไซร้คอผมอย่างหื่นกระหาย
"เพื่อนโทรมาเหรอ"เขาถามผมเสียงเรียบ เริ่มชักจะแปลกๆแล้วสิ
"ฉันถาม นายต้องตอบ" เขาเค้นผมให้ผมบอก เรื่องอะไรผมจะบอกล่ะ
"ไม่ต้องมายุ่ง"ผมรวบรวมความกล้าพูดออกไปด้วยเสียงสั่นๆเขานิ่งไปพักนึงก่อนจะพูดว่า
"นายพูดอย่างนี้กับคนที่เลี้ยงนายมาน่ะเหรอ"
"คุณไม่เคยเลี้ยงผม และผมไม่ต้องการคุณด้วย!" ผมตะโกนใส่เขาก่อนจะรวบรวมแรงที่มือกระทุ้งที่ท้องเขา แต่ดูเหมือนผมคิดผิด
"งั้นฉันจะเลื่อนสถานะจากพ่อเธอเป็นผัวเธอละกัน!" ไม่นะ ไม่ เขาจับผมนอนบนโซฟาแล้วกระชากเสื้อผม เผยให้เห็นผิวขาวเนียนน่าย่ำยีของผม ผมพยายามอย่างสุดแรงเพื่อให้รอดพ้นจากเหตุการณ์นี้ แต่..
"ฮืออ ปล่อยผมไปเถอะ" ก่อนที่ทุกอย่างจะเลวร้ายไปมากกว่านี้ ผมได้ยินเสียงถีบประตูดัง ปัง! ผมจึงพยายามลืมตาดูว่าใครมา เขามาช่วยชีวิตผมใช่มั้ย แต่เหมือนเบอร์นาร์ดจะไม่สนใจอะไรนอกจากร่างกายของผมจน...
เพล้ง!
เสียงแจกันดอกไม้แตกพร้อมร่างของพ่อเลี้ยงร่วงลงไป ผมเห็นคนๆหนึ่งกำลังยืนด้วยท่าทางตกใจ คนที่ช่วยชีวิตผมเอาไว้
"แอนดริว!"
"นายไม่เป็นไรใช่ไหม" เขาถามผม ผมยังไม่ทันได้พูดอะไร เขาก็ถอดเสื้อคลุมของเขามาคลุมตัวผม ตอนนี้ลักษณะของเราคือกำลังกอดกันอยู่
"ฮึก...แอนดริว " ผมสะอื้น พูดอะไรไม่ออก เขาลูบหัวปลอบผมแล้วบอกกับผมด้วยน้ำเสียงอบอุ่น
"ไม่เป็นไร เราจะออกไปจากที่นี่กัน เราจะไปอยู่ที่บ้านของเรากัน บ้านที่มีแต่เรานะ"
20.00PM
"เจสซี่นายร้องไห้ทำไม นาย..." ยังไม่ทันพูดจบ ร่างบางตรงหน้าผมก็โผเข้ากอดผมแล้วปล่อยโฮออกมา
"ฉะ...ฉัน ขอบคุณมากนะ ขอบคุณจริงๆ นายคือคนเดียวที่ รัก ฉันจริงๆ ฮึกก ฮือออ" ว้าว ผมรู้สึก...ใจสั่นแปลกๆแฮะ ตอนที่เขาพูดว่า 'รัก'
"นายยังไม่ลืมมันอีกเหรอ ลืมมันไปซะ คนอย่างนั้นมันไม่คู่ควรกับนาย นายจะต้องอยู่กับฉัน ฉันจะไม่ปล่อยให้นายเป็นอะไรไป ถ้าฉันเสียนายไป ฉันต้องขาดใจตายแน่ๆ" คนเล็กเงยหน้ามองผมด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดาความหมาย
"..."
"ฉันอยู่ไม่ได้ ถ้าไม่มีนาย" ผมพูดความรู้สึกที่ผมมีออกไป ผมอยากจะพูดคำนี้ที่สุดกับคนที่ผมอยากจะพูดจริงๆ และคนๆนี้ก็คือ 'เจสซี่'
"คือ...แอนดริว ฉันก็มีอะไรจะบอกเหมือนกัน" เจสซี่พูดพร้อมเม้มปาก ท่าทางเหมือนกำลังคิดว่าจะทำอะไรสักอย่างก่อนที่ร่างเล็ก
จุ๊บ
"!!!" คนน่ารักประกบปากผมพร้อมกัดปากหยอกเล่นเล็กน้อย มันไม่ใช่จูบที่ต้องการเซ็กส์ มันคือจูบที่มีความหมาย และเจสซี่ถ่ายทอดความรู้สึกออกมาด้วยการกระทำ
อา....ผมชอบจัง
"อื้อ" ผมครางออกมา เมื่อแอนดริวเริ่มลูบไล้ไปตามร่างการของผม เขากอดผมด้วยสองแขนแกร่ง พร้อมจูบผมอย่างดูดดื่ม ก่อนที่ผมจะทุบแผ่นอกกว้างเล็กน้อย เป็นสัญญาณว่าเริ่มขาดอากาศหายใจ
"แฮกๆ ทำไมนายจูบเก่งจัง" ผมพูดอะไรออกไปเนี่ย
"แล้วใครมารุกผมก่อนล่ะครับ หืม?" เขาพูดพร้อมยิ้มอย่างกวนๆ ผมจึงเบะปากให้ทีนึงก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ
แต่....
"อ๊ะ แอนด---อื้ออ" ยังไม่ทันที่ร่างเล็กจะพูดอะไร ผมก็ประกบปากนิ่มสีชมพูนุ่ม ที่หวานน่าลิ้มลองนั่น รสชาติความหวานมันไม่เหมือนกับผู้หญิง แต่มันหวานแบบน่าหลงใหล ผมไม่อยากจะผละออกไป อยากจะเสพติดความหวานทุกวัน ทุกเวลา
แต่ดูเหมือนว่า แอนดริวน้อยจะตื่นแล้วล่ะ
" อื้ออ แอนดริว นะ..นาย--" ผมอุ้มร่างเล็กในท่าเจ้าสาวแล้วพาไปที่ห้องนอน วางเขาลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม กลัวว่าร่างตรงหน้าจะแตกสลายไปเสียให้ได้
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าา แอนดริว" ผมเริ่มไม่ไหวละนะ เล่นครางชื่อผมซะแบบนี้ สาเหตุที่คนเล็กครางกระเส่าแบบนี้เพราะผมเลื่อนมือไปเล่นกับตุ่มไตสีสวยทั้งสองข้าง ผมเริ่มซุกไซร้คอหอม เลิกเสื้อเชิ้ตบางๆนั่นก่อนที่จะกระชากมันออกไปโดยที่ไม่สนว่ามันจะขาดหรือไม่ เพราะตอนนี้ร่างบางตรงหน้าน่าสนใจกว่าเยอะ
"จะ..เจสซี่"สติผมแตกกะเจิงเมื่อได้เห็นผิวขาวเนียน ไม่มีรอยจากบาดแผลหรือรอยใดๆให้เห็น บ่งบอกว่าร่างบางดูแลตัวเองได้ดีมาก เอวคอดน่าจับนั่นมันคอดซะยิ่งกว่าผู้หญิงซะอีก ผมก้มลงไปดูดขบเม้มตรงไหปลาร้าคนตัวเล็ก สร้างรอยไว้เพื่อให้รู้ว่า คนๆนี้เป็นของผม ของผมคนเดียวเท่านั้น
"อ๊ะ ทำรอยเหรอ" ร่างเล็กถาม
"ทำไม กลัวใครเห็นเหรอ"ผมแกล้งถามเพื่อยั่วคนตัวเล็ก
"ใคร กลัวใคร จะไปกลัวทำไม อยากจะทำกี่รอยก็ทำไปเลย เพราะฉันเป็นของนาย นายคนเดียวเท่านั้น"คำตอบที่น่าพอใจมากๆออกจากปากของร่างบาง ผมคิดไม่ผิดจริงๆที่ตกหลุมรักหนุ่มน้อยน่าใสคนนี้
"หึ ใจกล้าดีนี่ คนน่ารักเมื่อกี้หายไปไหนแล้วล่ะ" ผมแกล้งถามพร้อมกับก้มลงไปดูดลูกอมสีหวานที่ไม่ต่างจากรสชาติของมัน อีกมือนึงก็ขยี้ตุ่มไตสีสวยอีกข้าง ซึ่งเรียกเสียงครางจากร่างบางได้อย่างดี
"จะ..เจสซี่" ผมเรียกชื่อร่างบาง เมื่อคนตัวเล็กตรงหน้าดันหน้าอกผมออกไปแล้วเปลี่ยนมาคร่อมผมแทน โดยมีแก้มก้นนุ่มๆที่ผ่านเนื้อผ้ากางเกงบางๆนั่นกำลังถูไถกับแกนกายระหว่างกลางของผม
"ซี๊ดด เจสซี่นายร้อนแรงเกินไปแล้ว" ผมพูดออกมาเมื่อนางฟ้าคนสวยของผมกำลังหยอกล้อแกล้งโดยการเลื่อนก้นนุ่มไปเบียดกับแอนดริวน้อยจนมันแข็งไปหมดแล้ว
ผมจะไม่อดทนอีกต่อไปแล้ว เส้นด้ายความอดทนของผมขาดผึง ผมดึงตัวเจสซี่ให้นอนราบไปกับเตียงแล้วเปลี่ยนบทมาคร่อมตัวแสบแทน ผมรุกเขาโดยไม่ให้ตั้งตัว ผมค่อยเริ่มไล่จูบตั้งแต่หน้าอกขาวเนียนที่จับได้เต็มมือ ค่อยเลื่อนจูบจากหน้าอกเปลี่ยนเป็นหน้าท้องขาวเนียนที่เหมือนผู้หญิงบอกเลยว่า มันน่า...จริงๆ
ตอนนี้ผมมาหยุดอยู่ที่อันเดอร์แวร์ของคนตัวเล็กแล้วค่อยๆเลื่อนมือไปจับแล้วบีบแกนกายของคนร่างบางอย่างมันส์มือจนร่างบางร้องเสียงหลง
"อ๊ะ ฮ้าา หยะ...อย่านะแอนดริว " แหม ปากไม่ตรงกับใจเลยนะครับคนสวย ผมถอดอันเดอร์แวร์คนตัวเล็กออกแล้วเอาปากครอบแกนกายที่น่ารักเหมือนเจ้าของของมัน
"อ้ะ อื้ออ อะ..แอนดริว" ผมทั้งดูด ทั้งเลีย ทั้งเอามือไปสะกิดตุ่มไตอย่างมันมือ จนร่างบางสะดุ้ง ไม่นานนักเจสซี่ก็ปล่อยน้ำสีขาวออกมา ผมกลืนมันไปทั้งหมดแล้วมองไปยังคนตัวเล็กที่ตอนนี้เอามือปิดหน้าด้วยความอาย เคยมีใครบอกมั้ยว่าเวลาเจสซี่เขินน่ะ....แมร่งโคตรน่ารักเลย
"ต่อจากนี้จะเอาจริงแล้วนะ"ผมพูดก่อนที่จะปิดปากคนตัวเล็กด้วยปากของผมอย่างดูดดื่ม ผมลอบเลียริมฝีปากนั่นร่างเล็กตอบกลับผมแบบเงอะงะนั่นทำให้ผมมีอารมณ์มากขึ้นก่อนที่จะส่งนิ้วที่หนึ่งเข้าไปในช่องทางสีสวย
"อ๊ะะ เจ็บ...เจ็บ ฮืออออ" ร่างเล็กร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ผมรู้สึกสงสารเพราะนี่มันครั้งแรกของเขาแต่ผมก็ยังไม่เคยนอนกับผู้หญิงคนไหนแต่แค่ดูบ่อยเฉยๆ....
"ไม่ต้องเกร็งนะครับคนดี"ผมพูดแล้วจูบซับหน้าผากที่เหงื่อไหลออกมา พอเห็นว่าร่างบางเริ่มปรับตัวได้ผมจึงสอดนิ้วที่สองจากสองเป็นสามเข้าไป
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ตรงนั้นแอนดริวว"
"หืม ตรงนี้เหรอ" ผมแกล้งกระแทกนิ้วที่จุดกระสันของร่างเล็กจนร่างเล็กครางสะดุ้ง
"อื้ออ ไม่เอาๆ ไม่เอานิ้ว จะเอาของแอนดริว" ...เลิกยั่วกันสักทีได้มั้ยเนี่ย
"แต่มันจะเจ็บนะ.."
"ไม่เจ็บหรอก ฉันอยากเป็นของนาย...อย่างเต็มตัว ทั้งกายและใจ" ความรู้สึกที่พูดออกมามันเป็นความรู้สึกเดียวกับผมในตอนนี้ที่อยากจะกระแทกเจสซี่ให้ตายคาอกผมเลย เฮ้ย ไม่ได้ ตายไม่ได้ คนสวยของผมยังตายไม่ได้ไม่งั้นผมจะอยู่ยังไงล่ะ
ผมชักแกนกายสองสามทีแล้วเตรียมสอดมันเข้าไป
"พร้อมนะ"ร่างบางไม่ตอบแต่พยักหน้าเป็นเชิงว่าพร้อมแล้ว ผมจึงค่อยๆยัดแก่นกายอันใหญ่ยักษ์ของผมเข้าไปในช่องทางสีสดนั่น
"ซี๊ดด เจสซี่"
"อ๊ะ แอนดริว เจ็บๆ" เจสซี่ร้องออกมาพร้อมจิกบนหัวไหล่ผม ผมจึงจูบซับน้ำตาปลอบประโลมคนตัวเล็ก
"ไม่ต้องเกร็งนะครับคนดี ค่อยๆผ่อนคลาย" แม้ว่าตอนี้ผมจะรู้สึกปวดหนึบที่แก่นกายมากก็ตาม แต่ผมไม่อยากให้คนตัวเล็กต้องรู้สึกเจ็บเพราะนี่เป็นครั้งแรกของร่างบาง นั่นหมายความว่า ผมคือคนแรกของเขา
ตอนนี้ผมรู้สึกอึดอัด เจ็บมาก เพราะแก่นก่ยของร่างสูงยังคงแช่ไว้ในช่องทางของผม แต่ผมรู้ว่าแอนดริวก็ทรมานมากเหมือนกัน ผมจึงกับที่บั้นท้ายเขาแล้วดึงเข้ามาจนแก่นกายเข้าไปสุด
"ซี๊ดดด เจสซี่ นาย...อ่าา" ร่างสูงคราง
"อ๊าาา แอนดริว ขยับๆ ขยับเลย" ผมบอกร่างสูง ตอนนี้ร่างกายของผมมันไม่มีความรู้สึกอะไรยกเว้นแอนดริว ผมต้องการเขา
"แอนดริว ฉันต้องการนาย ขยับเลย" เหมือนร่างสูงจะหมดความอดทน เขาจึงค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆแล้วเป็นจังหวะเป็นเร็วขึ้นจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันลั่นห้อง
" อ๊ะะะอ๊าา แอนดริว แรงๆอีก" เมื่อเมียขอ เขาก็ต้องจัดให้
พั่บ พั่บ พั่บ
"อ๊ะะะ อ๊าาา อ๊าาา แอนดริวว/ฮื่มม เจสซี่ อ่าา นายนี่มันโคตรเซ็กซี่เลย" แอนดริวครางบอกพร้อมทั้งเปลี่ยนท่าร่างบางให้อยู่ในท่าคลานสี่ขา แล้วจับขาร่างบางอ้าออกแล้วสอดแก่นกายเข้ามาทำให้เข้าได้ลึกกว่าเดิม
"อ๊ะะ อ๊าาแอนดริว มะ..มันลึกมาก" เจสซี่ครางบอก เสียงของร่างเล็กเริ่มปลุกอารมณ์ป่าดิบเถื่อนในตัวของร่างสูงได้อย่างดี
"อ่าา เจสซี่ นายรักฉันมั้ย" ร่างสูงถามผม ผมจึงตอบกลับไปพร้อมครางไม่เป็นภาษา
"ฉะ...ฉันรักนายมากกว่าอีก อ๊าาา" แอนดริวพอใจกับคำตอบของร่างบาง เขาจึงกระแทกอย่างแรงๆจนร่างเล็กสั่นคลอนไปตามแรงของร่างสูง
บทรักเร่าร้อนนี้ดำเนินต่อไปเรื่อยๆจนทั้งสองกำลังจะถึงฝั่งฝัน
"อ๊ะะ อ๊าา อื้อออ"
"ครางชื่อฉันสิเจสซี่"
"อ๊ะ...อ๊ะ อ๊ะ แอนดริว อะ..แอนดริว อ๊าาาา" ร่างสูงกระแทกอย่างแรงๆใส่ร่างบาง
"อื้อออ จะเสร็จแล้ว อ๊ะะะ"
"พร้อมกันนะ" ทั้งคู่จึงปล่อยน้ำรักสีขาวออกมาพร้อมกัน พร้อมทั้งฟุบนอนกอดกันด้วยความเหนื่อยล้าจากบทรักอันเร่าร้อนเมื่อกี้ แอนดริวก้มลงมาจูบผมด้วยความรัก ผมจึงจูบตอบเขากลับ เราสองคนจูบกันอยู่นานอล้วจึงค่อยๆผละออกแล้วมองหน้ากันอย่างรักใคร่
"ต่อไปนี้ นายเป็นของฉันแล้ว ทุกอย่างในตัวนาย เป็นของฉันเท่านั้น" ทำไมตาบ้านี่ชอบทำให้ใจสั่นอยู่เรื่อยเลย
"อื้อ รู้แล้ว แต่ถ้านายไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น นายตายแน่ๆ" แอนดริวสะดุ้งเล็กน้อยก่นอจะยิ้มแหยๆให้อย่างกวนตีน
"จ้าาเมียจ๋าา ผัวไม่หนีไปไหนหรอก"
"บ้า อะไรกันเล่า"
"เมีย"
"หื้ม"
"ขออีกรอบนะ"
"ห้ะ อะไ----อ๊าาา" ไม่รอให้ผมพูดจบแอนดริวก็เล่นผมอีกแล้วว
คืนนี้คงไม่จบง่ายๆสินะ