ณ. กาลเวลาที่ผมหลับลึกลงไปในความฝันผมเป็นคนที่จิตใจแข็งแรงแต่ผมได้เจอกับความฝันนี้ผมต้องกลัว
=br=
เรื่องที่ผมจะมาเล่าเป็นเรื่องที่ผมหลับไปในเวลาเรียนผมได้เขาไปในความฝันที่ผมไม่อยากเจอมันเป็นห้องเรียนเก่าๆเป็นโรงเรียนร้างเป็นของ ม.ปลายที่สร้างขึ้นมาแล้วไม่ใช้ครับผมรู้สึกว่ามันไม่ชอบมาพากลครับผมไปอยู่ในห้องเรียนหนึ่งมันเป็นเรื่องที่ผมเอามาเล่าเป็นเรื่องจริงมีผู้หญิงอยู่. ม.ปลายทักผมว่ามาทำไมเขาก็หายไปผมก็คิดว่าผมคงคิดไปเองผมเดินชงไปชั้นล่างผมไปเจอกับเขาอีกแต่เป็นผู้ชายผมก็แปลกใจว่า มันเป็นความฝันไม่ต้องกลัวผมจะไม่ทำให้ผมกลัวแต่มันอดกลัวไม่ได้ผมจึงวิ่งผมไปสะดุดขาของใครบางคนผมเงยหน้าขึ้นไปมองผมสะดึงขึ้นมาทันทีเพื่อนถามผมแต่ผมบอกว่าไม่เป็นไร