เพราะการสูญเสียบุตรชายคนโตจากโรคร้าย
ที่ติดมากับผู้หญิงมากหน้าหลายตา
ผู้เป็นมารดาจึงต้องการปกป้องทายาทคนสุดท้ายของบ้านทยารัย
ให้พ้นจากภัยมืดที่แฝงเร้นอยู่ในหมู่ผีเสื้อราตรี
ไหมฟ้า ประดับดาว
...หลานสาวแม่บ้านจึงเป็นเป้าหมายเดียวที่นางต้องการ
และด้วยบุญคุณท่วมหัวทำให้สองป้าหลานไม่อาจขัดความประสงค์ของผู้เป็นนายได้
ไหมฟ้าจำต้องกลายเป็นดาวประดับเตียงให้กับเขา...
นคินทร์ ทยารัย
"จะหวงอะไรกันนักหนา พี่เห็นไปจนถึงมดลูกแล้วมั้ง"
เขาดุเสียงดัง ซ้ำยังเปรียบเปรยชนิดที่คนฟังรับแทบไม่ได้
"พูดจาน่าเกลียดจัง"
คำต่อว่าของไหมฟ้าทำให้นคินทร์ฉุนโกรธขึ้นมา ยกมือขึ้นบีบปลายคางของหญิงสาว บังคับให้มองสบสายตาดุกร้าวของตน
"ไหมฟ้า...เธอเป็นใครแล้วพี่เป็นใคร กล้าดียังไงมาขึ้นเสียงใส่พี่ ก็แค่...เมียเก็บ จำเอาไว้"