เพื่อนพี่ชายตัวร้าย ชุด
Bad guys story
วิน วินธัย แสงราวิน
(ไลลา) ไลลา พุทธิวัฒณ์ธาดา
เพราะพี่ชายต้องการเงินก้อนใหญ่สำหรับพยุงธุรกิจครอบครัว
เธอถึงต้องยอมตกลงมาเป็นแฟนชั่วคราวของ วิน วินธัย แสงราวิน ผู้ชายร้ายกาจที่เธอไม่เคยอยากเฉียดเข้าใกล้ตั้งแต่รู้จักเขามา
เธอคิดว่าการเป็นแฟนเขา ก็คงแค่จับมือถือ ถือแขน เดินควงกัน แม้จะเกลียด ขี้หน้าผู้ชายอันตรายอย่างเขาเเค่ไหน แต่เพื่อเงินค่าจ้างเธอคิดว่ามันจะคุ้ม
แต่คนแบบเขาหรือหรือจะไว้ใจได้ วินธัยล่วงล้ำและกระทำกับเธอมากกว่าที่เธอจะคิด
"ยะ อย่า เอามือออกไปนะ" เธอบอกละล่ำละลัก ในตอนที่มือของเขาไต่เลื่อยมาที่หน้าขา และลึกล้ำเข้าใต้กระโปรงของเธอไปอีกเรื่อยๆ
"มีสิทธิ์อะไรมาห้าม"
"ฉันเป็นแค่แฟนคุณ คุณจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ!"
แม้จะบอกเสียงแข็งแต่เขาหาได้ยี่หระไม่ เสียงหัวเราะทุ้มๆ ผ่านมาในลำคอเขาเข้าหู ทำให้เธอคิดว่าเขาดูอันตรายขึ้นมามากและมือของเขาก็เลื่อนไปหาจุดอันตรายมากขึ้น
"ทำไมจะทำไม่ได้ล่ะ แฟนที่ไหนเขาก็ทำอย่างนี้กันทั้งนั้น อย่าบอกนะว่าไม่เคย"
พูดจบเธอก็กรี๊ดเบาๆ ออกมา เพราะนอกจากมือเขาจะล้วงไปใต้แพนตี้สีหวานของเธอแล้ว มือด้านบนของเขายังล้วงไปในเสื้อแล้วมุดเข้าไปใต้บรากอบกุมอกอวบเอาไว้หมับ แม้มือของเธอจะปัดป้องแล้ว แต่เธอหรือจะสู้แรงคนตัวอย่างกับยักษ์อย่างเขาได้ ริมฝีปากเขาดูดเม้มที่ซอกคอ เธอ ส่วนมือทั้งสองของเขาก็รุกล้ำทั้งส่วนหวงแหนของเธอทั้งข้างบนและข้างล่าง แถมแขนเขายังล็อกให้เธอที่นั่งตักเขาอยู่ไปไหนไม่ได้ ได้แต่ดิ้นพล่านบนตักเขา โดยมีสัดส่วนแข็งขึงบางอย่างดุนด้านหลังอยู่...
ตายแน่ๆ เธอต้องตายแน่ๆ หากเขาคิดจะทำมากกว่านี้
เธอก้าวเข้าหาหลุมพรางหลุมใหญ่เสียแล้ว มันเป็นเหมือนที่สัญชาติญาณแรกบอกเธอไว้แล้วแท้ๆ ว่าการอยู่ใกล้วินธัยเมื่อไหร่เธอได้กลิ่นอายของความอันตรายเมื่อนั้น
เธอคิดผิดเสียที่ไหน
"อื๊อ" เธอร้องอุทานลั่น แม้จะเบี่ยงตัวหนี แต่นิ้วหนาๆ ของเขาก็รุกล้ำไปแตะต้องใจกลางร่าง และสอดนิ้วลึกเข้าไป นิ้วหนาของเขาทำให้เธอเจ็บจุกจนหมดแรงดิ้นหนี น้ำตาไหลจากดวงตาพร่า
"แน่นเป็นบ้า" เขายังมีหน้ามาพูดหยาบคายกับเธอ จะหวังอะไรกับซาตานแบบเขาได้ล่ะ หญิงสาวคิดอย่างทดท้อ
"พี่บอสบอกว่าถ้าคุณทำอะไรฉันให้บอกพี่บอส เรื่องนี้ไม่ได้อยู่ในข้อตกลง ฉันจะให้พี่ชายฉันอัดคุณให้น่วม"
ขู่เขาเสียงเจือสะอื้น ทั้งสะอึก ทั้งสะดุ้งเพราะมือหนาของเขาไม่ได้หยุดเคลื่อนไหว
"ถ้าแน่ใจว่าโดนแล้วจะมีแรงขี่ม้าสามศอกไปบอกพี่ชายคุณ ก็เชิญเลย"
ว่าแล้วเขาก็ก้มจูบซอกคอเธอหนักๆ แม้เบี่ยงตัวหนี ก็ไม่วาย ที่ริมฝีปากร้อนๆ ของเขาจะตามไปพรมจูบให้ไหววาบไปด้วย มือสองข้างของเขาหลุดจากการรุกล้ำ ดีใจไม่ทันไร เธอก็ได้รู้ว่าเขาไม่เปลี่ยนใจอะไรเลย เขาเพียงแค่สอดแขนมาช้อนอุ้มเธอแล้วพาลุกเดินไปที่เตียง ไม่สนว่าเธอจะดิ้นรนอะไร แถมยังพูดถ้อยคำที่ทำให้เธอหนาวไปทั้งไขสันหลัง
"โซฟามันไม่ถนัด ไปที่เตียงกันนะ"
"..."