เขาคือ 'ภพบดินทร์'
ชีวิตที่พรั่งพร้อมมีอันต้องพบจุดเปลี่ยน แต่ใครจะรู้เล่าว่าในความโชคร้ายนั้นกลับมีโชคดีแฝงอยู่
และเธอคือ 'พริบพราว'
ไม่เคยคิดฝันว่าวันหนึ่งเธอจะต้องมาเป็นดวงตาให้กับใคร
เมื่อคนสองคนต้องชิดใกล้ สายใยบาง ๆ ที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าจะร้อยรัดเขากับเธอเอาไว้ด้วยกัน
__________________________________________
“พรุ่งนี้ผมจะสั่งให้คนมายกเตียงหลังเล็กออกไป เอาไว้ก็เกะกะทางเดิน” เสียงทุ้มงึมงำกับซอกคอเนียนนุ่มที่กำลังซุกซบ
ถึงจะมองไม่เห็นแต่เขาก็รู้สึกได้ว่ามันรกหูรกตา ต้องรีบกำจัดให้พ้นทาง เพื่อป้องกันไม่ให้พริบพราวเลี่ยงไปนอนอีก
“ต่อไปมันจะไม่มีเตียงเธอ เตียงฉัน จะมีแค่เตียงของเราเท่านั้น”