บันทึกของเปลวเพลิง [ Yaoi ]

ถ้าทำได้พี่จะสลักชื่อตัวใหญ่ไว้บนใบหน้า

ว่าเจ้าเป็นของพี่ผู้เดียวติดแต่พี่ไม่อยากให้ใบ

หน้างดงามของน้องมีราคี 



*


อย่าหมองหม่นไปเลยหนาถึงอย่างไรพี่ก็รักเจ้า


ทั้งใจไม่เว้นที่ว่างให้ใครในนั้นเลย 

 

                                            - เพิง -


*


วันที่๑๙มิถุนายน พุทธศักราช ๒๔๖๒


ถึง เปวของพี่ 


คิดถึงน้องใจจะขาดเมื่อก่อนลาพี่บอกว่าถ้าคิดถึงให้มองฟ้า เจ้าทำตามที่พี่บอกบ้างหรือไม่ อ่านแล้วอย่าใจร้ายช่วยเขียนตอบพี่สักฉบับก็ยังดี


๑๙.๖.๒๔๖๒


ถึง พี่เพิง


ข้าไม่มอง ข้าไม่ได้คิดถึงพี่สักนิด 



มือบางตวัดปลายดินสอตอบแล้วปิดสมุดลงบนโต๊ะไม้จากนั้นก็ลุกขึ้นไปเปิดหน้าต่างนั่งเก้าอี้ตัวเดิมแหงนมองท้องฟ้าอีกครั้ง



‘ เจ้าบอกให้ข้ามองฟ้าเมื่อยามคิดถึง ข้ามองจนปวดคอแล้วยังความคิดถึงอยู่ร่ำไป คนโกหก ‘


‘ พี่เพิง ‘

อนึ่งเวลาจักทำให้เราจากกัน และเวลาก็จักทำให้เราได้พบกันอีก

ชี้แจง

๑ นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้นไม่ได้เกิดขึ้นจริงแต่อย่างใด

๒ นิยายเรื่องนี้เป็น ชายรักชาย

ปล.ภาพปกเอามาจากกูเกิ้ล

เปิดเรื่อง

๒๘/๙/๒๕๖๑