จบ มัจจุราชสีดำ
45
ตอน
65K
เข้าชม
189
ถูกใจ
11
ความคิดเห็น
186
เพิ่มลงคลัง

ความแค้นของเขาเป็นดั่งเปลวไฟ

ก่อนลุกลามไหม้เป็นพายุเพลิง เมื่อได้ล่วงรู้ว่า

ผู้หญิงที่อีกฝ่ายส่งมาให้แก้แค้นนั้นเป็นแค่...ตัวปลอม!

"ส่งแม่บ้านมาแทนมณีศิลา มันชักจะดูถูกกันเกินไปแล้ว"

ปืนที่ซ่อนเอาไว้อยู่ใต้หมอน

ถูกดึงออกมาแล้วเล็งไปยังหน้าผากของลารี

"..."

คนที่ถูกปืนจ่อตรงขมับถึงกับอ้าปากค้าง มองดูปลายกระบอกปืน ด้วยความกลัวจับขั้วหัวใจ

"..."

ต่างคนต่างเงียบอยู่ชั่วอึดใจ จากนั้นลารีก็เป็นฝ่ายหลับตาลงอย่างช้าๆ ถ้าชีวิตของเธอจะดับสิ้นเพราะการตอบแทนบุญคุณของนางมณีมาศ หญิงสาวก็พร้อมจะรับมันด้วยความเต็มใจ

ปัง! ปัง! ปัง!

เขม่าควันจากปืนยังลอยกรุ่นออกมาจากปลายกระบอก ครองภพจ้องมองดูรอยพรุนของกระสุนปืน ที่ฝังลงยังหมอนใบที่อยู่ข้างตัวของลารีด้วยความเคียดแค้น ไม่ช้าเสียงฝีเท้าของสมุนที่อยู่รอบๆ บริเวณบ้าน ก็วิ่งกรูกันขึ้นมาด้วยความตกใจ

"ไม่มีอะไรออกไปให้หมด!"

เขาตะโกนสั่งเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเหล่านั้นย่ำเดินอยู่หน้าห้อง ไม่เกินหนึ่งนาทีฝีเท้าเหล่านั้นก็เงียบหายไป

"ถ้าตายเลยมันก็คงง่ายเกินไป ฉันมันเป็นประเภทชอบดูคนอื่นทรมานก่อนตายเสียด้วยสิ"

น้ำเสียงเหี้ยมของเขา ทำให้ลารีลืมตาโพลงขึ้นมาในทันใด กวาดสายตามองดูรอบกายตัวเอง ก็ไม่พบร่องรอยของบาดแผลใด

ตุบ!

เขาโยนกระบอกปืนในมือทิ้งลงพื้นข้างเตียงนอน แล้วจัดการกระตุกกางเกงออกจากร่างอย่างรวดเร็ว ลารีถึงกับอ้าปากค้างด้วยความตื่นกลัว ไม่ได้ตายด้วยปืนก็คงต้องตายด้วยร่างกายอันแสนจะกำยำ แลดูน่ากลัวของเขาเป็นแน่แท้ และก่อนจะได้ทันคิดอะไรต่อไป

แผงอกกำยำร้อนรุ่มดั่งไฟก็ทาบลงยังร่างนิ่มของตัวเอง ทรวงอกอวบหยุ่นจมหายมิดไปกับแผ่นอกหนาของเขา จากนั้นริมฝีปากที่ช้ำจากรสจูบก่อนหน้านี้ ก็ถูกบดขยี้อย่างป่าเถื่อน เรียวลิ้นร้ายกาจแทรกซอนเข้าสู่ภายในอย่างรวดเร็ว รุกรานล่วงล้ำความหวานฉ่ำอย่างโหดร้าย ครองภพฉกจูบดูดซับปากอิ่มอย่างหื่นกระหาย ไม่ได้ด้วยรสสิเน่หาแต่มาด้วยแรงแห่งโทสะ

มัจจุราชสีดำ

มาชาวีร์

www.mebmarket.com

ความแค้นของเขาเป็นดั่งเปลวไฟก่อนลุกลามไหม้เป็นพายุเพลิง เมื่อได้ล่วงรู้ว่าผู้หญิงที่อีกฝ่ายส่งมาให้แก้แค้นนั้นเป็นแค่...ตัวปลอม!-------------------------------------------------------------"ส่งแม่บ้านมาแทนมณีศิลา มันชักจะดูถูกกันเกินไปแล้ว" ปืนที่ซ่อนเอาไว้อยู่ใต้หมอน ถูกดึงออกมาแล้วเล็งไปยังหน้าผากของลารี "..." คนที่ถูกปืนจ่อตรงขมับถึงกับอ้าปากค้าง มองดูปลายกระบอกปืน ด้วยความกลัวจับขั้วหัวใจ "..." ต่างคนต่างเงียบอยู่ชั่วอึดใจ จากนั้นลารีก็เป็นฝ่ายหลับตาลงอย่างช้าๆ ถ้าชีวิตของเธอจะดับสิ้นเพราะการตอบแทนบุญคุณของนางมณีมาศ หญิงสาวก็พร้อมจะรับมันด้วยความเต็มใจ ปัง! ปัง! ปัง! เขม่าควันจากปืนยังลอยกรุ่นออกมาจากปลายกระบอก ครองภพจ้องมองดูรอยพรุนของกระสุนปืน ที่ฝังลงยังหมอนใบที่อยู่ข้างตัวของลารีด้วยความเคียดแค้น ไม่ช้าเสียงฝีเท้าของสมุนที่อยู่รอบๆ บริเวณบ้าน ก็วิ่งกรูกันขึ้นมาด้วยความตกใจ "ไม่มีอะไรออกไปให้หมด!" เขาตะโกนสั่งเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเหล่านั้นย่ำเดินอยู่หน้าห้อง ไม่เกินหนึ่งนาทีฝีเท้าเหล่านั้นก็เงียบหายไป "ถ้าตายเลยมันก็คงง่ายเกินไป ฉันมันเป็นประเภทชอบดูคนอื่นทรมานก่อนตายเสียด้วยสิ" น้ำเสียงเหี้ยมของเขา ทำให้ลารีลืมตาโพลงขึ้นมาในทันใด กวาดสายตามองดูรอบกายตัวเอง ก็ไม่พบร่องรอยของบาดแผลใด ตุบ! เขาโยนกระบอกปืนในมือทิ้งลงพื้นข้างเตียงนอน แล้วจัดการกระตุกกางเกงออกจากร่างอย่างรวดเร็ว ลารีถึงกับอ้าปากค้างด้วยความตื่นกลัว ไม่ได้ตายด้วยปืนก็คงต้องตายด้วยร่างกายอันแสนจะกำยำ แลดูน่ากลัวของเขาเป็นแน่แท้ และก่อนจะได้ทันคิดอะไรต่อไป แผงอกกำยำร้อนรุ่มดั่งไฟก็ทาบลงยังร่างนิ่มของตัวเอง ทรวงอกอวบหยุ่นจมหายมิดไปกับแผ่นอกหนาของเขา จากนั้นริมฝีปากที่ช้ำจากรสจูบก่อนหน้านี้ ก็ถูกบดขยี้อย่างป่าเถื่อน เรียวลิ้นร้ายกาจแทรกซอนเข้าสู่ภายในอย่างรวดเร็ว รุกรานล่วงล้ำความหวานฉ่ำอย่างโหดร้าย ครองภพฉกจูบดูดซับปากอิ่มอย่างหื่นกระหาย ไม่ได้ด้วยรสสิเน่หาแต่มาด้วยแรงแห่งโทสะ

ปรารถนาร้าย

มาชาวีร์

www.mebmarket.com

หลังจากที่ตอบตกลงแต่งงานไปเมื่อวันก่อน วันนี้ตัวแทนจากฝ่ายชายก็เข้ามาพบนางอารตีผู้เป็นป้าของเธอ พร้อมกับการสนทนาที่ใช้เวลานานเกือบหนึ่งชั่วโมง กระดาษแผ่นหนึ่งถูกยื่นมาตรงหน้าของวธุกา หลังจากตัวแทนของฝ่ายชายได้กลับไปแล้ว“อะไรคะคุณป้า” ถามพร้อมสีหน้างุนงง“ข้อตกลงที่คุณวิเนตย์ร่างมา ไม่มากหรอกแค่สามข้อ” ผู้เป็นป้าตอบพร้อมกับชำเลืองไปยังกระดาษในมือของหลานสาว“ข้อตกลง?” “อ่านดูสิยัยวาท ฉันว่าก็คุ้มดีนะ” นางอารตีทำหน้าเหมือนเป็นเรื่องปกติ แต่มันผิดปกติอย่างร้ายแรงสำหรับคนที่กำลังจะเป็นเจ้าสาวในไม่กี่เดือนข้างหน้านี้ 1.สินสอดจ่ายครั้งเดียวจบ ไม่มีการขอนอกรอบหลังจากแต่งงานไปแล้ว 2.ไม่มีการแบ่งสินสมรสเมื่อหย่า 3.ห้ามท้องเด็ดขาด (สำคัญสุด)มือเล็กถึงกับสั่นระริกเมื่อกวาดสายตาอ่านทั้งสามข้อจบลง โดยเฉพาะข้อที่สามนี่มันน่าโมโหนัก ถึงกับต้องทำตัวหนาตัวเอียงกันมาเลยทีเดียว นี่เขาคิดว่าเธอเป็นคนยังไงถึงได้มาตั้งเงื่อนไขที่เหยียบย่ำจิตใจกันได้ถึงเพียงนี้“ทุเรศ...นี่มันทุเรศที่สุด วาทไม่ตงไม่แต่งมันแล้วค่ะคุณป้า”

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว