เช้าวันเปิดเทอมที่ไม่ใช่วันแรก แสนจะธรรมดาไม่มีอะไรพิเศษเลย ฉันชื่อ นาว ม6/9 เป็นสาวแว่นที่เข้ามาในโรงเรียนหญิงล้วนที่ดังที่สุดในจังหวัด คงจะแปลกใจว่าฉันเข้ามาได้ยังไง ก็ทุนจากโรงเรียนมอต้นที่มีการให้ทุนสำหรับนักเรียนที่คะเเนนดี ใช่ฉันเรียนดี แต่ก็อย่างว่า ที่นี้มีแต่คนมีชื่อเสียงทั้งนั้น ไม่ว่าจะลูกนักการเมือง ลูกดารานักแสดง พ่อแม่มีธุระกิจใหญ่โตมากมาย ทั้งนี้ทั้งหมด เลยทำให้ฉันโดนดูถูก เลยไม่มีใครชอบขี้หน้าฉันเท่าไร เพราะเรามันคนล่ะชั้นไงล่ะ
แต่ ฉันก็มีเพื่อนน่ะ ชื่อ รินจัง รินจังเข้าใจความรู้สึกฉันที่โดนแบบนั้นเพราะรินจัง พ่อแม่เเค่ทำธุระกิจร้านร้องเท้าที่ใหญ่ที่สุดในอำเภอน่ะ แต่ยังไงก็เถอะฉันชินแล้วล่ะ
กริ๊ดดดดดดดดด. (เสียงสาวๆที่กริ๊ด ยูริน่ะ) ทุกเช้าที่สนามบาสจะต้องได้ยิ้นเสียงกริ๊ดจากเหล่าสาวๆแฟนคลับ อย่าว่าแต่แฟนคลับเลยฉันเองฉันชอบเลย คนอะไร ทั้งสวย น่ารัก เรียนเก่ง แถมรวยอีก แต่เย็นชานิ่งมาก. ก็ได้แค่มองแค่นั้นแหละ
นาววววว เสียงรินจังเรียกฉัน
ฉันจึกหันหลังกลับเผื่อจะขานตอบรับรินจัง
ตุบ!! โอ๊ยยยย ฉันที่ชนเข้ากับบางอย่าง อย่างแรงทำให้ฉันล้มลงที่พื้น
ซื่อบื้อ(เสียงผู้หญิงคนหนึ่งพูด)
พอฉันเหงยหน้าขึ้นจึงรู้ต้นเสีย ต้นเสียงนั่นมาจากผู้หญิงผมยาวสีดำสนิท สูง167cm ใช่นั้นยูริ
ยูรินพูดพร้อมเดินจากไปโดยไม่เหลียวมามองว่าฉันเจ็บตรงไหนหรือเปล่า
เป็นไรมากไหม(รินจังพูด)
ไม่เป็นไรมากหรอก(ฉันตอบ)
⏰เสียงกริ่งเตือนให้เข้าเรียน
ฉันที่นั่งเมอรอยนอกหน้าต่าง ทำไมยูริถึงเฉยชาจัง แถบไม่มองหน้ากันด้วยซ่ำ บ้าจริงงงงง
บายๆน่ะนาวว
ใช่ฉันเลิกเรียนแล้ว
ระหว่างกลับคอนโดที่แสนถูกแต่แพงสำหรับฉัน คงงงใช่ไหมว่าพ่อแม่ฉันไปไหน พอแม่ฉันหนีหนี้ไปอยู่ที่ต่างประเทศได้4ปี ส่งแค่เงินกลับมาให้ฉันเท่านั้น
ระหว่างที่ฉันเดินไปรอรถไฟฟ้าความเร็วสูงนั่น
ก็มีรถสีดำ ขับผ่านพอมองเข้าไปในรถ เห็นยูริที่ทำหน้านิ่ง สุขุม คนอะไรดุชิบหาย
ชีวิตฉันก็วนเวียนแค่นี้แหละ เช้ามาเรียน เย็นรอรถไฟฟ้าความเร็วสูงกลับคอนโดแสนแพงของฉัน
แต่ก็เกิดเรื่องขึ้นมาจนได้....