"รัก คำว่ารักมันมีจริงหรอ เชื่อได้ไหมเพียงคำว่ารักที่ออกจากปากใครสักคน ในเมื่อรอบตัวฉันมากมายหลายคนที่ต้องมีน้ำตา และความเศร้ามากกว่ารอยยิ้มและเสียงหัวเราะ แล้วคำว่ารักแท้มีจริงหรอ และคนที่จะเคียงข้างและดูแลกันจนลมหายใจสุดท้ายจะมีจริงบนโลกใบนี้ใช่ไหม แล้วคนอย่างฉันจะมีรักได้ไหมน่ะ"
เจ้าสาวแสนสวยในชุดสีขาว ที่แสนจะสวยงามราวกับเจ้าหญิง ใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางเพียงระเรื่อ รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุข มือซ้ายที่ถือช่อดอกไม้ช่อเล็กๆ ยิ่งทำให้เธอดูสวยงามยิ่งไปอีก มืออีกข้างที่กวัดแกว่งไปมาพร้อมกับมือหนาของเจ้าบ่าวกุมไว้ไม่ปล่อย ดนตรีบรรเลงเพลงหวานซึ้ง ประกอบกับเสียงเชียร์หวีดร้องด้วยความอิจฉาของแขกในงาน
งานดำเนินไปด้วยดีจนท้ายสุดที่สาวๆรอคอย เจ้าสาวหันหลังขณะที่เจ้าบ่าวกุมมือเธอไม่ปล่อยวาง พิธีกรในงานเพียงกล่าวคำว่าโยนได้ ดอกไม้ช่อเล็กที่ออกจากมือเจ้าสาวก็ลอยลิ่ว ทุกสายจับจ้องและยื่นมือเพื่อยื้อแย่ง แต่แล้ว "โอ้ย อะไรเนี่ย"
ทุกสายตาจ้องมองมาที่เสียงร้อง "ไอ้ต้น" เสียงตะโกนที่พร้อมเรียงเรียกชื่อนี้ จากนั้นทุกคนก็เปลี่ยนเป็นเสียงหัวเราะสนั่น
ใช่ค่ะ ฉัน ต้นแก้ว หญิงสาวที่อาจจะไม่สาวแล้วก็ได้ ผู้หญิงอายุ 26 ที่ไม่เคยมีแฟนเลยตลอดชีวิตที่เกิดมา และขณะนี้ก็ไม่มีแฟนเช่นกัน ไม่เชื่อเรื่องความรัก ไม่เชื่อว่ารักแท้มีจริง แต่ฉันได้ช่อดอกไม้ และจากนั้นชีวิตของฉันก็เปลี่ยนไปตลอดกาลลลลลลลล
ฝากติดตามด้วยนะคะ เชื่อว่าหลายคนอาจเหมือน ต้นแก้ว เพราะว่าไม่เชื่อเลยเลือกที่จะไม่มีรัก ยังไงมาแชร์กันด้วยนะคะ