เมื่อชะตาได้กำหนดมาให้เขาและเธอต้องมาพบกันเรื่องวุ่นวายมากมายจึงบังเกิดกับชีวิตของเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ(จริงหรือเปล่า) แต่ถึงจะตั้งใจหรือไม่เรื่องมันก็เกิดขึ้นมาแล้วนี่จะให้ทำอย่างไรได้ เฮ้อ! ก็คงได้แต่ทำใจละนะ!!!
“สวยดีนี่ มิน่าล่ะใครๆถึงได้ติดใจเธอกันนัก”
“ปล่อยฉันไปเถอะนะคุณ...ฉันขอร้องอย่าทำอะไรฉันเลยนะ”
“หึ...คิดว่าพูดแค่นี้ฉันจะปล่อยเธอไปอย่างนั้นเหรอ ทำไม! ทีกับฉันเธอทำเป็นเล่นตัว ทีกับคนอื่นเธอไม่เคยปฏิเสธ...รังเกียจฉันมากเหรอมัทนา ไม่ต้องห่วงหรอกฉันจะจ่ายให้อย่างงาม รับรองว่าคุ้มค่าเหนื่อยของเธอแน่”
“ลุกออกไปได้แล้วฉันหนัก”
“ผมไม่ลุก...ฟอด...ฟอด...”
“ยิ้มอะไรของคุณ”
“ก็ผมมีความสุข...ทำไมคุณไม่บอกผมล่ะว่าคุณ...ยังไม่เคย...”
“ก็คุณไม่ได้ถามฉันนี่”
‘ค่าตัวสำหรับนาย หวังว่าคงจะพอใจนะ ขอบคุณที่ให้บริการ’นั่นคือข้อความที่ทำให้ผมต้องขบเขี้ยวเคี้ยวฟันสบถกับตัวเองอย่างโกรธเคือง
“ยัยตัวแสบ ฝากไว้ก่อนเถอะ คราวหน้าฉันจะเอาคืนให้สาสมเลยคอยดู ฮึ่ย!!!...”
“ทำไม เห็นหน้าผัวตัวเองแล้วรับไม่ได้หรือยังไง ความจริงเธอน่าจะดีใจนะที่ได้ผู้ชายที่สาวๆค่อนประเทศใฝ่ฝันอย่างฉันมาเป็นผัวคนแรก”
“ฉันว่าคุณคงเข้าใจอะไรบางอย่างผิดไปหรือเปล่าคะคุณออสติน ผู้ชายสาธารณะอย่างคุณฉันไม่นับว่าเป็นผัวของฉันหรอกนะ กรุณาเข้าใจเสียใหม่ด้วย อ้อ...แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ใช่ผู้หญิงสาธารณะแบบคุณ เพราะฉันไม่เคยมั่ว แต่ไอ้การที่เรามีอะไรกันในวันนั้นเพราะฉันพลาดต่างหาก”
“หึหึ...อย่างนั้นหรือ...ก็ดีถ้าอย่างนั้นเธอก็ลองใช้บริการผู้ชายสาธารณะอย่างฉันดูอีกสักรอบเป็นไง เผื่อเธอจะจำได้ว่าไอ้ผู้ชายสาธารณะคนนี้แหละที่มันเป็นผัวเธอ”
ฝากนินายเรื่องแรกของ kohhunsa ไว้ด้วยนะคะหวังว่านักอ่านทุกท่านจะมีความสุขกับนิยายเรื่องนี้เหมือนกับที่ kohhunsa ตั้งใจและมีความสุขกับการเขียนค่ะ
นิยายเรื่องนี้จะไม่ติดเหรียญจนกว่าจะลงจบนะคะ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านค่ะ
Guest
