Change = การเปลี่ยนแปลง
" เราเลิกกันได้ไหม น้องเหนื่อยที่ต้องทนกับทุกสิ่ง "
" เอาซิขอให้โชคดีแล้วก็พี่ต้องขอโทษด้วยที่พาน้องมาลำบาก "
เมื่อ 5ปีที่แล้วมีคนขอให้ผมปล่อยเขาไป เพราะทนความลำบากไม่ไหว มันก็คงจริงเพราะผมในตอนนั้นไม่มีอะไรแตกต่างจากตอนนี้ จากนายติณณ์ สถิตกุลย์กลายมาเป็นคุณติณณท์ เหมวัชรกุล ผู้บริหารโรงแรมเหมวัชรกุลที่ดังและรวย ที่สุดในประเทศโทย
ผ่านมา5ปีทุกอย่างเปลี่ยนไปมาก ผมกลับมายืนที่แผ่นดินเกิดอีกครั้งแต่มันชังแตกต่างจากตอนไปยิ่งนัก ตอนนั้นผมมีเพียงแค่ตั๋วเดินทางกับเงินติดตัวนิดหน่อยพร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้า แถมสถานที่ที่จะต้องไปก็ไกลเอามากๆแต่มาวันนี้มันก็คุ้ม
" คุณติไปเถอะครับท่านรออยู่ "
" อืม "
สองขาของผมก้าวขายาวตรงไปยังรถหรูที่จอดเทียบรอผมอยู่ด้านหน้า จุดหมายปลายทางคือบ้านเหมวัชรกุล นามสกุลที่ต่อท้ายชื่อของผม