“แม่ครับ พี่เขาเป็นอะไรครับ” เด็กน้อยที่จับมือแม่กำลังจะข้ามถนนไปอีกฝั่งชี้นิ้ว ไปทางข้างหลังตนก่อนที่จะถามแม่ที่มีอากาศงง ว่าลูกตนถามถึงอะไร ถนนที่มีคนเดินวุ่นไปหมดแต่ลูกของเธอกับชี้ไปที่ ที่ไม่มีใครราวกับว่ามันเป็นอากาศ
“ใครลูก ไม่มีใครนิครับ” เธอที่หันไปยิ้มและตอบลูกของเธอ ก่อนที่จะจับมือลูกแน่นแล้วเดินต่อไปข้างหน้าไป แต่ลูกของเธอก็ยังพยายามหันไปมองที่ว่างเปล่านั้นด้วยใบหน้าเศร้า
“พี่เขาเจ็บ พี่เขามีแผลแบบหนูเลย” เด็กน้อยหันกลับมามองผู้เป็นแม่ก่อนที่จะชี้นิ้วไปที่ขาตัวเองที่มีผ้าพันแผลพันไว้ เด็กน้อยวัยห้าขวบที่พยายามบอกแม่ของตนที่กำลังพาข้ามไปอีกฝั่งของทางม้าลาย แต่แล้วทั้งคู่ก็เดินไปได้ไม่กี่ก้าวก็มีรถยนต์ที่ขับมาด้วยความเร็วขับผ่าไฟแดงมา เข้ามาทางที่ทั้งสองกำลังยืนอยู่และก็มีคนอีกจำนวนไม่น้อยเดินไปมาวุ่นวายไปหมด แต่แล้วเรื่องที่ไม่ควรเกิดก็เกิดขึ้น....
ปิ้น!!!! กริ๊ดดดด! ....
โครม! ....
.....ยินดีต้อนรับ อีกราย.....
ฟังพูดที่แหบแห้งจนคนไม่ได้ยิน รอยยิ้มที่ฉีกไปถึงรูหู ดูร่างที่มีเลือดนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นก่อนที่จะหายไปท่ามกลางผู้คนที่มุ่งดูด้วยความตกใจแตกตื่นและก่อนที่จะมีรถพยาบาลมา....
.......................................................................................................................................................................
ปาร์ค ชานยอล
ทายาทมหาเศรษฐี ที่ต้องเข้าไปเกียวข้องเรื่องลี้ลับโดยไม่ได้ตั้งใจ ทั้งที่เขาไม่มีพลังพิเศษอะไรเลย
" ทำไมมัน...เหมือน..."
บยอน แบคฮยอน
เด็กน้อยผู้ที่มีมองเห็นในสิ่งที่คนอื่นมองไม่เห็นและต้องสูญเสียมารดาจากอุบัติเหตุเมือตอนเขาเป็นเด็ก
"คุณจะว่าผมบ้า ก็ไม่แปลกครับ"
ฝากเรื่องนี้ด้วยนะ
บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกียวข้องใดๆเนื้อเรื่องทั้งหมดเกิดจากจินตนาการผู้แต่งทั้งสิน