เคยชอบ..แต่ไม่เคยลืม ( ชาย❤️ชาย )

ผมชื่อ ทาน ผมเคยแอบชอบ ผู้ชายคนหนึ่งเมื่อ 8 ปีที่แล้ว ตอนนั้นผมเป็นเด็ก ม.ต้น และเขาเป็นรุ่นพี่ ม.ปลาย พี่เขาชื่อ พี่ท็อป .. ผมเข้าโรงเรียนมัธยมใกล้บ้านไม่ได้ใหญ่โตเหมือนโรงเรียนในเมือง เด็กนักเรียนมีแค่ 200 คน ส่วนมากเด็กคนที่มีตังหน่อยเขาก็จะไปต่อโรงเรียนมัธยมในเมืองกันหมด โรงเรียนที่ผมอยู่เลยไม่ค่อยมีนักเรียนเยอะ ตอนที่ผมเจอพี่เขาครั้งแรก ตอนนั้นผมขึ้น ม.2 แล้วพี่เขาย้ายมาจาก กทม มาเรียน ม.4 ที่โรงเรียนผม ตอนนั้นก็ไม่มีใครรู้ว่าทำไม ทั้งๆทีโรงเรียนที่ กทม น่าจะดีกว่าโรงเรียนบ้านนอกเล็กๆแบบนี้ ...

ตอนนั้นผม ยังเด็กและไร้เดียงสาเลยว่าได้ ผมเป็นคนอวบๆผิวสองสีใส่แว่น ผมไม่ค่อยคุยกับเพื่อนผู้ชาย เพราะพวกมันชอบแกล้งผม ผมไม่ชอบยุ่งกับใคร ผมจะคุยแต่กับเพื่อนสนิทที่เป็นผู้หญิงในกลุ่ม ผมเป็นผู้ชายคนเดียว เพราะผมคิดว่าอยู่กับเพื่อนผู้หญิงแล้วสบายใจกว่า คุยกันรู้เรื่องกว่า...

ส่วนพี่เขาเป็นผู้ชายที่ดูดี สะอาด ผิวขาว สูง หน้าตาดี อย่างว่าเด็ก กรุงเทพ มีออร่าผู้ดีในโรงเรียนเลยก็ว่าได้ เป็นที่หมายปองของสาวๆในโรงเรียนผมเลยละ ทั้งรูปร่างฐานะ มีใครจะไม่อยากได้มาเป็นแฟนถูกไหมละ ครับ .. ตอนแรกผมก็เฉยๆ แต่พอเพื่อนสาวผม คนหนึ่งมันบอกมันชอบ พี่เขา เพื่อนผมคนนี้มันไม่ค่อยสนใจใครเหมือนผมนั้นแหละ ผมก็รู้สึกแปลกใจเหมือนกันตอนที่มันมาบอกผม เพราะมันก็มีผู้ชายมาจีบหลายคนแต่มันไม่ชอบใครเลย จนมาเจอรุ่นพี่คนนี้ เพื่อนผมมันเลยหาข้อมูลทุกอย่างที่เกี่ยวกับพี่เขามาเล่าให้ผมฟัง แล้วผมก็เพิ่งรู้จากปากเพื่อนผม ว่าที่จริงแล้วที่พี่เขาย้ายมาเพราะ พ่อเขาเป็น ผอ โรงเรียนผม แบบนี้ไม่ธรรมดาแล้วสิ ตั้งแต่นั้นผมก็เริ่มสนใจ ในตัวพี่เขา..

ลืมบอก เพื่อนผมคนนี้มันชื่อเมย์ นางเป็นที่ ฮอต ของหนุ่มๆ เลยก็ว่าได้ นางขาว สวย สูง แต่ฟันเหยิน ไปหน่อย 555 ผมกับเมย์ จะตัวติดกันตลอด จนมีอยู่วันหนึ่ง ครูเรียกผมกับเมย์ ไปพบ เพื่อชวนเข้ารวมแข่งขัน จัดสวนแก้ว ระดับจังหวัด... นั้นแหละคือจุดเริ่มต้น ที่ผมกับพี่เขาเริ่มได้คุยและรู้จักกัน เพราะผมกับเมย์ และเพื่อนคนอื่นๆ ที่เข้ารวมกิจกรรม แข่งขัน ไม่ได้มีแค่ จัดสวนแก้ว แต่ยังมีหลาย กิจกรรม แข่งงานประดิษสร้างสรรค์ แข่งวาดภาพ แข่งร้องเพลงและวงดนตรี ซึ่งตอนนั้นพี่เขาเข้ารวมแข่งร้องเพลงและวงดนตรี หลังเลิกเรียนทุกคน ก็จะมารวมตัวฝึกซ้อม

วันแรกที่เริ่มของการฝึกซ้อม ครูให้ทุกคนแนะนำตัว แล้วให้บอกว่า ใครมีหน้าที่ทำอะไรกันบ้าง พี่เขาเป็นคนแรกที่แนะนำตัว ทุกคนต่างพากันสนใจ และ ปรบมือ เสียงดัง ผมก็เพิ่งได้สังเกตเห็นพี่เขาชัดๆใกล้ๆ ก็วันนั้นแหละครับ หัวใจของผมเริ่ม เต้นแรง แบบแปลกๆ ด้วยความที่เขาเข้ากับคนง่าย เป็นกันเอง ทุกคนต่างก็พากันชอบพี่เขา โดยเฉพาะ นางเมย์ เพื่อนผม ถ้ามีโอกาสเมื่อไหร่ เมย์เพื่อนผม มันก็พยายามจะเข้าใกล้พี่เขาให้ได้มากที่สุด จนบ้างครั้งนางยังมาให้ผมช่วย หาวิธีที่จะให้ พี่เขาอยู่กับนาง สองต่อสอง เพื่อนขอผมก็ห้ามไม่ได้ ผมไม่เคยเห็นมันเป็นแบบนี้มาก่อน ผมคิดว่ามันคงชอบพี่เขาจริงๆ ใจผมตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร ผมก็พยายามช่วยมัน เท่าที่จะช่วยได้ หลายครั้งก่อนที่จะฝึกซ้อมพี่เขาจะเข้ามาที่ อาคาร ก่อนคนแรกเพื่อมาเปิดประตู แล้วผมกับเมย์ ก็จะตามมาติดๆ ผมกับเมย์ก็รู้หน้าที่กัน เพราะนางเมย์ มันวางแผนไว้เรียบร้อยแล้ว พอเข้าไปในอาคารเจอพี่เขา ได้สักพัก ผมก็ต้องรีบขอตัวออกมาเอาของบ้าง ออกมาเข้าห้องน้ำบ้าง แต่ที่จริงแล้วมันให้ผมมาเฝ้า หน้าประตู เพื่อที่จะได้ให้มันอยู่พี่เขา กัน2คน ผมก็ทำแบบนี้เรื่อยๆ จนวันหนึ่ง มันเกิดเหตุการณ์ ที่ผมไม่เคยลืม ผมโดนเพื่อนผู้ชายแกล้ง ไล่จะจับถอดกางเกงผม ช่วงที่ผมกำลังวิ่งหนีนั้น กำลังจะก้าวลงบรรได จากอาคาร ทางออก ก้าวสุดท้ายที่ลงจากบรรได ผมดันสะดุดขาตัวเอง แล้วจังหวะนั้น พี่เขากำลังเดินผ่านหน้าผม ผมร้องเห้ย! พี่เขารีบหันหน้าทันที แล้วตัวผมล้มลงทับพี่เขาอีกทีจังหวะนั้นแว่นก็ล้นหาย แต่ที่น่าตกใจกว่านั้นคือปากผมดันไป จุ๊บกับปากพี่เขา ผมรีบดันตัวเองขึ้น แล้วรีบขอโทษพี่เขาใหญ่..

ผมขอโทษจริงๆครับ พี่ท็อป ผมไม่ได้ตั้งใจ พี่เจ็บตรงไหนหรือป่าวครับ

พี่ท็อป : ไม่เป็นไร แค่แขนถลอกนิดหน่อย

ทาน : ผมขอโทษพี่จริงๆครับ พี่ไปทำแผลก่อนไหมครับ

พี่ท็อป : แผลนิดเดียว ชั่งมันเถอะ

ทาน : เอ่อ คือ เมื่อกี้ ผม ไม่ได้ตั้งใจ จริงๆนะครับ ถ้าพี่ท็อป ไม่พอใจ ต่อยผมได้นะ

พี่ท็อป : เมื่อกี้ อ่อ ที่ ปากเราจุ๊บกันนะหรอ ไม่เป็นไร ก็เราไม่ได้ตั้งใจนิ อ่ะ นี้ แว่นตา

ทาน : ผมรีบหยิบแว่นตามา ใส่ทันที ขอบคุณครับ

พี่ท็อป : เวลาไม่ใส่แว่นก็ ดูน่ารักดีนะ ทำไม ไม่ใส่คอนเทคเลนส์ ละ

ทาน : ผม ไม่มีตัง ซื้อ หรอกครับ แว่นเหมาะกับผมที่สุดละ

พี่ท็อป : โอเค งั้นพี่ไปเรียนก่อน แล้วเจอกันตอนเย็น ที่อาคารซ้อม

ทาน : ครับ

แล้วพี่เขาก็เดินขึ้นอาคารไปเรียน ส่วนผม ก็รีบออกจากตรงนั้น ตรงไปที่ห้องน้ำ เพื่อดึงสติอีกรอบ นึกถึงเหตุการณ์เมื่อกี้ หัวใจผมเต้นแรงแปลกๆอีกครั้ง แล้วตอนที่พี่เขาบอก ไม่ใส่แว่น ก็น่ารักดีนะ ผมเขินมาก ☺️

พอลองส่องกระจกมองดูสภาพตัวเอง พูดกับตัวเอง พี่เขาคงใจดีแบบนี้กับทุกคน ผมถอดแว่นตา และจัดการล้างหน้า ล้างตา เพื่อที่จะให้ตัวเองตาสว่าง เลิกคิด แค่พี่เขาไม่เอาเรื่องก็ดีขนาดไหนแล้ว อย่าหวังอะไรเกินตัว เลย ...

( เดียวมาต่อพรุ่งนี้ค่ะ )