นารุโตะ: “.......อือ ชั้นเข้าใจแล้ว ขอโทษนะที่ชั้นเข้าใจความรู้สึกของตัวเองช้าไป ให้โอกาสชั้นอีกครั้งนะซาซึเกะ.......”
ซาซึเกะ: “.......ขอบคุณนะ นารูโตะ ขอบคุณที่อุตส่าห์พยายามเพื่อคนอย่างชั้น เพราะอย่างนี้ชั้นถึงไม่รู้สึกเสียใจเลย ในวันที่ชั้นได้ค้นพบ และยอมรับกับตัวเองว่าชั้นมีความรู้สึกดีๆกับนายมาโดยตลอด นายเคยบอกว่าจะเก่งให้ได้อย่างชั้น แต่นายรู้มั้ย ว่าชั้นอย่างเป็นแบบนายมากกว่า นายเป็นเหมือนแสงอาทิตย์ที่เจิดจ้า ในขณะที่ชั้นอยู่ในความมืดมิดที่แทบหาแสงสว่างไม่เจอ แต่ในวันนั้นวันที่ชั้นรู้ใจตัวเอง ชีวิตชั้นก็เหมือนเจอแสงสว่าง และนายคือแสงสว่างนั้นเพียงหนึ่งเดียวของชั้น ขอบคุณที่รักคนอย่างชั้นนะนารูโตะ ชั้นเองก็รักนาย รักมาตลอด และจะรักตลอดไป........”