เลือกที่จะรัก

EP: 00



=pc=แกรนด์ ปัญสิตา อายุ 25 ปี



=pc=เฟรม ภราดร วัฒนกุล อายุ 25 ปี หัวหน้าแก๊งไดมอนด์



พราว พราวพรรณ์ สิวรางกุล อายุ 25 ปี ภรรยาของเฟรมแม่ของฟาส



=pc=ฟิว ภราดล วัฒนกุล น้องชาย ของ เฟรม

=br=



=br=



=br=

=pc=ฟาสลูกของฟรมกับพราว

=br=



=br=

=pc=น้องเฟิส ลูกของ แกรนด์กับเฟรม

=br=

=br=

=br=

"ขอเชิญเจ้าบ่าวหอมแก้มเจ้าสาวได้เลยครับ

=br=

ฮิ้ววว

=br=

"สวัสดีนะทุกๆคนเราชื่อ แกรนด์ ปัญสิตา อายุ 25 ปี ชั้นต้องมาแต่งงานชดใช้หนี้แทนพ่อแม่ของชั้นกับคุณเฟรม หัวหน้าแก๊งไดมอนส์ เราสองคนไม่ได้รักกันเลยและอีกอย่างเค้าก็มีลูกอยู่แล้วชื่อคุณฟาส และแม่ของเค้าชื่อ พราว

=br=

เพล้ง!!!! (เสียงจานแตก)

=br=

พราว: นี่! วางจานประสาอะไรอะ! ดูสิมันร่วงแตกหมดแล้วนี่ถ้าลูกชั้นเป็นอะไรขึ้นมานะแกตายแน่!!!

=br=

เรา: คะ...ขอโทษค่ะ แกรนด์จะรีบเก็บให้เดี๋ยวนี้เลยค่ะ

แม่(เฟรม): เธอจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไรพราวจานนั่นก็วางอยู๋ดีๆ เธอนั่นแหละทำมันตกแกรนด์ไม่ต้องเก็บ! ใครทำก็ให้เก็บเอง!

=br=

เฟรม: แม่ครับ!!! ถ้าว่าจานจะมันโดนหลานแม่นะครับ! ทำไมต้องเข้าข้างอีนั่นด้วย!

=br=

เรา: ไม่เป็นอะๆรหรอกค่ะคุณแม่เดี๋ยวแกรนด์เก็บเองก็ได้ค่ะ

เฟรม: ใครอนุญาติให้เธอเรียกแม่ชั้นว่าแม่! บ้านหลังนี้มีกฏ! พราวเธอต้องเรียกว่าคุณพราว! ลูกกูมึงก็ต้องเรียกคุณฟาส!!แล้วมึงก็ต้องเรียกแม่กูว่าคุณผู้หญิงไม่ใช่คุณแม่!

=br=

แม่: แกรนด์คือลูกสะใภ้ของชั้นและเมียแกที่ถูกต้องตามกฏหมาย! แกก็ควรจะให้เกียรติเค้าบ้าง!!!

=br=

พราว: คุณแม่พูดอะไรให้เกียรติหลานด้วยนะคะ! ถึงพราวจะไม่มีทะเบียนแต่พราาวก็คือเมียหลวง! ไม่ใช่อีนังเมียน้อยนั่น!

=br=

เฟรม: มึงมากับกู!! "ดึงตัวเรามาที่ห้องคุณเฟรม"

=br=

โอ๊ย!!!

=br=

"พลักเราลงบนที่นอน"

=br=

เรา: จะ จะทำอะไรแกรนด์นะคะ อย่าทำอะไรแกรนด์เลยนะคะแกรนด์กลัวแล้ว ฮึกก

เฟรม: มึงไม่ให้เกียรติเมียกู!!! มึงอย่าคิดว่าแม่กูเข้าข้างมึงแล้วกูจะต้องดีกับมึงด้วย!!!

เรา: ยะ อย่าทำอะไรแกรนด์นะเลยนะ ฮือๆๆ

=br=

"มันก็คล้ายกับเรื่องอื่นๆแหละ ที่พระเอกข่มขืนนางเอก ชีวิตเราก็เช่นกันเค้ามีอะไรกันกับเราแต่เราไม่เคยยินยอมเลยและเค้าก็ไม่เคยรักเราเลยเราคงไม่ต้องอธิบายมากเพราะมันน่าเบื่อยังไงมันก็เหมือนกับเรื่องที่้คนคุ้นเคยกับมันมา”

=br=

"เรารักเค้ามากแต่เค้ากลับไม่เคยรักเราเลย ทำไมกันนะคนที่เค้ารักไม่เป็นเราบ้าง เค้าจะรู้มั้ยว่าเรารักเค้ามากแค่ไหน

=br=

"ตอนบ่ายๆ"

=br=

เรา: จะไปไหนหรอคะ? "พูดทั้งที่ยังอยู่บนที่นอน

เฟรม: อย่าเสือกได้ป่ะ!!!

เรา: แกรนด์แค่อยากจะรู้ว่าคุณจะกลับบ้านมั้ยน่ะค่ะ แกรนด์จะได้เตรียมอาหารไว้ให้

เฟรม: จะกลับไม่กลับมึงก็เตรียมๆไปเหอะ! เผื่อกูอาจจะเปลี่ยนใจ! อะนี่! ค่าตัวมึง คราวนี้กูให้เยอะกว่าเดิมจากจาก 5 บาท เป็น 10 บาท! หึ! “

=br=

แล้วก็เดินออกจากห้องไป”

=br=

เรา: ฮึกก ฮือๆๆ ทำไมนะทำไมชีวิตชั้นต้องมาเจอคนใจร้ายแบบนี้ด้วย ฮือๆๆๆ ทำไม!!! ฮือๆๆๆๆ