46. พ่ายเสน่หาเมียบ้านไร่ (คุณภาคย์ & หนูน้ำตาล)
ภรปภัช / พุดพิชชา / ภูวพัชร์ / ลี่เซียน / R.Porn
อีโรติก
“ภาคิณัย สิทธิณรงค์เดช”
(ภาคย์)
ผู้ชายสุดแสนเพอร์เฟค วัย 34 ปี
เขาหล่อ รวย การศึกษาดีแต่มีนิสัยชอบดูถูกคนอื่น
แถมยังเจ้าอารมณ์
ความอดทนต่ำ และไร้เหตุผล
“นาฎลดา วงศ์สุวรรณ” (น้ำตาล)
สาวน้อยจอมแก่น วัย 18 ปี
เธอน่ารัก สดใส ไร้เดียงสา เธอเป็นเด็กกำพร้าที่เรวดีเก็บมาเลี้ยง
แม้จะดูเหมือนเด็กซน แต่เธอกลับขยันขันแข็ง รักงานทำไร่ทำสวน
จดจำได้ทุกตารางนิ้วของไร่อิงฟ้า
เมื่อผู้เป็นมารดาส่งเขามาดัดนิสัยที่ “ไร่อิงฟ้า” ของเพื่อนสนิท
อดีตซาตานร้ายเลยกลายเป็นสุภาพบุรุษรสหวาน
ชนิดที่ “น้ำตาล” ยังต้องเรียก “ลุง”
โปรย...
“นี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันครับป้าวดี จะให้ผมมาเป็นลูกน้องยัยเด็กตัวกะเปี๊ยกเนี่ยนะ”
ภาคิณัยมองหน้าผู้คุมวัยใสอย่างหงุดหงิดใจ
“ใช่แล้วจ้ะ แม่ของเราบอกว่าต้องหาคนที่เก่งที่สุดในไร่มาคอยดูแลภาคย์
เพราะฉะนั้น...ยัยน้ำตาลนี่แหละเหมาะสมที่สุดแล้ว” เรวดีบอกหลานชายอย่างอารมณ์ดี
“ลุงไม่ต้องห่วงหรอกนะจ๊ะ เรื่องงานในไร่ไม่มีใครเก่งเท่าหนูแล้วล่ะ
เชื่อมือน้ำตาลคนสวยได้เลย” เด็กสาววัยใกล้จบมัธยมปลายรีบอวดอ้างสรรพคุณตัวเอง
“ถามจริงเถอะ กระโดดเก็บมะเขือเทศถึงรึเปล่าน่ะเรา ตัวก็เตี้ยขนาดนี้
แถมขาก็เล็กอย่างกับไม้เสียบผี นี่ถ้าบอกว่ายังเรียนประถมก็คงน่าเชื่ออยู่หรอก
หาคนอื่นมาดูแลผมดีกว่ามั้งครับป้าวดี”
คนหยิ่งยโสมองเด็กสาวที่อายุห่างกันเกินรอบอย่างดูแคลน
“ลองให้โอกาสยัยน้ำตาลดูก่อนเถอะนะหลานชาย
ถ้าหากคิดว่าน้องไม่เหมาะสมจริงๆ เราค่อยมาคุยกันใหม่
น้ำตาลพาพี่เค้าไปบนห้องนะลูก แล้วค่อยพาไปดูงานรอบๆ ไร่”
“ได้จ้ะแม่วดี เชิญค่ะคุณลุง”
เด็กสาวช่วยเขาหิ้วกระเป๋าใบใหญ่ขึ้นไปด้านบนอย่างทุลักทุเล
จนคนที่ไม่เคยคิดจะช่วยใครต้องเป็นฝ่ายขนกระเป๋านั้นเสียเอง
“เก็บแรงเธอเอาไว้ทำไร่เถอะ เดี๋ยวจะแขนหักเพราะกระเป๋านี่ซะเปล่าๆ”
“โห ลุงหน้าดุใจดีจังเลยจ้ะ นึกว่าจะปากเสียเป็นอย่างเดียวซะอีก”
เธอเอ่ยชื่นชมเขาหน้าซื่อตาใส แต่ว่า...แบบนี้คือการชมจริงรึเปล่านะ
“ยัยตัวแสบ นี่หลอกด่าฉันเหรอฮะ!” เขาหันมาอาละวาดใส่เมื่อวางกระเป๋าในห้องเรียบร้อย
“เปล่าซะหน่อย น้ำตาลชมลุงอยู่นะเนี่ย ลุงพักผ่อนก่อนนะจ๊ะ เดี๋ยวน้ำตาลจะขึ้นมาตาม อ้อ แถวนี้ไม่มีตะกร้อครอบปาก ถ้าลุงอยากได้เดี๋ยวตอนเข้าเมืองน้ำตาลจะไปซื้อให้นะจ๊ะ”
เธอส่งยิ้มหวานให้ก่อนจะรีบวิ่งลงไปด้านล่างอย่างรวดเร็ว
“เด็กบ้า! นี่หาว่าฉันปากหมางั้นเหรอ! แล้วเธอกับฉันจะได้เห็นดีกัน!”
เขาคาดโทษยัยตัวแสบ แล้วเธอจะได้รู้ว่า...การดัดนิสัยคนอย่างภาคิณัยไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่คิด
ติดตามความรักของโคแก่ปากเสียกับหญ้าอ่อนจอมแก่น
ได้ใน
"พ่ายเสน่หาเมียบ้านไร่"
เร็วๆ นี้
ซื้อนิยายได้ที่เพจสำนักพิมพ์ภรปภัชนะคะ
สำนักพิมพ์ภรปภัช
Guest
