เริ่มตอนจบตอนเดียว
ห้องเช่าราคาแพง.....สองคน...อยู่ด้วยกัน
“พี่จองกุกครับ”
“ครับ”
พี่จองกุกเอ่ยทักทันทีเมื่อได้ยินเสียงรุ่นน้องตัวเองเรียกหาแต่พอเค้าหันหลังไปกลับเจอร่างบางยืนอ่อยเขาใส่ชุดเซ็กซี่สั้นชุดนักเรียนหญิงญี่ปุ่นแถมยังจะทำให้ตัวเองเป็นอนิเมะอีก คิดว่าตัวเองเป็นเซเลอมูนหรือไง?
“ทำไมเราแต่งตัวแบบนี้”
“คะ พูดห่างเหินจังเลยนะคะ”
ร่างสูงดูตกใจกับคำพูดของคนตัวเล็ก พูดแทนตัวเองว่านะคะ งั้นหรอ?
“แหม่พี่ครับอย่าตกใจไปหน่อยเลย งั้นผมเรียกแทนตัวเองว่าครับก็ได้”
การกระทำนี้มันคุ้นๆนะเหมือนร่างบางจะงอนร่างสูงอยู่เมื่อร่างสูงเห็นเขาเดินเข้าไปกอดร่างบางอยู่ที่ข้างๆเตียงนอนร่างสูงจับร่างบางให้ขึ้นคร่อม
“ไอดื้อของพี่ทำไมชอบทำให้พี่ของขึ้นขนาดนี้ครับ”
“ใครดื้อไม่ทราบครับ”
ร่างบางเอ็นหน้าหนีคนร่างสูงที่จ้องตาคนร่างบางอย่างกับเสือเหมือนมองแววตาเขาเข้าไปเหมอนกับร่างกายอยู่ในนรกเลยเหมือนเขาจะทำให้ร่างบางตายไปในตอนนี้ได้เลย
“อย่าหลบตาพี่สิ”
“พี่ตอบให้ตรงคำถามสิครับ”
ร่างบางพูดร่างหนากลับมองปากของร่างบางร่างบางเอ็นสายตามามองคนร่างสูงอีกครั้ง
“ก็น้องดื้อสิครับ”
“น้องดื้อชื่ออะไรอะครับ”
“น้องดื้อแทฮยองหนะสิ”
คนตัวสูงพูดจบซอกคอและใบหน้าชนกันร่างหนาใซร้ซอกคอขาวดูดซักหน่อยสร้างรอยแดงกล่ำไว้ซอกคอขาวกลับช้ำสีแดงสดดูน่ามองสำหรับคนร่างสูง
“อ๊ะ!”
“นายต้องมาเป็นของฉันอีกครั้ง”
“กี่ครั้งผมก็ยอมครับ”
สิ้นสุดคำพูดของร่างบางร่างสูงเริ่มโรมเลียกัดบ้างเลียสวนสะดือไปมาลามไปถึงตรงนั้นของร่างบางกระโปรงสีดำปิดกั้นความสุขของเขาสองคนคนร่างสูงรูทซิบตรงข้างกระโปรงดึงมันลง
“ทำไมไม่ไส่มันมา อย่างนี้ต้องเจอของดี”
ร่างสูงหยุดจิตกรรมแล้วเปิดลิ้นชักตรงโต๊ะเครื่องแป้งเขาหยิบไวเบรเตอสีแดงพาให้รุ่มหลงร้อนราวกับไฟ สีหน้าของร่างบางกลับเริ่มกลัวเครื่องที่จองกุกถือเข้ามาแต่จองกุกกลับรูดซิบกระโปรงนักเรียนที่ร่างบางใสอยู่กลับดึงมันขึ้นไว้ข้างบนตัวร่างบาง
“พี่เอามาจากไหนครับ”
“พอดีเพื่อนพี่ฝากมา พอดีเลยจะได้ตอบสนองการกระทำของนายไง แทฮยอง”
จองกุกนั่งยองข้างล่างเตียงสีขาวเครื่องไวเบรเตอร์ที่ทำให้ร่างบางผวาถูกเปิดใช้งาน เสียงมันดังขึ้น คนตัวเล็กมองการกระทำของจองกุกที่กำลังจะเอาไวเบรเตอสีแดงนำมันมาถูตรงส่วนหัวของลูกชายคนร่างบาง
“อ๊ะ อ๊า ฮือออ”
จองกุกเห็นร่างบางมือเรียวหยิบยาสองเม็ดขึ้นมาจองกุกกดหยุดรีโหมดทันทีร่างบางกระตุกเล็กน้อยจองกุกเอายาที่เขากำอยู่ใส่เข้าไปในปากของร่างบางจองกุกเอาใส่ปุบร่างบางประกบปากปั๊บเสียงปากทั้งสองจูบกันอย่างเอร็ดอร่อยน้ำสีขาวใสยืดออกเพราะปากทั้งสองถูเอาออกจากกัน
“พี่เอาอะไรให้ผมกกิน”
“เดี่ยวก็รู้เอง”
แทอยองดูงงกับคำตอบที่จองกุกพูดออกมา
“อย่ามัวแต่งงอยู่เลยเรามาเริ่มจิตกรรมกันต่อเถอะ”
ร่างบางไม่พูอะไรแต่รู้สึกว่าทุกส่วนกับร้อนไปหมด
“พี่ครับผมร้อน”
(อาการเริ่มแล้วสินะ)
“พี่ครับช่วยผมด้วยรีบๆเอามันเข้าไปซักที”
“ใจเย็นๆสิครับ พี่จะต้องทรมานเราก่อน อ้อ อีกอย่างเราใส่ชุนักเรียนญี่ปุ่นมานี่หน่านายต้องเรียกพี่ว่าคุณครู”
“ครับ คุณครู แต่ว่าคุณครูช่วยผมหน่อยได้หรือป่าวครับ”
“แน่นอนนักเรียนของครู”
ร่างสูงเริ่มนำมือของเขาจับส่วนนั้นของร่างเล็กและจับรูขึ้นรูดลงไปมาจนน้ำมันกระเจิงออก
“เธอทำให้ครูบ้างสิ”
เสร็จคำพูดของคุณครูจองกุกร่างบางจับเขาที่นั่งอยู่ท้ายเตียงเอามานอนและร่างบางขึ้นคร่อมร่างสูงถอดกระดุมเสื้อร่างสูงทีละเม็ดๆร่างบางก้มลงไซร้คอร่างสูงเบาๆจนร่างสูงไม่มีสติหลงเหลืออยู่เลย
“อือออ”
ร่างบางไล้ลงมาจนมาถึงส่วนนั้นของคุณครูจองกุก
“นักเรียนของครูมัวมองอะไรอยู่ถอดมันออกมาสิ”
“ได้ครับคุณครู”
ร่างบางทำตามคำสั่งของร่างสูงส่วนยาที่เขากินลงไปก็กลับมาทำงานอีกครั้งร่างบางจึงรีบถอดเข็มขัดของครูออกและถอดชุดชั้นในของครูที่ใส่อยู่ถอดออกจนหมดน้ำลายถูกเอาออกมาเปรอะส่วนนั้นของตัวร่างสูงปากชมพูครอบงำบริเวณส่วนใหญ่ล้ำรูดไปรูดมาน้ำขุ่นไหลร่างบางกลืนมันลงไปในคอ
“อื้มม อร่อยมากครับครูแต่ตอนนี้ผมไม่ไหวแล้วอะครับ”
“ได้ ครูจะช่วยเธอเอง”
ร่างสูงลุกขึ้นมาจับให้ร่างบางขึ้นครอบส่วนนั้นไว้มันยังเอาใส่เข้าไม่ได้เขาจึงเอาน้ำลายของร่างบางออกมาเพื่อจะให้มันเป็นน้ำมันหล่อลื่นแทน มันลึกทีละนิดๆ
“อ้า ครูครับผม ผม เสียว”
“เสียวนี้หละครับ สุดยอดแล้ว”
ทั้งสองปรนเปรอกันมากเสียงร้องร่างบางที่ดังลั่นห้องของส่วนนั้นคุณครูจองกุกใหญ่จริงๆมันรัดไปหมด
“อ๊า อ๊า อ๊า อ่าาาาา”
“นายอย่ารัดแน่สิปลดปล่อยยมันออกมานะครับนักเรียนของครู”
ร่างบางไม่พูดอะไรได้แต่พยักหัวและทำหน้านิ้วไปด้วยเพราะความเจ็บปวดของช่วงล่างมันครอบงำอยู่พอร่างสูงเห็นร่างบางนั้นทรมานเขาเลยหยุดกิจกรรมทันที
“เจ็บไช่ไหม งั้นครูพอก่อนนะ”
“มะ ไม่เป็นอะไรครับทำต่อเลยครับผมทนได้”
“แน่ใจนะ”
“อื้ม ครับ”
คำพูดของร่างบางมันทำให้จองกุกรู้สึกผืดมากแต่ว่ามันเป็นความต้องการของร่างบางร่างสูงจึงตอบสนองให้ทำกันนานพอสมควรแต่มันก็ไม่มีท่าทีว่าสองคนนี้จะหยุดกิจกรรมเลย ทั้งรัด ทั้งเจ็บ ทั้งเสียว ปรนเปรอรวมตัวเข้าด้วยกัน
จองกุกเปลี่ยนท่าให้ร่างบางนอนลงไปที่เตียงเขาถอดเสื้อนักเรียนของร่างบางเหลือแค่กระโปรงที่ติดอยู่กับตัวแทฮยองใส่อยู่ซึ่งมันก็ไม่มีอุปสักอะไรมาก ร่างสูงเริ่มเล่นหัวนมของคนใต้ร่างอย่างขาดไม่ได้ส่วนมืออีกข้างเริ่มเล่นหัวนมร่างบางจนร่างบางกลับลืมความเจ็บที่ครอบงำหายหมดเกลี้ยงร่างสูงเริ่มเร่งสโพกแรงกว่านี้เพราะรู้สึกว่ามันเริ่มใกล้เสร็จแล้วหนะสิร่างบางและร่างสูงกลับร้องลั่นห้องอีกครั้ง
“อ๊าา ครูครับ อ๊ะ อ๊ะอ๊ะ ผม ผม ไม่ไหวแล้ว อ๊าาาาา”
“ครูก็เริมไม่ไหวแล้วเหมอนกัน”
น้ำสีขาวขุ่นไหลออกมาทั้งสองคนทำเอาเหนื่อยกันไปแต่ว่ายามันยังคงไม่หมดฤทธิ์หนะสิ
“ครูครับยามันยังไม่หมดฤทธ์เลยอะครับ”
จบกันไปแล้วจ้าคือเราแต่งกากสุดๆเพราะเราเพิ่งแต่งแบบนี้ตอนแรกเองเราจะไม่ขออะไรมากมายขอแค่ช่างมัน
Guest
