“เธอชอบฉันเหรอ?”เขาถามหน้านิ่ง
กรีนมีท่าทีตกใจเล็กน้อย แต่ไม่นานก็กลับมาทำหน้านิ่งปกติ และก็ยังไม่ตอบเขาทันที พร้อมเอนหลังพิงโซฟา ยกขาเรียวไขว้ขึ้น หยิบแก้วไวน์มาจิบ “นาย...คิดว่าไงล่ะ?” กรีนเอียงคอถามจงใจกวนประสาทเขา ดูซิว่านายคนนี้จะทนได้มั้ย พายุกระตุกยิ้ม
“ฉันคิดว่า.....เงียบๆแบบเธอคงหลงฉันเข้าแล้วล่ะ....กรีน” เขาตอบ พร้อมมองหน้ากรีนอย่างเจ้าเล่ห์
กรีนวางแก้วไวน์ช้าๆแล้วใช้นิ้วชี้เรียววนปากแก้วเงยหน้ามองคนข้างหน้า
“ถ้าฉัน...ตอบไปว่าใช่ล่ะ?”กรีนตอบอย่างอ้อยอิ่ง
พายุยิ้มมุมปาก แขนเท้าเข่า โน้มตัวมาหากรีน
“งั้นก็...หาวิธีจีบฉันสิ.....ถ้าโชคดีฉันก็จะเป็นของเธอ แต่ถ้าโชคร้าย เธอก็แค่ต้องยอมรับว่าตัวเองมันอ่อนหัด”
พายุพูดพร้อมขยับหน้าเข้ามาใกล้หน้าสวย
“ว่าไง...กล้ารึเปล่าล่ะ” พายุกระซิสายตาเจ้าเล่ห์
กรีนไม่ยอมแพ้ เป็นฝ่ายขยับใบหน้าเข้าใกล้เรื่อยๆ จนใบหน้าของทั้งคู่รับรู้ถึงลมหายใจกันและกัน
“อย่าหลังรักฉันจนถอนตัวไม่ขึ้นล่ะ..พ่อคนเก่ง “
กรีนกระตุกยิ้มพร้อมกับโน้มตัวลงไปประกับปากเขา ......
=br=
=br=
นางเอกเรื่องนี้นิ่งๆเงียบๆ แต่บุกได้แซบเด้อค่าา เตรียมทิชชู่ไว้เช็ดเลือดกำเดาด้วยค่า พระนางเขามีอะไรพิพิเรนทร์ๆกันทั้งเรื่องนะคะ อุ๊ปส์!!!
Guest
