ถึงฉันจะร้าย ใช่ว่าจะรักไครไม่เป็น

บทนำ

“ทำไมถึงทำตัวแบบนี้ฮะ นานะ! แกอายุเท่าไหร่แล้ว เลิกทำตัวแบบนี้สักที”

นี้ละชีวิตประจำวันของฉันที่ต้องมีเสียงของเฮียบ่นทุกๆวัน  ถ้าวันไหนไม่มีเสียงอันที่รักนี้นะ ฝนต้องตกแน่นอนฮิๆ(ยังมาสนุกอีก)

“โถ่เฮีย ก็ไม่ได้ตั้งใจนิ ช่วยไม่ได้อะเขาเป็นคนขับรถมารับฉันเอง”

“แต่ที่ฉันเห็นแกเป็นคนขับไปชนเข้าไม่ใช้ไง”

“อุ๊ป! รู้ได้ไงอะ”ทำเสียงแอ๊บไร้เดียงสา

“รู้ได้ไงไม่สำคัญหรอก แต่ที่แน่แกโกหกฉัน ฉันจะลงโทษแกโดยการหักค่าขนมของแกไปเป็นค่าซ่อมรถแก โอเคนะ”

เฮียพูดทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้

“ได้ไงอะเฮีย! จะหักได้ไงอะแล้วจะเอสเงินไหนใช้อะ”

ฉันเถียงเข้าสู่มีหรอจะยอมให้หักได้ง่าย ช่วงนี้กระเป๋ายิ่งมีคอเลชั่นออกมาบ่อยๆอยู่ด้วย ตายกันชีวิตฉ้านนนนน

“อย่ามาเวอร์ ได้มั้ย เค่หักไม่ได้ยึดแล้วอีกอย่างฉันไม่ได้เอาไปหมดซักหน่อย แกนั้นแหละวันๆนึงใช้เงินวันละกี่บาทใช้วันละเกือบครึ่งแสน ใช้ไรเยอะแยะห่ะ! ต่อไปนี้นะแกใช้วันละหมึ่นก็พอจบนะ ไปมหาลัยได้แล้วจะสายแล้วนิ

“เฮียยยยยยยย”

สวัสดีทุกคนฝากติดตามกันไปเรื่อยๆนะ จะไม่เทแน่นอนสัญญา