ผู้หญิงก็เปรียบเหมือนดอกไม้งามบานสะพรั่งอยู่บนต้นเพียงแค่ได้มองก็พาหัวใจชุ่มช่ำ
หากแต่ว่าเราเด็ดมาเชยชมดอมดมกลิ่นหอมละมุนไม่นานดอกไม้นั้นก็จะเหี่ยวเฉาส่งกลิ่นคาวฉาวโฉ่
แต่สำหรับม่านฟ้านักแสดงสาวสวยดาวรุ่งอนาคตไกลเธอพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ร่างกายและหัวใจของราเมศผู้มีศักดิ์เป็นคุณอาเพียงในนามของเธอมารยาหญิงมีกี่ร้อยเล่นเกวียนเธอพร้อมจะงัดมายั่วยวนคุณอาสุดที่รักแม้จะต้องแลกด้วยการเสียงชื่อเสียงก็ตาม
มือเล็กทั้งสองข้างค่อยๆแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองออกทีละเม็ดจนถึงเม็ดสุดท้ายเผยให้เห็นทรวงอกอวบอิ่มเบียดเสียดกันจนเกิดร่องภายใต้อาณัติของเสื้อยกทรงลูกไม้สีขาว
“นั่นเธอจะทำอะไรม่านฟ้า” เจ้าของดวงตาคู่คมยืนกอดอกจ้องหลานสาวในนามอย่างเอาเรื่อง
“ม่านไม่อยากเสียคุณอาไปให้ผู้หญิงคนไหนม่านรักคุณอานะคะ” ม่านฟ้าหากลัวดวงตาของพยัคฆ์ร้ายไม่หญิงสาวเริ่มจัดการปลดตะขอยกทรงสีบริสุทธิ์ก่อนจะกระซากมันออกจากตัว
“ไร้เหตุผลเธอนี่มันโง่จริงๆจะทำอะไรก็นึกถึงตัวเองบ้างสิ” ราเมศกลืนน้ำลายเหนียวลงคอกรามหนาสบกันแน่นย้ำเตือนตัวเองไม่ให้หวั่นไหวไปกับเรือนร่างของคนตรงหน้า
“ม่านไม่สน” ยิ่งเขาถอยหนีเธอก็ยิ่งตามอย่างไม่นึกอายในเมื่อความรักมันเกาะกุมเต็มพื้นที่ของหัวใจม่านฟ้ากวาดแขนเรียวโอบรัดต้นคอของราเมศไว้จนอกอวบไร้อาภรณ์เบียดเสียดกับอกแกร่งของชายหนุ่มอย่างจัง
“อาบอกให้ปล่อยอา”
“ไม่ค่ะ” เธอมองเขาอย่างท้าทาย ปากอวบอิ่มยั่วย่วนฉกลงบนปากหนาปิดเสียงเข้มที่กำลังจะร้องทักท้วง มอบจูบดูดดื่มให้เขา หวังเพียงให้ชายหนุ่มมอบจูบตอบเธอบ้าง
ม่านฟ้าจะยั่วยวนคุณอาได้สำเร็จหรือไม่ติดตามได้ในยั่วรักสิเน่หา