ผมเป็นมาเฟีย.....ส่วนเมียผมเป็นนางฟ้า...หรือว่าคนบ้าก็ไม่รู้

ผม กล้าข้าว ภาคภูมิ  ทองไพศาล  ผมเป็นมาเฟีย ที่ขึ้นชื่อว่าหล่อ รวย  เพอร์เฟ็ค ผมจัดว่าเป็นผุ้ชายที่เสพติความความเพอร์เฟ็คคนหนึ่งก็ได้   ผมไม่ชอบให้ใครมาแหกกฏของผม กฏก็คืกกฏ ใครที่แหกกฏคือตาย  ผมชอบชีวิตที่ไม่มีใครมาวุ่นวายกับของ ๆผม แต่พอยายนางแบบวิคตรอรียที่ที่เรีกกันว่านางฟ้า้ามาอยู่ในการคุ้มครองของผม ชีวิตแม่งก็เหมือนเจอกับหายนะชัดๆสาวสายทรงโต อกป็นอก เอวป็นเอว ก้นเป็นก้น เหมาะแก่การจับฟัด แต่

-ตุ้ม-  เสียงในโดนน้ำที่ไหนวะ

"ยายปีศาจใครให้เธอลงไปว่ายน้ำในบ่อปลาคราของฉันฮะ"

"ฉันเหงาไม่มีใครเล่นน้ำเป็นเพื่อน แล้วฉันว่าปลานายมันน่าจะเหงาเหมือนฉัน  ฉันเลยลงมาว่ายน้ำเป็นเพื่อนไง "

"ไหลบัวที่เก็บมาใหม่ๆ นี้มันอร่อยแบบนี้นี้เองนี่เองเนาะ "

"เดี๋ยว!ๆๆๆเธอพูดว่าอะไรนะๆ

"ก็ไหลบัวเนี้ยะฉันไปเก็บมาเองเลยนะในสระบัวหลังบ้านอะ!"  สระบัวกู

"มะลิ!!! ยายปีศาจเธอมันนางมารชัดๆ

ข่อย จัสมิน ไคย์  หรือเอิ๊นซื่อข่อยว่ามะลิ  ข่อยเป็นลูกขึ้น สเปน  กับ L.A. ร้อยเอ็ด  ใครๆก็เรียกฉันว่านางฟ้าวิคตรอเรีย  ผู้หญิงที่ผู้ชายทั้งโลกหลงไหล  จะมีก็แต่ไอ้บ้ากล้าผู้เย็นชา  ที่ไม่หลงไหลนางฟ้าอย่างฉัน แถมเรียกฉันว่า นางมารบ้างละ ยายปีศาจบ้างละ ยายบ้าบ้างละ อะไรก็อีแค่ฉันไปว่ายน้ำในบ่อปลาคราฟของเค้า  แค่ไม่กี่ครั้งเอง ทำไมต้องโกรธอะไรขนาดนั้น   อ๋อ!!แล้วก็ไปเอาไหลบัวในสระบัวหลังบ้านเค้ามาให้แม่บ้านแกงไหลบัวให้กินแค่ไม่กี่กอเอง ก็แค่นั้น ทำไมต้องทำเหมือนโลกกำลังจะถล่มก็ไม่รู้

"เธอทำบ้าอะไรของเธอเนี้ยะ"

"ทำไมอะ!!! ก็ฉันอยากห่วานแหอะ ทำไมหลอ "

"แล้วเธอมาห่วานแหอะไรของเธอในสระว่ายน้ำของฉัน ฮะ"

"ก็ฉันแค่อยากห่าวนแห แต่ไม่ได้อยากได้ปลาอะ  ฉันเลยมาหว่านแหในสระว่ายน้ำนายไง ....โง่หรือเปล่า "  ผู้หญิงบ้าอะไรวะนุ่งผ้าถุงรัดนมแทบทะลักมาห่วานแหในสระว่ายน้ำกูจะบ้า

"เหี้ย!!!ผ้าถุงหลุด"

"กรี๊ด จ้องอะไรของายเล่าไอ้โรคจิต หันหลังไปสิ"  แม่งสวยชิบทั้งเนินโหนก ทั้งภูเขั้งสองลูกนั้นอีกน่าสำรวจชิบหาย