จอมเซียนมหาเวทย์

Fanpage: จอมเซียนมหาเวทย์

เรื่องย่อ

หนึ่งในตัวตนสูงสุดของโลกที่ตายไปในสงครามศักดิ์สิทธิ์ล้างเผ่าพันธ์เมื่อ 8000 ปีที่แล้วได้กลับมาเกิดใหม่เป็นบุตรของตระกูลแอสทรัล ได้ค้นพบว่าวิถีการฝึกเซียนเมื่อชาติก่อนของเขาได้หายไปในสงครามครั้งนั้นคงเหลือแต่การใช้เวทมนต์ เขาจึงเริ่มฝึกใหม่ตั้งแต่ต้นในหนทางที่ไม่เคยมีใครเคยเดินไปก่อน.....การฝึกทั้งสองสายไปพร้อมกัน

———————————————————

เขาผู้ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นหนึ่งในสองผู้ยิ่งใหญ่ของโลกที่สามาถชี้เป็นชี้ตายใครก็ได้...ราชันย์เซียนเสวี่ยหลง

เขาได้ตายไปในสงครามศักดิ์สิทธิ์ล้างเผ่าพันธ์ุ ได้เกิดใหม่ในอนาคตในช่วง 8000 ปีให้หลัง หลังจากสงครามศักดิ์สิทธ์ในตระกูลขุนนางอันทรงเกียรติของอาณาจักรมนุษย์..ตระกูลแอสทรัล

เขาได้ค้นพบความจริงว่าในช่วงเวลาที่เขาเกิดใหม่นั้นการฝึกเซียนได้หายไปจากโลกจากคำสั่งของสองกษัตริย์แห่งอาณาจักรเวทย์มนต์ซึ่งเป็นเพียงสองผู้เหลือรอดจากสงครามศักดิ์สิทธ์ครั้งนั้นที่แม้แต่ราชันย์เวทย์มนต์ก็ยังไม่อาจมีชีวิตรอดมาได้ สองกษัตริย์จึงกลายมาเป็นผู้ที่มีอำนาจสูงสุดในดวงดาวแทนที่ราชันย์ทั้งสอง นอกจากนี้การฝึกเซียนได้กลายมาเป็นเพียงตำนานเท่านั้น

เขาจะสามารถกลายเป็นตำนานที่ยิ่งใหญ่ในชีวิตได้หรือไม่

——————————————————-

บทนำ

ในยุคสมัยที่โลกมีแต่ความสงบสุข ผู้ฝึกตนทุกสายอาศัยอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขภายใต้การปกครองของทวีปที่แข็งแกร่งที่สุด....ทวีปเซียน นอกจากทวีปเซียนแล้วยังมีอีกหนึ่งทวีปคือทวีปเวทมนต์ แน่นอนว่าเสือสองตัวอยู่ในถ้ำเดียวกันไม่ได้ วันที่จุดแตกหักมาถึง..วันแรกที่เกิดมหาสงครามล้างเผ่าพันธ์ุ..วันที่ความสงบสุขของโลกหายไป ทวีปเวทมนต์ที่ได้เตรียมการมาอย่างยาวนานได้ยกทัพเข้าโจมตีทวีปเซียน เกิดเป็นสงครามที่รุนแรงที่สุด รุนแรงมากกว่าสงครามครั้งใดๆที่เคยเกิดขึ้นมาในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ

ณ จุดสูงสุดของสนามรบ

“ฮ่าฮ่า ราชันย์เซียนเสวี่ยหลง เจ้าไม่เคยคิดล่ะสิว่าข้าจะรู้ว่าเจ้าได้รับบาดเจ็บ นอกจากนั้นข้าอยากจะบอกเจ้าว่าข้าได้ทะลวงระดับเป็นครึ่งก้าวจักรพรรดิ์เวทย์แล้ว เตรียมตัวตายซะเถอะ”ราชันย์เวทมนต์อดัมพูดจบก็ร่ายเวทย์มหาอัคคีทะลวงโลกาซึ่งเป็นเวทย์ต้องห้ามใส่ราชันย์เซียน แน่นอนว่าบุคคลระดับราชันย์ย่อมต้องป้องกันเวทต้องห้ามได้บางส่วนแม้จะไม่สามารถป้องกันได้ทั้งหมดก็ตาม

“ผู้ฝึกเซียนทุกคนเตรียมตัวใช้มหาค่ายกลสยบเทพอสูร ให้ทุกคนใช้แก่นชีวิต และพลังฝึกตนทั้งหมดในการโจมตีครั้งนี้”พูดจบราชันย์เซียนเสวี่ยหลงก็ได้ใช้พลังชีวิต และพลังฝึกตนทั้งหมดของตัวเองก่อกำเนิดเป็นแกนกลางของค่ายกล ทำให้ค่ายกลนี้พลังมากกว่ามหาเวทย์ต้องห้ามมหาศาล เมื่อใช้ใช้ค่ายกลนี้แล้วพลังชีวิตทั้งหมดของผู้ฝึกตนจะถูกดูดออกไปทำให้ผู้ฝึกตนทั้งหมดต้องตาย ซึ่งอาจจะทำให้วิถีการฝึกเซียนหายไปจากโลกใบนี้เลยก็ได้

“ฮ่าฮ่าฮ่า ราชันย์เสวี่ยหลงเอ๋ยเพื่อที่จะชนะศึกครั้งนี้ เจ้าถึงกับกล้าแลกกับอนาคตของวิถีการฝึกเซียนทั้งหมดในอนาคตแล้วจริงๆ แต่ถึงยังไงก็ตามเจ้าก็ไม่มีทางชนะได้หรอก เพราะข้าได้เตรียมการในสงครามครั้งนี้มามากกว่า 1000 ปี วันนี้ทวีปเซียนและการฝึกเซียนต้องหายไปจากโลก”พูดจบราชันย์เวทย์อดัมก็ได้เรียกของชิ้นหนึ่งออกมาจากแหวนมิติ ของชิ้นนี้มีรูปร่างคล้ายกับคทาอันหนึ่ง

“นั่นมันคทาดาราสยบสวรรค์ของเทพอสูรคีร่า หรือว่าเจ้าค้นพบมรดกของนาง เป็นไปไม่ได้ตามตำนานกล่าวไว้ว่าหลังจากที่นางสร้างม่านพลังร่วมกับเทพอสูรเซฟิรอส นางก็ได้ออกจากดาวดวงนี้ไปทันที ไม่มีทางที่จะมีมรดกของนางได้”ราชันย์เซียนตะโกนออกมาด้วยความงุนงง

“ทุกอย่างเป็นไปได้แน่นอน เมื่อครั้งนั้นบรรพบุรุษข้าได้ช่วยเหลือสตรีคนหนึ่งไว้จากอาการบาดเจ็บเนื่องจากถูกพิษพิฆาตเซียน ทำให้นางไม่อาจใช้พลังพิเศษได้ จึงถูกสัตว์อสูรไล่ตาม หลังจากที่พลังนางกลับมาใช้ได้ ก่อนจากไปจึงทิ้งอาวุธวิเศษชิ้นนี้ไว้ให้กับบรรพบุรุษข้าและกลายมาเป็นอาวุธประจำตระกูล แน่นอนว่าสตรีนางนั้นคือเทพอสูรคีร่า”ราชันย์เวทย์กล่าวออกมาพร้อมกับเสียงหัวเราะที่น่ารังเกียจ

“ลาก่อนราชันย์เซียนกับเหล่าเซียนทั้งหลาย จงกลับไปสู่วัฏจักรการเกิดใหม่ และชาติหน้าจงเกิดมาเป็นผู้ใช้เวทย์เถอะ”เมื่อพูดจบก็โบกคทาหนึ่งทีทำให้ค่ายกลสยบเทพหายไป โบกอีกหนึ่งทีทำให้เซียนระดับต่ำทั้งหมดกลายเป็นละอองเลือด เหลือเพียงขุนนางเซียนระดับสูงเพียงไม่กี่คน กับราชันย์เซียนเสวี่ยหลงเท่านั้น

“ท่านราชันย์ พวกข้าขอใช้พลังทั้งหมดที่ยังเหลือใช้พลังของอาวุธต้องห้ามของราชวงศ์ เพื่อใช้พลังนี้ทำลายเจ้าราชันย์เวทย์นั่นนะขอรับ”ขุนนางเซียนทั้งหมดตะโกนออกมาพร้อมๆกับเร่งเร้าพลังของตนเองจนถึงขีดสุและเรียกเอาอาวุธไม้ตายที่อยู่ใต้ดินของราชวังเซียนออกมา โดยที่ไม่รับฟังคำกล่าวห้ามของราชันย์เซียนซึ่งเป็นราชาของพวกตน แต่บางอย่างก็อาจไม่เป็นไปตามความคิด เมื่ออาวุธที่ถูกเรียกใช้มันกลับปล่อยพลังสะท้านฟ้าสะเทือนดินออกมาก็จริง แต่พลังนั้นได้โจมตีใส่ทุกคนไม่ว่าจะเป็นขุนนางเซียนที่ยังเหลือ เหล่าผู้ใช้เวทย์ หรือราชันย์ของทั่งสองฝั่ง ต่างก็โดนพลังนี้โจมตีใส่จนกระอักเลือด พลังในร่างกายปั่นป่วน และเมื่ออาวุธนี้ปล่อยพลังเต็มที่ทุกๆชีวิตในสนามรบไม่ว่าจะมีระดับพลังเท่าไหร่กลับกลายเป็นฝุ่นธุลี ลอยหายไป.........