ลุ่นรักพญาจระเข้

ผมมีนามว่า"ภูษิต"แปลว่า ประดับประดาด้วยความดี

คุณยายผมเป็นคนตั้งไห้ ท่านบอกกับผมว่าผมเป็นเด็กที่มีดวงเกิดมาแล้วจะทำแต่ความดี

และมีแต่สื่งดีๆเข้ามา.......

มันจะจริงหรอ?..

ชีวิตคนเราจะมีแต่สิ่งดีได้เพราะชื่อหรอ

เพราะตอนนี้นะชีวิตของผมมันเจอแต่สิ่งแปลกประหาดมากจนผมเองยังตั้งตัวไม่ถูกเลย

.

.

.

.

เจ้าเป็นของข้า ทั้งตัวละหัวใจ ทั้งเสียงที่ไพเราะนั้นแล้วไซ้มันเป็นของข้าทั้งสิ้น

เจ้าไม่มีที่ไปรักกับผู้ได้นอกจากข้า ทั้งวิญญาและดวงจิตมันเเป็นของข้าผู้เดียว

และจะเป็นตลอดไป

ลุ่นรักพญาจระเข้

พระเอก

พญาจระเข้ แห่งลุ่มแม่น้ำอันเกียงไกล 

อันตัวข้ามีนามว่า : พญากุมภาเป็นพญาของเหล่าจระเข้ทั้งหลายในลุ่มแม่น้ำนี้

นิสัย: รักสงบ ขี้เกียจ ขี้หวง โหด

อายุ: ....... ปี

ถึงตัวข้าจะหน้ากลัวแต่จิตใจข้านั้น รักและรอเพียงเจ้า ยอดรักของข้า

"เจ้าชั้งหน้ารัก หน้าฟัดเสียจริงมามะ ลงมาเล่นน้ำกับพี่ แล้วพี่จะทำไห้เจ้าได้ไปถึงสวรรณ์เลย หึ หึ หึ "

นายเอก

อันตัวเรามีนามว่า: ภูษิต เป็นเพียงแค่เด็กบ้านนอก อยู่กับยามาตั้งแต่เด็ก

นิสัย: หน้ารัก มึนๆ รักสงบ เรีบยร้อย

อายุ 18 ปี

ผมชอบน้ำ ผมชอบภูเขา และป่าไม้ สรุปชอบธรรมชาติ ผมชอบทำอาหารและเล่นดนตรี

ผมมีความสามารถพิเศษคือ เล่นซออู้แล้วเรียกจระเข้ได้ งงมั้ย...

ผมงงนะ เล่นที่ไรจระเข้มาทุกที่ยิ่งจระเข้ตัวโตๆ ฟันแหลมๆ สายตาดุนะมาทุกวัน

"ไม่เอาครับ ผมยังไม่อยากขึ้นไปสวรรณ์ผมกลัวว่าจะไม่ได้กลับมาอีก"

คนในรูปภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องและสภานที่ เป็นเพียงแค่จินตนาการของผู้แต่ไม่ได้มีเจตนาไม่ดี ขอไห้ผู้อ่านโปรดเข้าใจ

และขอฝากกับเรื่องลุ่นรักพญาจระเข้ด้วยนะค่ะ

ทั้งนี้ตัวนักเขียนเป็นมือใหม่อาจจะมีภาษทียังไม่โอเคบ้าง ถ้ามีข้อผิดพาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

ท่านผู้อ่านทุกท่านสามารถติชมหรือแสดงความคิดเห็นได้นะคะ