จนกว่าใจจะรัก
10
ตอน
8.8K
เข้าชม
47
ถูกใจ
12
ความคิดเห็น
31
เพิ่มลงคลัง

 

‘เขา เป็นพ่อหม้ายหนุ่มใหญ่วัย 42 ปี ผู้ที่หัวใจเต็มเปี่ยมไปด้วยความละมุน

‘เธอ เป็นลูกหนี้สาวผู้เย็นชา คนที่กอบกุมหัวใจพ่อหม้ายหนุ่มเอาไว้ในกำมือ

 

'จนกว่าใจ..จะรัก'

__________________________________________________________________________________________

 

Dark Romantic | Hot Drama| Melodrama

 

โปรยปราย ....

 

ทรงอัปสรขยับตัวเข้ามาใกล้พันแสงอย่างลืมตัวทั้งที่ปกติเธอจะเว้นระยะห่างกับเขาเสมอ...แต่ด้วยความสนอกสนใจในสิ่งที่ชายหนุ่มกำลังทำ  เลยทำให้เธอเผลอเข้าใกล้เขามากขึ้น

หญิงสาวรู้ว่าพันแสงรักลูกสาวมาก  เขาดูแลและเป็นห่วงไอริณทุกอย่าง  แต่เธอก็ไม่คิดว่าพันแสงจะทำให้ไอริณมากถึงขนาดนี้

หัวใจที่แข็งกระด้างของทรงอัปสรอ่อนยวบ  เหมือนฟองน้ำที่อิ่มน้ำจนพอง  จากแข็งกลับอ่อนนุ่มเพราะความละมุนของเขาที่มีต่อเด็กน้อย

เธอสัมผัสได้ว่าพันแสงเป็นคุณพ่อที่น่ารักมากคนหนึ่ง  เขาใจดีและยังช่างสังเกตความเปลี่ยนแปลงของไอริณ  อีกทั้งยังทุ่มเทความรักให้ลูกมากกว่างานของตัวเอง  ไม่เหมือนพวกนักธุรกิจที่เธอรู้จัก

 

“เบาๆ  สิคุณ  เดี๋ยวไอริณตื่นนะ”

ชายหนุ่มแหงนเงยหน้าจากมือเล็กๆ  ที่กำลังจับจ้องมองคนหน้าใส  เขายกนิ้วชี้ขึ้นมาจุ๊ปากเป็นเชิงบอกว่าให้เธอลดการใช้เสียงลงเพราะเกรงว่าคนหน้ากลมที่กำลังหลับจะตื่นมาหรือขยับตัว

ทว่าอย่างไรเสีย...หญิงสาวก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเขากล้าทำเรื่องอันตรายกับลูกได้อย่างไร  เธอคิดว่าเรื่องแบบนี้ป้าจิตจะเป็นคนจัดการให้น้องเองเสียอีก

 

“คุณตัดเล็บให้เองแบบนี้  จะไม่เข้าเนื้อน้องหรือคะ”  หญิงสาวถามอย่างห่วงใยเจ้าตัวเล็กที่กำลังนอนหลับ  แต่กลับไม่รู้เลยว่าที่ผ่านมาพันแสงเป็นคนที่ตัดเล็บให้กับลูกสาวของเขาด้วยตัวเองมาตลอด

ทรงอัปสรมองการกระทำของเขาด้วยความหวาดระแวง  โดยเธอไม่รู้เลยว่าความจริงแล้วคนเป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยวทำทุกอย่างให้ลูก  ไม่เว้นแม้กระทั่งเช็ดก้นด้วยซ้ำ

ในเมื่อไอริณกำพร้าแม่ตั้งแต่อายุไม่กี่เดือน  ชายหนุ่มก็บอกตัวเองว่าเขาควรจะเป็นทุกอย่างให้ลูก  เพื่อให้ไอริณไม่รู้สึกว่าตัวเองขาด

จะว่าไปมันก็เหมือนเป็นเรื่องของ ‘บุญทำกรรมแต่ง’ การสร้างครอบครัวของเขาไม่ได้สมบูรณ์ตั้งแต่เริ่มต้น  และหนทางของชีวิตก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป  แต่ในเมื่อทุกอย่างมันเกิดขึ้นแล้ว...เขาก็ควรจะประคับประคองลูกให้ถึงฝั่งฝันเหมือนที่พ่อแม่เคยเลี้ยงดูปูเสื่อให้เขาเติบโตขึ้นมาจนถึงทุกวันนี้

พันแสงยอมรับว่ามันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่คิด  โตขึ้นไอริณอาจจะรู้สึกว่าตนเองมีชีวิตไม่เหมือนเพื่อน....เพียงแต่ตอนนี้ไอริณยังเล็กมาก  พูดจายังไม่เป็นคำด้วยซ้ำ

ขณะเดียวกันในใจชายหนุ่มเองก็กลัวว่าลูกสาวจะมีปมด้อย  แต่เขาสัญญากับอิงลดาเอาไว้ในใจฝากสายลมไปกระซิบบอกเธอบนสวรรค์แล้วว่า...เขาจะพยายามเป็นพ่อที่ทำให้ลูกมีความสุขที่สุดให้ได้

ขณะที่ความคิดของพันแสงไหลเอื่อยประดุจสายน้ำในลำธารฉ่ำเย็น  ทรงอัปสรก็ย่อตัวนั่งลงข้างเตียงต่ำกว่าระดับที่พันแสงนั่งอยู่

คิ้วบางของหญิงสาวขมวดเข้าหากันมุ่น  ดวงตาคู่เรียวยาวจ้องเขม็งไปที่กรรไกรตัดเล็บในมือหนาของชายหนุ่ม  ทรงอัปสรตั้งใจแน่วแน่ว่าจะดูเขาตัดเล็บให้ลูกสาว  นิ้วเล็กๆ  ทั้งห้านิ้ววางอยู่บนตักของคนเป็นพ่อ  เล็บของไอริณยาวจนเห็นเป็นสีขาวขุ่น  แต่อย่างไรเสีย....เล็บของเด็กน้อยก็เล็กมากอยู่ดี  เห็นอย่างนี้แล้วก็อดกลัวแทนไอริณไม่ได้เลย

คนถือกรรไกรตัดเล็บในมือชะงงัก  พันแสงมองคนหน้าใสอีกครั้งด้วยสายตาอ่อนใจหน่อยๆ  ก่อนจะดันใบหน้าของเธอให้ถอยออกห่าง

“คุณเอื้อม  คุณถอยไปหน่อยเถอะครับ”  พันแสงบอกทรงอัปสรด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลชวนฟัง  ทว่าแฝงไปด้วยความเป็นห่วงมากเหลือล้น

จะว่าไปทรงอัปสรทำให้เขานึกถึงอิงลดาบ่อยครั้ง  เขาคิดถึงภรรยาอันเป็นที่รักแทบทุกลมหายใจเลยก็ว่าได้  ร่างบางตรงหน้ามีหลายอย่างคล้ายคลึงกับอิงลดามากเหลือเกิน...โดยเฉพาะความเป็นห่วงเป็นใยที่มีต่อเจ้าตัวเล็ก  ถ้าอิงลดายังมีชีวิตอยู่เธอก็คงเป็นห่วงลูกสาวเหมือนที่ทรงอัปสรกำลังรู้สึก

 

ผิดกันตรงที่อิงลดา....ชายหนุ่มสามารถจับต้องเธอได้  กอดเธอได้  ให้กำลังอย่างสามีกับเธอได้  แต่ทรงอัปสรเขาไม่สามารถแตะต้องเธอได้เลย...เพราะทุกอย่างมันตั้งอยู่บนเงื่อนไขซึ่งเขาไม่ได้เป็นคนกำหนด

ถึงจะจดทะเบียนสมรสอย่างถูกต้องตามกฎหมาย  ทว่าในความเป็นจริงแล้ว...พันแสงไม่มีสิทธิ์ในตัวของทรงอัปสรเลยแม้แต่ปลายเล็บ  ศีลธรรมอันดีและความรู้สึกในใจมันค้ำคอจนจุกอก  อีกทั้งต่างคนต่างก็รู้ดีถึงเบื้องหลังการอยู่ด้วยกันฉันท์สามี-ภรรยาครั้งนี้

ถ้าอัศวะไม่ล้มป่วยจนหมดเงินรักษาไปมหาศาล  ก็คงไม่มีเหตุให้ทั้งสองคนได้ใกล้ชิดกันขนาดนี้หรอก

 

เรื่องนี้มันไม่ใช่ ‘บุพเพสันนิวาส’ แต่อย่างใด  ทว่า ‘เงิน’ ต่างหากที่เป็นตัวแปรสำคัญซึ่งมีอำนาจจนส่งผลต่อชีวิตของทั้งสองคนให้โคจรมาบรรจบพบเจอกัน...ในสถานะที่เปลี่ยนไป

 

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

:: พระเอกของ *แผลงศรรัก* จะต้องมีคุณสมบัติดังนี้ ::

1. ไม่ใช่ผู้ชายสายทำร้ายจิตใจ ใจดี อบอุ่น ละมุน อ่อนโยน มีความเป็นผู้นำ ใจถึงพึ่งได้

2. มีเหตุผล ไม่งี่เง่า ไม่หูเบา พระเอกยุค 4.0

3. อยู่เคียงข้างนางเอก  จับมือพร้อมก้าวผ่านอุปสรรค

4. ไม่ทำร้ายร่างกาย เพราะนั่นไม่ใช่วิถีของสุภาพบุรุษสุดที่รัก ♥

5.ต้องมีความสามารถพิเศษ เช่น ทำอาหารได้ เล่นดนตรีได้ เอาใจเก่ง เรื่องบนเตียงดีเลิศ

6.ถ้าเริ่มต้นด้วยร้าย ต้องลงท้ายด้วยรัก จากเสือร้ายต้องกลายร่างเป็นแมวเหมียวขี้อ้อน =3=

_________________________________^^

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว