“คืนนั้น”ที่ฉัน'มะเหมียว'ถูกความรักเล่นงาน คนที่ไว้ใจมาตลอดดันหักหลัง ถูกตอกย้ำด้วยเสาเข็มลงที่กลางใจจนเจ็บจี๊ดไปทั่วทรวงอก มันแน่นจนหายใจไม่ออก น้ำตาตกใน ไร้คำพูดและความรู้สึก ชาไปทั้งร่างกาย...
ฉันนึกถึงใครคนนึง 'มัน'คือเพื่อนที่ฉันไว้ใจมากที่สุด เลยตัดสินใจโทรไปและไปหามันเพื่อระบายสารพัดสุกดิบเกี่ยวกับเรื่องเสเพลนี่
.. ดื่มเหล้าจนเมามาย กลิ่นแอลกอฮอล์ตีฟุ้งไปทั่วโพลงจมูกและปาก ฉันตัดสินใจดื่มมันทั้งที่ไม่เคยดื่ม รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วเรือนร่าง บางสิ่งหลุดออกมาจากปากของฉัน จับใจความไม่ได้ว่าพูดอะไรออกไป รู้แค่ว่าพูด ก่อนที่มันจะอุ้มร่างฉันไป สติอันล่อแล่จำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในระหว่างนั้น มันมึนและเบลอไปหมด แต่ที่แน่ๆภาพสุดท้ายที่แล่นเข้ามาในหัวฉันก่อนจะตัดภาพมาเช้าของอีกวันคือ.. ฉันกับมัน'ยุน ชางกุล'เพื่อนของฉันมีอะไรกัน
" ฉันฟรี(สบาย)เรื่องพวกนี้มาก ลืมมันซะ ฉันโอเค "
" เธอไม่มีวันโอเคกับเรื่องพวกนี้หรอก.. บอกมาว่าอยากให้รับผิดชอบ "
.
.
.
.
ให้มันเป็นแบบนี้หล่ะ ดีแล้ว
ชางกุลเพื่อนรัก
“ ขอแบบนั้นอีกได้มั้ย.. แบบคืนนั้นหน่ะ ”