นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง และบางสถานที่ไม่มีอยู่จริง
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ห้าม!! มิให้ดัดแปลงหรือคัดลอกนิยายเรื่องนี้เป็นอันขาด
โปรยปราย
“อ่าาาา” เสียงหวานครางกระเส่าในขณะที่เจ้าตัวจงใจบดโยกสะโพกมนไปมากับความขึงขัง ทิชาเป็นเด็กหัวไว สอนเพียงไม่กี่ครั้งก็ทำตามได้ แถมยังปฏิบัติปรนเปรอเขาได้ราวกับผู้หญิงร่านสวาท หากแต่เขาก็ชอบในความใส่ซื่อที่ซ่อนเร้นเต็มไปด้วยความแสบสันของหญิงสาว
หากปกตินั้นเธอดูเป็นหญิงสาวที่น่ารักน่าทะนุถนอม แต่หากไฟสวาทลุกโชกโชนคนตัวเล็กก็พร้อมที่จะแผดเผาห้วงอารมณ์ร้อนระอุให้มอดไหม้เป็นเถ้าธุลี
“อืม...เก่งขึ้นเรื่อยๆ เลยน่า” ธาวินครางในลำคอเล็กน้อยอย่างรู้สึกพึงพอใจ อดไม่ได้ที่จะใช้นิ้วเขี่ยไปที่ปลายจมูกเล็กน่ารักของเธออย่างกลั่นแกล้ง
ประโยคหยอกล้อของเขาไม่สามารถหยุดยั้งห้วงอารมณ์สวาทของทิชาได้ ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอกลายเป็นพวกจุดติดง่ายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้แต่ว่าหากเป็นเขา เธอไม่เคยควบคุมอารมณ์ตัวเองได้สักครั้ง
ทิชาขยับปรับท่าทางให้ใจกลางความเป็นสาวจดจ่อสัมผัสไปกลับแท่งสวาทร้อนของชายหนุ่มได้อย่างพอดิบพอดี มือบางมุดหายเข้าไปใต้ผืนน้ำคว้าเอาเจ้ามังกรยักษ์ให้ตั้งขึ้นรับกับร่องสวาทสาวที่ค่อยๆ กลืนกินมันเข้าอย่างช้าๆ จนในที่สุดก็สามารถครอบครองมันไว้ได้ทั้งลำ
พูดคุยสักนิด
ทิชา – ธาวิน เป็นนิยายเรื่องสั้นเรื่องแรงของปะการังสีชมพู ที่มีเพียงสิบสองตอนเท่านั้น
จุดเริ่มต้นที่ทำให้ไรท์หันมาลองแต่งนิยายสั้นก็ไม่มีอะไรมาก เพียงแต่ช่วงหลังมานี้ ไรท์มักจะประสบปัญหาสมองตีบตันไปต่อไม่ถูกซะดื้อๆ ทั้งๆ ที่แต่งมาถึงกลางเรื่องแล้วแท้ๆ มิหน่ำซ้ำพล็อตเรื่องใหม่ๆ ที่น่าสนใจก็ฉายแว่บเข้ามาในหัวอยู่เนืองๆ ทำให้เกิดปัญหาพล็อตนี้ก็ดี พล็อตนั้นก็อยากแต่ง ก็เลยตัดสินใจ เอาว่ะ...ไหนๆ ก็มีพล็อตอยู่เต็มหัว งั้นก็ลองถ่ายทอดออกมาในแบบฉบับที่เป็นเรื่องสั้นดูแล้วกัน
หากแม้ว่าจะเป็นเรื่องสั้น แต่ไรท์ขอยืนยัน นั่งยัน นอนยันไว้ ณ ที่นี้เลยว่าความหวาน ความฟินยังคงล้นหลามอย่างแน่นอน ซึ่งเรื่องนี้เป็นพล็อตที่อยู่ในหัวมาเนิ่นนาน ถึงเวลาฤกษ์งามยามดีที่จะได้สร้างสรรค์ออกมาเป็นผลงานให้กับทุกท่านได้เชยชมกันเสียที
Guest
