เธอมักฝันถึงพระเอกในนิยายที่บังเอิญหยิบหนังสือเก่าของคุณปู่มาอ่าน...
ในฝัน แสนสงบสุขและอิ่มเอม ยามตื่น มักหมองหม่นและโหยหา...
- นภานรี (ฟ้า)
หญิงสาว อายุ 20 ปี กำพร้าพ่อแม่และเติบโตมากับคุณย่าที่มีบ้านหลังงามจากมรดกของคุณปู่ผู้เป็นอาจารย์สอนวรรณกรรมไทยและภาษาไทยที่เสียชีวิตไปด้วยอุบัติเหตุตั้งแต่เธออายุ 13 ปี เธอชอบอ่านหนังสือและเป็นคนเก็บตัว เรียนจบ ปวส. และทำงานเลขานุการในแผนกบริหารของโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
- พยัคฆราช (ราช)
ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่กว่าชายไทยแท้ๆ จนเป็นจุดเด่นเสมอยามปรากฏตัว ใบหน้าคมสัมชวนมอง หากแววตาสีน้ำตาลกลับน่ากลัวจนไม่มีใครกล้าเสี่ยงจับจ้อง และเขายังมีที่มาที่ไปลึกลับ ย้ายมาดำรงตำแหน่งรองผู้อำนวยการโรงพยาบาลด้านการแพทย์อย่างกระทันหัน ซึ่งแท้จริงเขาคือ พญาเสือดำ และเป็นที่นับถือของวงวารผู้มีฤทธิ์เดชกลายร่างเป็นมนุษย์ได้
....................
“บอกให้เรียกพี่ราช” เสียงห้าวเข้มขึ้นจนคนตัวเล็กมากในอ้อมแขนตัวสั่นกว่าเก่า
ดวงตากลมโตสีนิลกะพริบถี่ช้อนมองคนเอ่ยเสียงดุแล้วเม้มริมฝีปากเล็กน้อย “ก็...บอกฟ้าเองว่าอายุเกินสามร้อยปี ฟ้าต้องเรียกคุณทวดดีกว่าไหมคะ”
“นภานรี!” พยัคฆราชตะโกนก้องจนเธอยกมือปิดหูและก้มหน้าลง พอเห็นเธอกลัวกว่าเดิมเขาก็ได้แต่หายใจแรงแล้วอุ้มคนยอกย้อนนั่งบนเก้าอี้ แล้วเดินเท้าเอวไปริมหน้าต่างเพื่อสงบใจ
“ฟ้าพูดผิดเหรอคะ”
“หึ...ทำไมการที่เจ้ามาเกิดใหม่เป็นมนุษย์ สมองมนุษย์มันถึงได้โง่งมขนาดนี้?!” เขาบอกอย่างหงุดหงิด
หญิงสาวทำปากยื่นแล้วน้ำตาก็เอ่อขึ้นมาง่ายดาย “ฟ้าเรียนมาน้อย ก็โง่เป็นธรรมดา”
บุรุษหนุ่มร่างสูงใหญ่ได้แต่สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ และหลับตาลง ให้ตาย...ร่างใหม่ของเมียรักโง่แล้ว ยังเถียงฉอดๆ อย่างกับเด็กอมมือ!
Guest
