"ปล่อยแพรไปได้ไหม" เสียงอ้อนวอนที่เครือไปด้วยความกลัว
หญิงสาวก้มกอดเท้าเพื่อขอความเห็นใจ แต่!!มีหรือคนอย่างเขาจะใจอ่อนให้ผู้หญิง
ชั่วคนนี้ "ไปตายซะ" น้ำเสียงที่เปล่งออกมาช่างเลือดเย็น จนหญิงสาวใจหลุ่นตุบ
ธานินทร์ วิเรืองโรทน์ ชายหนุ่มสะบัดเท้าออกก่อนจะเดินจากไป
"แพร แม่ขอเถอะ เลิกกับมันสะ" เพ็ญพรรณมารดาของแพรไหม
"แต่หนูรักเขาคะ เรารักกัน" เพี้ยะ!!
"แล้วแกไม่รักฉันรึไง แกถึงไม่ฟังฉันเลย" ฮือๆ~~ เสียงร้องไห้อย่างทุกข์ใจ
"แม่ แพรรักแม่ รักแม่ที่สุด แพรมีแค่แม่แพรไม่เหลือใครนอกจากแม่"
แพรไหมทั้งร้องทั้งพูดปนกันฟังแทบไม่รู้ความ
"ไปเลิกกับมันสะ" น้ำเสียงเด็ดขาดของผู้เป็นมารดายิ่งทำให้หญิงสาวคิดหนัก
ความอ่อนโยนของเขาช่างทำให้เธออุ่นใจ เธอรักผู้ชายคนนี้ ใช่เธอรักเขา
มือหนาค่อยๆลูบเส้นผมตรงสวยของแฟนสาวอย่างเบามือ
"พี่ธีร์" หญิงสาวหันไปมองสบตาอย่างเศร้าใจ น้ำตาเริ่มเออ รอยยิ้มของเขาช่างละมุน
"อย่าร้องสิ เดียวไม่สวยนะ" คำพูดของเขายิ่งทำให้เธอร้องหนักขึ้น
เขาคว้าเธอมากอด ฮือๆๆ~ "เป็นอะไร หึ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า" เธอส่ายหัวไปมาในอ้อมอกเขา
"อย่าเกลียดแพรนะคะพี่ธีร์ อย่าเกลียดแพร" ชายหนุ่มหลับตาก่อนถอนหายใจ
"พี่รักแพร" "ยอดดวงใจของพี่ธีร์"
ติดตามความรักของทั้งสองว่าจะลงเอยอย่างไร
สมหวังหรือผิดหวัง 😢