ท่านอ๋องบัดซบ!!! «王爷! 您是昏庸人。»

ท่านอ๋อง! ท่านช่างเป็นคนบัดซบ «王爷! 您是昏庸人。» 

ใครจะคิดว่าอ๋องน้อยผู้น่ารักจะเติบโตมาได้เสเพลเยี่ยงนี้ 

เพื่อหลีกหนีบัลลังก์ เขาจึงเลือกเป็นคนบัดซบที่สุดในแผ่นดิน 

เพราะเขาไม่ใช่คนของแผ่นดินผืนนี้ 

กลับเป็น… 

จอมเวทหนุ่มวัยสามสิบจะถูกบีบ จดต้องหนีตาย แต่ดันไม่ตายกลับมาอาศัยร่างที่หน้าตาเหมือนกับวัยเด็กของตนราวกับฝาแฝด 

ใช่แล้ว...เขากลายเป็นเด็กหนุ่ม ที่แปะป้ายด้วยตำแหน่งท่านอ๋อง แถมมีโอกาสถูกลากไปฆ่าได้ทุกเวลา 

แค่นั้นไม่คณามือจอมเวทผู้นี้ เขาจะหาทางกลับบ้านไปให้ได้ ไปไล่เตะตาแก่บ้าอำนาจคนนั้นให้ได้ สัญญาด้วยเกียรติของเจ้าบ้านตระกูลวินเซอร์ที่เขาเพิ่งได้ตำแหน่งมาสองวันเลย 

งานนี้จากคุณชายผู้หยิ่งยโสกลายเป็นท่านอ๋องสถุล เสเพล หาคำชมไม่ได้ ในแผ่นดินไม่มีใครรู้จักคำว่าคนบัดซบที่ดีเป็นยังไงเท่าชินอ๋องผู้นี้ จนพังพอนเหลืองจับเขายัดเข้าสำนักฝึกยุทธ แต่เขาก็จะเป็นท่านจอมยุทธบัดซบให้ดู 

======================================================== 

สำคัญมาก 

ชี้แจงกับนายท่านนายหญิงทุกท่านที่หลงเข้ามา 

นิยายเรื่องนี้เคยแต่งและลงให้อ่านกันมานานแล้ว และข้าน้อยได้หยุดแต่งไป เนื่องจากต้องทำงานปกติและเรียนป.โทต่อไปพร้อมกัน ซึ่งหนักมากและไม่มีเวลาว่างเจียดมาบ้างเลย แม้ว่าจะมีไอเดียผุดมาก็ตาม ตั้งแต่สมัยที่เด็กดียังไม่มีติดเหรียญเลย (บ่งบอกถึงความเก่าและแก่) ทั้งที่ตอนนั้นเด็กดีชวนให้เข้าโครงการที่มีการติดเหรียญ แต่สภาวะความยุ่งรุมเร้า ทำให้ได้แต่ปิดตอนและหยุดอัพไป 

แต่ตอนนี้จบแล้ว ว่างแล้ว (555 ในที่สุดก็เรียนจบโว้ย!!!) จึงค่อย ๆ ทำการรีไรท์เนื้อหาทั้งหมด และตรวจคำผิดเจ้าค่ะ ขออัพอาทิตย์ละตอนนะเจ้าคะ (อาจมีการปรับ) เพราะผลิตตุนสต๊อกไม่ทัน 555 แถมยังจะแต่งเรื่องอื่นไปด้วย (จักรวาลเดียวกันค่า เรื่องนี้ยังไม่จบเลย ยังมีหน้าไปแต่งเพิ่มอีก 555) ส่วนเรื่องอื่นที่เคยแต่งไว้จะปัดฝุ่นเช็ดถูตามวาระถัดไปเจ้าค่ะ 

ซึ่งข้าน้อยจะขอติดเหรียญจำนวน 4 เหรียญ พร้อมฉบับ e-book ราคา 279 บาทต่อเล่มค่ะ  

โปรโมชั่นมาแรง เล่ม 1 ราคา 190 บาท ภายในเดือนนี้เท่านั้น 

สถานะ : ฤกษ์ยามเปิดตอน 3 ก.พ. 2666 

แอบกระซิบ ตอนนี้แต่งถึงเล่มที่ 4 แล้ว  

ประเด็นดราม่าที่เคยเกิดขึ้นก่อนรีไรท์เมื่อปีมะโว้ 

เมื่อนานมาแล้ว มีนายท่านคนหนึ่งทักข้าน้อยว่า ท่านอ๋องมีเรื่องราวคล้ายกับผู้รอดชีวิต แฮร์รี่ พอตเตอร์ ข้าน้อยขอชี้แจงว่าบุคลิกบางอย่างของตัวละครเหมือนกัน เพราะ แนวคิดแรกของข้าน้อยคือ ถ้าจับพ่อมดยัดใส่โลกที่มีแต่ลมปราณ พวกนางจะใช้ชีวิตยังไง ขอบอกว่ามีบางส่วนที่ได้แรงบันดาลใจมาจากพ่อมดน้อย แต่คงไม่ถึงมาทั้งหมด โดยเฉพาะพี่เยี่ยก็ตามสเต็ปคุณชายลูกคุณหนูคนรวย อีกอย่างถ้าพูดถึงเวทมนตร์ทุกคนมีภาพแฮร์รี่ พอตเตอร์จินตนาการคงมีภาพของเรื่องนี้ด้วยก็แล้วแต่คน ส่วนการเลือกเข้าสำนักข้าน้อยกลับกลัวว่าจะเหมือนนิยายกำลังภายในมากกว่าซะอีก ไม่รู้จะจับพวกนางเรียนกันยังไง 

เนื่องจากบรรดานิยายกำลังภายใน ไม่วัดพลังก่อนเข้าเรียน ก็สู้แย่งตำแหน่งที่นั่งกันไปข้าง ดังนั้นมันมีส่วนคล้ายกลับเรื่องอื่น ๆ ตามสเปคนิยายนั่นแหละ แต่ประตูคัดสรรกับกระจกหกเหลี่ยมที่โยนพวกนางทั้งหลายเข้าหมู่ตึกต่าง ๆ จะมีจุดเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องภายหลังแน่นอน เพราะข้าตั้งใจสุด ๆ มันมีความหมายแฝงอยู่จะเฉลยในตอนท้ายยยมาก ๆๆ และเป็นจุดเชื่อม ถ้ามีภาคต่อ (ถ้ามีนะ ภาคที่มีเนื้อหากลับโลกเวทมนตร์ที่พวกนางอัพลมปราณไปเตะก้นตาแก่)  

ส่วนเรื่องวิชาเรียนที่นายท่านแจ้งว่าวิชาปรุงยาของป๋าสเนป เหมือนกับ วิชาปรุงโอสถ อันนี้เค้าตั้งใจและคิดว่าเรื่องราวของนิยายกำลังภายในบู๊พวกมีลมปราณยังไงก็มีวิชานี้อยู่แล้ว ไว้อัพเกรดความเทพของแต่ละคน และบุคลิกของอาจารย์จ้าวก็เป็นประเภท ข้าหยิ่ง ประมาณต้องอ้อนวอนนาง เพราะนางเป็นคนคุมการปรุงและจำหน่ายยาอัพเกรดทั้งหลาย 

วิชาขี่กระบี่ที่คล้ายขี่ไม้กวาด ข้าน้อยก็ซ้อนภาพทับ จอมยุทธ์ขี่กระบี่ ใช้วิชาตัวเบา แล้วจอมเวทขี่ไม้กวาดกับหายตัว ซึ่งทำให้บางอย่างสะท้อนความเหมือนออกมา 

ยังไงก็แล้วแต่ขอบคุณคำติคำชมที่คอมเม้นท์กันเข้ามา ถ้ามีสิ่งใดที่ข้องใจแจ้งเข้ามาได้เค้าจะอธิบายเท่าที่จะทำได้นะคะ  

=========================================================================== 

วรรณกรรมออนไลน์ การคุ้มครอง 

งานวรรณกรรมเป็นงานที่ได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ ลิขสิทธิ์ 2537 ซึ่งจะได้รับความคุ้มครองทันทีที่ได้สร้างสรรค์โดยไม่ต้องจดทะเบียน และเจ้าของลิขสิทธิ์มีสิทธิแต่เพียงผู้เดียวในการบริหารจัดการสิทธิของตน ซึ่งได้รับความคุ้มครองลิขสิทธิ์ตลอดอายุของผู้สร้างสรรค์ กับอีกห้าสิบปีภายหลังผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย ถ้าผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล ลิขสิทธิ์ในงานนั้นจะมี อายุการคุ้มครอง 50 ปี นับจากสร้างสรรค์หรือโฆษณา ดังนั้นการกระทำอย่างหนึ่งอย่างใดแก่งานอันมีลิขสิทธิ์จะต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อนมิฉะนั้นอาจเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ 

============================================================= 

ข้อมูลประกอบ 

เทียนถูหวู่ 天土武 (ในเรื่อง) หมายถึง ผู้พิทักษ์ฟ้าดิน 

กระจกวัฏจักรสารและหมู่ตึก 

ตะวันออกที่ยิ่งใหญ่ ตะวันตกที่น่าเคารพ ใต้เปี่ยมพลังอำนาจ เหนือที่ภักดี 

หมู่ตึกไท่ตง -มังกรฟ้า สีเขียวมรกตด้านขวา 

หมู่ตึกซู่ซี -เสือขาว ซ้ายคือสีอำพัน 

หมู่ตึกหานเว่ย -หงส์แดง สีแดงทับทิมทางล่าง 

หมู่ตึกเป่ยจง -เต่าดำ สีน้ำเงินไพลินอยู่ด้านบน 

แนวคิดมาจากสัตว์เทพประจำสี่ทิศในคติจีน ตามความเชื่อว่า นับแต่โบราณกาล ชาวจีนได้มอบน่านฟ้าทั้งสี่ทิศไว้ภายใต้การคุ้มครองของสัตว์เทพทั้งสี่ อันได้แก่ มังกรเขียว เสือขาว หงส์แดง และเต่าดำ ดังคำกล่าวที่ว่า “ซ้ายมังกรเขียว ขวาเสือขาวครอง หงส์แดงนำหน้า เต่าดำสถิตยังเบื้องหลัง”  

มังกรเขียว เสือขาว หงส์แดง และเต่าดำ ศัพท์ทั้งสี่นี้ถูกนำมาใช้เรียกตำแหน่งชัยภูมิในปัจจุบันโดยไม่ต้องคำนึงว่าบ้านหรือสถานที่นั้นหันหน้าไปทางทิศใด เพียงแต่ใช้กำหนดตำแหน่ง ทางซ้าย ขวา หน้า และหลังเท่านั้นตามหลักของฮวงจุ้ย ชัยภูมิทั้งสี่ด้านนั้นถือว่าเป็นองค์ประกอบที่สำคัญอย่างหนึ่งสำหรับการตัดสินว่าฮวงจุ้ยดีหรือไม่ สมดุลหรือไม่สมดุล ไม่ว่าจะเป็นตำแหน่งมังกรเขียว เสือขาว หงส์แดง หรือว่าเต่าดำก็ตาม ควรจะมีลักษณะที่ถูกต้องตามหลักของวิชาฮวงจุ้ย ซึ่งในสมัยโบราณชาวจีนจะดูลักษณะของภูเขา และสายน้ำในการเลือกทำเลที่อยู่อาศัย  

มังกรเขียว ประจำทิศตะวันออก สีเขียว ธาตุไม้ ฤดูใบไม้ผลิ 

พยัคฆ์ขาว ประจำทิศตะวันตก สีขาว ธาตุทอง ฤดูใบไม้ร่วง 

หงส์แดง ทิศใต้ สีแดง ธาตุไฟ ฤดูร้อน  

เต่าดำ ประจำทิศเหนือ สีดำ ธาตุน้ำ ฤดูหนาว 

ปราณยุทธ 

-ปลุกวิถียุทธตั้งแต่หกขวบ โดยอาจารย์เสนาบดียุทธผู้ทำพิธีเคลื่อนลมปราณของตน เข้าสู่หยกต้นกำเนิด กระตุ้นพลังปราณที่อยู่ในกาย 

-ระดับลมปราณ แต่ละระดับมีสิบระดับ สิบขั้น ตั้งแต่ขั้นสูงที่สุดที่เป็นลมปราณของเหล่าเทพเซียนจนถึงมนุษย์เดินดิน คือ เซียนยุทธ มหาปราชญ์ยุทธ จักรพรรดิยุทธ ราชันยุทธ จ้าวยุทธ อัคราจารย์ยุทธ ปรมาจารย์ยุทธ อาจารย์ยุทธ ผู้เชี่ยวชาญยุทธ หลอมกายา ก่อตั้งรากฐานยุทธ และระดับก่อกำเนิด 

ระดับปรุงโอสถ 

ฝึกหัด หยั่งรู้ เชี่ยวชาญ ปรมารจารย์ อัคราจารย์ จ้าวโอสถ ราชันโอสถ จักรพรรดิโอสถ มหาปราช์ญโอสถ เซียนโอสถ เทพโอสถ  

แผนที่ตำแหน่งแคว้น 

อาณาจักรเหลียงฟู่ 

-ราชวงศ์เฮ่อเหลียน ราชวงศ์มีปราณยุทธประจำราชวงศ์ เจดีย์เก้าแก้วหรดี ทิศตะวันออกเฉียงใต้เทียนถูหวู่ 

ราชอาณาจักรเป่ยฉิน 

-ราชวงศ์ตู๋กู ทิศตะวันออกของเทียนถูหวู่แต่มีป่าที่มีสัตว์อสูรร้ายอาศัย ถึงทิศเหนือ ทางทิศใต้มีอาณาเขตติดซีเว่ย 

ราชอาณาจักรซีเว่ย  

-ราชวงศ์มู่หรง. ทิศตะวันตกของเทียนถูหวู่ ถึงทิศเหนือ 

ราชอาณาจักรจินโจว 

-ราชวงศ์หลวนจิ่น อยู่ทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเทียนถูหวู่ ไปจนถึงทิศใต้ แต่ไม่มีพื้นที่ติดกัน ต้องผ่านชายแดนราชอาณาจักรเป่ยฉิน มีขนาดราชอาณาจักรใหญ่ที่สุด แต่ส่วนหนึ่งเป็นทะเลทรายไปหนึ่งส่วนสามของพื้นที่ 

รัฐ อาณาจักร ราชอาณาจักร จักรวรรดิ  

คำศัพท์ สำนวน และรายละเอียดเกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้

มาตราเวลา

1 เค่อ = 15 นาที

1 ก้านธูป = 15 นาที หรือ 1 เค่อ

1 ชั่วยาม = 2 ชั่วโมง

มาตราเงินตรา

1 ก้วนเหรียญทองแดง = 1000 อีแปะ

1 ก้วนเหรียญทองแดง = 1 ตำลึงเงิน

1 ตำลึงเงิน = 1 ก้วนเหรียญทองแดง

1 ตำลึงทอง = 10 ตำลึงเงิน

ยามเวลา

ยามจื่อ 23.00 น. - 24.59 น.

ยามโฉ่ว 01.00 น. - 02.59 น.

ยามอิ๋น 03.00 น. - 04.59 น.

ยามเหม่า 05.00 น. - 06.59 น.

ยามเฉิน 07.00 น. - 08.59 น.

ยามซื่อ 09.00 น. - 10.59 น.

ยามอู่ 11.00 น. - 12.59 น.

ยามอุ้ย 13.00 น. - 14.59 น.

ยามเซิน 15.00 น. - 16.59 น.

ยามอิ่ว 17.00 น. - 18.59 น.

ยามซวี 19.00 น. - 20.59 น.

ยามไฮ่ 21.00 น. - 22.59 น.

คำศัพท์ภาษาจีนที่ใช้ในเรื่อง

ในวัง :

หวงตี้ – คำเรียกฮ่องเต้

หวงช่าง - ฝ่าบาท (คำเรียกหวงตี้)

หวงโฮ่ว – พระอัครมเหสี, ฮองเฮา

หวง/หวงจื่อ - องค์ชาย (เป็นการเรียกโดยไม่ระบุถึงตำแหน่งหรือยศที่ได้รับ)

กุ้ยเฟย – พระมเหสี/พระสนม (รองจากหวงกุ้ยเฟยและฮองเฮา)

ไท่จื่อ – องค์ชายรัชทายาท

ชินอ๋อง - ตำแหน่งองค์ชายที่มอบให้แก่พี่ชายน้องชายของฮ่องเต้

(พระโอรสในชินหวังจะมีตำแหน่งเป็นชินอ๋องต่อจากพระบิดา)

จิ้นอ๋อง - องค์ชายตำแหน่งรองจากชินอ๋อง

ซื่อจื่อ - บุตรชายในชินอ๋องที่จะได้รับตำแหน่งชินอ๋องต่อ

ฉ่างจื่อ - บุตรชายในจิ้นอ๋อง

กงจู่ – องค์หญิง

เจิ้น – คำเรียกแทนตัวเองของฮ่องเต้

ปี้เซีย – คำเรียกจักรพรรดิ/ฮ่องเต้ เวลาขุนนางคุยกับจักรพรรดิ/ฮ่องเต้

หวางเยี่ย – คำที่ใช้เรียกเชื้อพระวงศ์ (ชาย)

เปิ่นหวาง – คำที่เชื้อพระวงศ์ (ชาย) ใช้เรียกตัวเอง

เปิ่นกง – คำที่เชื้อพระวงศ์ (หญิง) ใช้เรียกตัวเอง

เฉิน – คำเรียกแทนตัวเองของพวกขุนนาง

เหนียงเหนี่ยง – ใช้เรียกพระสนมและฮองเฮา

ขุนนาง :

ไท่ฝู - ราชครู (ประจำตัวตัวฮ่องเต้/พระจักรพรรดิ)

ต้าซือถู - อุปราช (ตำแหน่งเทียบเท่าอ๋อง)

ต้าซือคง – อัครเสนาบดีฝ่ายพลเรือน

ต้าซือหม่า – เสนาบดีฝ่ายการศึก (สูงกว่าต้าเจียงจวิน)

ถิงเว่ย - ขุนนางที่รับผิดชอบดูแลการพิจารณาการสอบสวนและการศาล

ต้าซือหนง - ขุนนางที่รับผิดชอบดูแลเสบียงและการคลัง

เส้าฝู่ - ขุนนางที่รับผิดชอบดูแลการจัดเก็บภาษีของแผ่นดิน

ต้าเจียงจวิน – แม่ทัพใหญ่ (อยู่ภายใต้สังกัดต้าซือหม่า)

เจียงจวิน – แม่ทัพ ซ่างซู –

เจ้าเมือง กงกง - ขันที

(ชื่อ) จวิน - แม่ทัพ... (ในกรณีที่ไม่สนิท)

ทั่วไป :

กูเหนียง – แม่นาง

เสี่ยวกูเหนียง - แม่นางตัวน้อย

เหลาเหย่ - ตาแก่, ตาเฒ่า

เจี่ยเจีย – พี่สาว

เม่ยเมย - น้องสาว

ต้าเกอ – พี่ชายคนโต

เอ้อร์เกอ – พี่ชายคนรอง

ฟูเหริน/ฮูหยิน – ภรรยา

อ้ายเหริน - คนรัก/ผู้เป็นที่รัก (ในสมัยก่อนมักจะใช้สำหรับสามี-ภรรยาเรียกกัน)

เซี่ยงกง/ฟูจวิน - (ภรรยาเรียกสามี)

กงจื่อ - คุณชาย (ใช้สำหรับเรียกบุรุษที่มียศสูงเช่นพวกขุนนางและองค์ชาย)

เสี่ยวไหจื่อ - เด็กน้อย

เจี้ยเช่าเหริน - พ่อสื่อแม่สื่อ