ณ ริมถนนในหมู่บ้านเศรษฐีหมู่บ้านหนึ่ง
คัพเค้ก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงเบรคของรถยนต์ดังสนั่นลั่นถนน เหตุเพราะเจ้าแมวตัวเล็กวิ่งลงจากอ้อมแขนของเจ้าของเพราะเห็นแมวอีกตัวที่วิ่งอยู่อีกฝั่งของถนน แต่ที่น่าตกใจกว่านั้นคือ.....เจ้าของแมววิ่งมาคว้าแมวของตัวเองโดยที่ไม่กลัวว่าจะถูกรถชน
“นี่น้อง......เดี๋ยวรถก็ชนตายหรอก” เจ้าของรถลงรถออกมาโวยวานอย่างเกรี้ยวกราด
“ขะ..ขอ..ขอโทษครับ” เจ้าของแมวเอ่ยขึ้นทั้งที่ยังนั่งกอดน้องแมวอยู่บนพื้นถนนพร้อมกับเสียงสะอื้นเบาๆดังลอดออกมาทำให้เจ้าของรถยนต์คันหรูใจอ่อนยวบลงมา
“เป็นอะไรหรือเปล่า...มาฉันช่วย”
“มะ...ไม่เป็นไรครับ” เจ้าของแมวตัวน้อยก็อุ้มลูกแมวจอมซนของตัวเองขั้นพร้อมกับลุกขึ้น
“ขอโทษ....และก็ขอบคุณอีกทีนะครับ ที่ไม่ชนผมกับแมวของผม”
“ทีหลังอย่าวิ่งแบบนี้อีกนะ มันอันตรายมาก ถ้าเบรคไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้น”
“ครับ ขอบคุณและก็ขอโทษอีกทีนะครับ” แล้วเจ้าตัวเล็กก็วิ่งอุ้มเจ้าแมวตัวเล็กแล้วก็หายเข้าไปในรั้วบ้านหลังใหญ่ข้างหลังที่เจ้าของรถหรูยืนอยู่
“บ้านภูวกุล” เจ้าของรถค่อยๆอ่านป้ายชื่อที่ติดไว้หน้าบ้านเบาๆพร้อมกับร้อยยิ้มมุมปากแบบที่ไม่ค่อยมีใครเคยเห็น