นิยาย: ผู้ยึดครองผู้เป็นใหญ่(มือใหม่ผิดถูกขออภัยด้วยนะ)
โลกที่เต็มไปด้วยการสู้ต่อแย่งชิง อำนาจ เงิน ทองหรือกระทั้งผู้หญิงผู้แข็งแกร่งจะได้เป็นใหญ่ ปลาใหญ่กินปลาเล็ก
เรื่องราวของเด็กหนุ่มผู้ที่จะเหนือกว่าสิ่งใดเก่งกว่าใครได้เริ่มขึนแล้ว
เด็กชายผู้แม่เสียตั้งแต่กำเนิน โดยมีหัวหน้าโรงฝึกเก็บเขามาเลี้ยงจากหมู่บ้านอันห่างไกลโดยตั้งชื่อของเขาว่า >วาลิน< เวลาผ่านไป10ปีได้เห็นนักสู้มากมายจึงขอฝึกกับผู้เป็นพ่อ(พ่อเลี้ยง,หัวหน้าโรงฝึก)ขั้นแรกทักษะวิชามวย ฝึกร่างกายทั้ง หมัด เข่า ศอก แข็งแกร่งจนได้สู้กับนักสู้ที่มีอายุมากกว่าตนถึง5ปีจนชนะ
วาลิน: ท่านพ่อข้าก็13ปีแล้ว เมื่อไรท่านจะให้ข้าสู้ในสนามข้าอยากได้เงินท่านจะไม่ได้ลำบากเลี้ยงข้าอีก
พ่อเลี้ยง: ถ้างั้นเจ้าลองสู้กับข้าหน่อยสิ
ทันใดนั้น วาลินก็ไม่รอช้าปล่อยหมันซ้ายออกไป แต่ไม่โดน พ่อของเขาหลบได้แล้วแทงเข่าไปที่หน้าท้องจนวาลินสู้ต่อไม่ไหว
พ่อเลี้ยง: 5555555555เจ้าทำได้แค่นี้หรอ
วาลิน: อัก!!(เลือดออก) ข้าคงสู้ท่านไม่หรอกท่านพ่อแต่ข้าไม่มีทางแพ้ผู้ใด อีกแน่นอน
พ่อเลี้ยง: 555ให้มันได้อย่างนี้สิลูกข้า ถ้างั้นข้าจะให้เจ้าลงแข่งพรุ่งนี้
นักสู้20มารวมตัวกันที่ลานกว้างเพื่อจะลงแข็งขันการต่อสู้โดยมีเงิน100,000จิลล์(สามารถซื้อบ้านอย่างดีได้หนึ่งหลังหรือจะลงอาบก็ได้100ครั้ง555)
การต่อสู้รอบแรกจะเป็นการสู้แบบรวมกันจะเอาผู้ที่ยืนอยู่ทั้ง4คนไปแข่งรอบชิงชนะ
ท่านพ่อบอกกับวาลิน: เจ้าแน่ใจหรอว่าจะลงสู้ เจ้ามีอายุน้อยที่สุดพ่อว่าพวกนักสู้คงจะรุมฆ่าเจ้าเป็นแน่
วาลิน: ไม่เป็นไรหรอกท่านพ่อ มันต้องมีแบบนี้ละข้าสู้ไหวไม่ต้องหวงท่านสบายใจได้
ตุมแฉ.ตุมๆๆๆๆ แฉ เสียงกลองดังขึ้นเริ่มการแข่งขัน
วาลิน: เป็นอย่างที่ท่านพ่อบอกจริงๆพวกมันจะฆ่าเราจริงๆ แต่ตูไม่กลัวเข้ามาใอ่พวกระจอกกกกกก!!!
การต่อสู้ผ่านไปครึ่งชั่วโมง นักสู้ที่จะมาฆ่าวาลินได้สลบหมด เพราะหมัดที่รุนแรงและลูกเตะควายตายช้างล่ม
วาลิน: แหะๆไม่เท่าไรนี้ว๊าแต่ดูจากคนที่เหลือแล้วคงจะชนะไม่ง่ายสินะ รอบชิงชนะต้องเอาจริงหน่อยแล้ว
วาลินต้องต่อสู้กับชายสูงใหญ่ร่างกายกำยำ>>>การต่อสู้เริ่มขึ้น
( > คือการพากย์การต่อสู้)
วาลิน> พุ้งเข้าใส่ปล่อยหมัดขวา
นักสู้> หลบแล้วจับขาวาลินทุมลงพื้น2ครั้ง วาลินหลุดออกจากการจับที่สุดยอดได้แล้ว
วาลิน> ใช้ท่าไม้ตาย {ลูกเตะพายุฟ้าสว่าง}
นักสู้> เกือบหลบไม่พ้น แต่ก็หลบได้ วิ่งเข้าไปชกที่หน้าวาลินโดนเต็มๆปลิวไปไกล
วาลิน> ไม่ยอมโดนตีอยู่ฝ่ายเดียว พุ่งเข้าไปใช้พายุไฟสว่างอีกครั้ง โดนเต็มๆ นักสู้ปลิวไปไกล ชนกับกำแพง
วาลิน: 5555นึกว่าจะเก่งกว่านี้นะ กระจอกว่ะ😝
อีกทางคู่ต่อสู้อีกคน ได้ชนะอย่างง่ายได้
นักสู้> อย๋เฉยๆ
วาลิน> ก็อยู่เฉยๆตาม
นักสู้ทดอยู่เฉยไม่ได้ พุ่งเข้าไปเตะวาลินด้วยความที่เร็วมาก
วาลิน> หลบแล้วใช้หมัดคู่{หนุมานถวายแวน}โดนไปเต็มนักสู้คนนั้นหลบสติคาที่
กระทั้งพระราชาได้เรียกไป รับเหรียญเทพแห่งนักสู้หมัดเหล็กวาลินก็ไม่ได้สนใจอะไรมากหนักแต่ที่เขาสนใจก็คือลูกสาวของพระราชาองค์หญิงผู้งดงามและหนมน่มใหญ่มาก
พระราชา: ทำไมเจ้าที่แต่มองธิดาของข้าละ วาลิน
วาลิน: ข้าเห็นนางแล้วข้าชอบนาง (ตอบแบบตรงๆผู้ชายชอบก็ว่าชอบ ไม่ชอบก็วาาไม่ชอบ)
พระราชา: 555เออตรงดีข้าชอบ ถ้างั้นถ้าเจ้าได้เข้ายึดเมืองกาสิไิด้ ข้าจะยกลูกสาวข้าให้(เมืองหลวงที่มีอำนาจมากอีกเมืองข้างๆเมืองนี้ชึ่งเป็นคู่แข่งกับเมืองนี้มานาน)
องค์หญิง: ท่านพ่อค่ะ
พระราชา: เจ้าไม่ต้องหวงเขาไม่ได้มันมง่ายๆหรอก ขนาดนำทหารไปแสนคนยังทำอะไรไม่ได้
วาลิน: พระราชาขอรับ ข้าขอทหาร1000นายไปรวมรบกับข้าได้ไหม
พระราชา: 555แค่พันคนจะไปสู้อะไรได้
วาลิน: ท่านค่อยดูละกัน วาลินคิดในใจ::องค์ต้องเป็นของข้าแน่แท้
เวลาผ่านไป10วันโดยที่วาลินรวบรวมข้าวอาหารอาวุธเสร็จสิน
>>>ได้เวลาออกรบแล้วทหารของข้า พวกเจ้าพร้อมหรือไหม
เสียงทาร: ฆ่ามัน!!!!!!!!
เสียงของทหารดังจนไปถึงห้องของพระราชา
ติดตามตอนต่อไป×-×