นิยายเรื่องนี้เป็นชายรักชาย🐦
❌รับไม่ได้กดออก
❌เคะท้องได้
______________
คำโปรย..
"น้องจะอยู่พี่ไปตลอดไปใช่มั้ยครับ?"
"ครับ"
"งั้นเรามากระโดดหน้าผาพร้อมกันดีกว่าเนอะ..ที่รัก"
"ครับ ที่รักจะกระโดดพร้อมพี่คิดถึง"
'ที่รัก'นั้นคือชื่อของผม 'คิดถึง'คือชื่อพี่ชายฝาแฝดผมเอง ผมรักพี่ชายผมมากเพราะพี่ใจดีแต่ว่าคุณพ่อคุณแม่ท่านจะหย่ากัน จึงต้องมีใครสักคนที่อยู่กับพ่อ ใครสักคนอยู่กับแม่
"ที่รักไม่อยากห่างกับพี่เลย"
"นับหนึ่ง สอง สาม แล้วกระโดดกันน่ะ"
"ครับ"
ผมยิ้มแก้มปริที่จะได้อยู่กับพี่ชาย ซึ้งผมแอบหลงรักพี่ชายตัวเองและคิดว่าพี่คิดถึงเองก็รักผมเช่นกัน
"หนึ่ง"
"สอง"
"สะ..."
ตุบ !!! ภาพเบื้องล่างของหน้าผานั้นมีเพียงคนหนึ่งคนเท่านั้นที่ตกลงไป คิดถึงยืนยิ้มด้วยความสะใจที่เขาสามารถขจัดมารความรักออกไปได้
"ว้ากกกก ฮื่ออ ใครก็ได้..ใครก็ได้ช่วยน้องที่รักผมที!!" เป็นไปตามแผนของคิดถึงทุกอย่าง เขาเปิดจีพีเอสขอความช่วยเหลือก่อนจะกล่อมให้ที่รักกระโดด ไม่คิดเลยว่ามันจะง่ายแบบนี้
'หึหึ ต่อไปนี้พี่พลเขาจะได้สนใจกูแค่คนเดียว ไม่ต้องมีมารฝาแฝดอย่างมึง ไอ้ที่รัก!'
"ฮ่าๆๆ" คิดถึงหัวเราะเบาๆ สายตาที่จับจ้องไปยังร่างเล็กที่นอนจมกองเลือดอยู่เบื้องใต้หินผาด้วยความสะใจ
.
.
.
[ทำไม !! ทำไม!! พี่ต้องทำแบบนี้กับที่รัก!!] วิญญาณที่รักยืนมองภาพตรงหน้าอย่างรับไม่ได้
[ไม่!! ม่ายยยยยย] วิญญาณที่รักจางหายพร้อมกับเสียงกริ๊ดร้องอย่างโหยหวน
.
.
.
"ฟื้นแล้ว!!ไอ้ดินฟื้นแล้ว" หนาว..หนาว..จังเลย ใครชื่อไอ้ดินกันเนี้ย แต่ปวดหัวจังเลยอ่ะ ผมกะพริบตาเล็กน้อยมองผู้คนมากมายที่ยืนล้อมตัวผม
"ไอ้ดิน มึงฟื้นแล้ว!!พี่คิดว่ามึงจะตายแล้วซะอีก" เพียงขึ้นคำว่า'พี่' ร่างกายของผมก็อัตโนมัติทันที คือการผลัก'พี่'ออกไป ผมกอดตัวเองเอาไว้แน่น ไม่!!เขาไม่ไว้ใจใคร
"ไอ้ดิน มึงเป็นอะไร?พี่กับคนอื่นอุสาไปช่วยมึงออกมาจากไอ้ลุงขี้เมาขาโหดคนนั้นน่ะเว้ย "
ดิน?ลุงขี้เมา?ขาโหด? ใครกันว่ะ
"ผมไม่รู้จัก" ผมจึงตอบออกไปโดยมีเพียงสีหน้าตกใจจากคนตรงหน้า
"นี่..นี่มึงเสียความทรงจำเลยว่ะ กูไม่ตลกน่ะ!"
Guest
