ก่อนอื่นต้องขอสวัสดีผู้อ่านทุกท่านที่แวะเข้ามาเยี่ยนเยียนนะคะ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมาเมื่อนานมาแล้ว เนื้อเรื่องออกจะดราม่าซักหน่อย ยังไงก็ขอฝากไว้ในอ้อมใจของผู้อ่านทุกคนด้วยค่ะ
เสียงกระซิบจากลมหนาว.....
บทนำ
ผมเป็นเด็กผู้ชายธรรมดาๆ ที่มีความรักและความฝัน......
ผมคือคนๆนึงที่เจ็บปวด ร้องไห้ ทุกข์ทุน และทรมาณเป็นไม่ต่างไปจากใคร.....
วันเวลาหล่อหลอมผมจนกลายมาเป็นตัว'ผม'ในวันนี้..............
แต่ผมคนนี้.....กลับไม่เคยมีตัวตนในสายตาของใคร
เสียงนี้....ไม่เคยมีใครได้ยิน
ลมหายใจนี้......ไม่เคยมีใครจะรับรู้
ผม......ที่แม้แต่ครอบครัวก็ไม่ต้องการ
แล้วใครกัน......จะเห็นผม.....ซึ่งอยู่ในความมืดมนแห่งนี้กัน
ถ้าเห็น.....ได้โปรด หยิบยื่นมือของคุณมาให้ผมที.....
ฉุดผมขึ้นจากความทรมาณนี้ที.......
อีกไม่กี่วันความฝันของผมก็จะเป็นจริงเสียที วันที่ผมจะได้พบหน้าพี่ชายทั้งสองคนของตนเอง พี่ชายที่ไม่ได้เจอกันมานานแสนนาน พี่ชายที่ไม่เคยได้รับรู้ว่ามีน้องชายคนนี้อยู่อีกคน
อยากจะรู้นัก......ว่าครอบครัวนั้นจะอบอุ่นเพียงไหน
อยากจะรู้นัก.....ว่าจะมีช่องว่างให้ส่วนเกินอย่างผมแทรกเข้าไปได้ไหม
อยากจะรู้นัก....ว่าผู้ให้กำเนิดผม.....ยังจำลูกคนสุดท้องคนนี้หรือเปล่า
อยากจะรู้จริงๆ......
ผมไม่ได้มาเรียกร้องอะไรจากพวกเค้าทั้งนั้น
เพียงแค่.....ขอเพียงแค่รอยยิ้มอันอบอุ่น.......ที่จะจารึกอยู่ในความทรงจำของผมแม้วันสุดท้ายของลมหายใจ
แค่นี้ให้ผมได้ไหมครับ.....คุณพ่อ คุณแม่ พี่ชาย.......
********