บทนำ
ไมเคิล เป็นชื่อที่แม่ผมตั้งให้แต่ พ่อผมเขาตั้งชื่อผมว่าเรนทำให้สองคนคัดแย่งกันกับการเรียกชื่อผมสุดท้ายก็เลยลงเอยกับชื่อไมเคิล เรน ส่วนนามสกุลของผมนะหรอผมนามสกุลอะไรละทั้งพ่อและแม่ต่างเทียงกันเรื่ิองนามสกุลของผมว่าจะใช่ของใครสุดท้ายก้จบที่ผมมีนามสกุลเป้นเรนแทนแต่เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเกียวกับนามสกุลผมแต่มันเป้นเรื่องหลังจากนี้ต่างหากหลังจากที่พ่อแม่มีผมขึ้นมาได้จนอายุ12 แม่ผมก็เลิกกับพ่อทุกคนคงสงสัยสินะเพราะอะไรไม่ใช่เรื่องชื่อของผมนะครับเพราะพ่อผมเป็นคนเจ้าชู้หลายใจหรือเรียกกันง่ายว่าเฒ่าหัวงูนั้นเองถ้าเป็นคนอื่นคงคิดว่าเขาจะเป็นเหมือนผุ้ชายอ้วนหรือไม่ก็แก่มีแต่ตั้งอย่างเดียวอะไรประมารนี้ถ้าคุณคิดอย่างงั้น
คุณคิดผิดแล้วล่ะพ่อของผมยังหนุ่มและหล่ออยุ่ผ่านไปกี่ปีก็ยังหล่ออยู่เสมอจนบางครั้งผมเคยคิดว่าเขาเป้นอมตะหรือเปล่าแต่หลังจากเลิกกันพ่อและแม่เขาให้ผมเลือกว่าจะอยุ่กลับใครผมเลือกที่จะอยู่กลับพ่อเพราะผมไม่อยากไปอยุ่ต่างประเทศหลังจากแม่เลิกกับพ่อเขาก็กลับไปอยุ่ที่บ้านเกิดของตัวเองที่ต่างประเทศหลังจากนั้นพ่อผมเลยสร้างบริษัทของตัวเองและเป็นมหาเศษฐีและผมก็กลายเป็นคุณหนุทันที่แต่ยังไงผมก็ต้องไปโรงเรียนอยู่ดีและผมนะเรียนยันถึงม.4แต่ก็เกิดเรื่องขึ้นมีผู้หญิงรุมตบตีเพื่อแย่งตัวของผม(พอดีผมหน้าตาดีนะครับ)ถ้าเรื่องแค่นั้นคงไม่โดนไล่ออกหลอกครับคือเรื่องมันอยู่ตรงที่ผมไปหวานเสนห์ใส่ครูนะสี้และครูก็ตบกับนักเรียนแย่งตัวผมแถมผู้หญิงทุกคนผมก็มีอะไรด้วยทุกคนรวมถึงครูด้วยจึงถูกไล่ออกผมไปต่อที่ไหนก็ไม่มีใครรับพ่อผมก็กรุมใจที่ทำให้ลูกหล่อเกินไปพ่อผมจึงให้ลูกน้องไปประกาศหาโรงเรียนที่จะรับผมนี้ก็ผ่านมาปีหนึ่งแล้วก็ยังหาไม่ได้เลยผมจึงผลันตัวเองมาเป็นเทพจีบสาวมือโปรส่วนใหญ่จะจีบสาวทางออนไลน์ตลอดผมทั้งยังงี้ตลอดเพื่อแก้เบื่อเรื่องของเรื่องผมรำคาญพ่อที่พาผู้หญิงมากระทำทุกวัน(ไม่ซ้ำหน้าเลยทุกคนแถมมีหลากหลายประเทศส่งสัยพ่อคงชอบไปหาอะไรกินในงานอาหารนานาชาติ)จนกระทั่งวันหนึ่งมีจนหมายปริศนาส่งมาเชิญผมไปเข้าเรียนไม่มีใครรู้ว่ามันมาได้ไงทั้งที่ลูกน้องพ่อผมยังไม่มีใครหามาได้พอพ่อผมรู้เขาก็รีบเอาจดหมายมาให้ผมอย่างเร่งรีบ(รีบจริงๆนะเขายังไม่ได้ใสเสื้อผ้าเลยพอดีเขาพึงได้ฝรั่งมาเขาเลยลองชิม)เฮ้ย.....ไอ้เรนลูกรักพ่อหาโรงเรียนให้ลูกได้แล้วอยู่ดีๆพ่อก็เขามากอดและร้องให้ดีใจที่ผมมีที่เรียนแล้วเหมือนจะซึ้งนะแต่ไอ้หนอนชาเขียวของมันมาถูมือผมนะสิเขาขอร้องผมอยู่นานเพื่อที่จะให้ผมไปเรียนที่ผมไม่อยากไปเพราะมันต้องไปเรียนต่างประเทศที่หน้าแปลกคือโรงเรียนออกให้หมดผมจึงยอมไปเพราะพ่อผมขอผมจึงไปวันนั้นผมบอกลาสาวๆทุกคนที่ผมจีบและเก็บข้าวของพร้อมไปและไปวันรุ่งขึ้นก็มีรถมารับมีผู้หญิงมายืนรอเพื่อพาผมไปผมบอกลาทุกคนและไปขึ้นรถทันที่และผู้หญิงคนนั้นแนะนำตัวเธอชือ ชาล็อต เธอเป็นอาจรรยืใหญ่ผมก็แปลกใจทำไมอาจรรย์ใหญ่ถึงมารับผมผมจึงถามเขาไปว่าทำไมถึงต้องมารับผมถึงนี้เธอบอกว่าผมเป้นคนพิเศษผมก้งงว่าผมมีอะไรพิเศษก็เรื่องสะขนาดนั้นหรือเขาประชดผมและเขาก้พาไปสนามบินและให้ผมไปนั่งเครื่ิงบินแต่มันเป้นเครื่องบินสวนตัวผมเลยยิ่งสงสัยว่าทำไมถึงต้องนั่งเครื่องบินสวนตัวและผมถามไปประเทสไหนเขาก้ไม่พุดแต่ผมก้ไปนะผมนั่งไปสักพักเครื่องก้ขึ้นและไม่รู้วันนั้นเป็นอะไรเมฆหนากว่าปกติมองข้างล่างไม่เห้นอะไรเลยอยู่ดีๆผมก็ง่วงและตื่นขึ้นเมือผมรู้สึกตัวผมตกใจอยู่ดีๆคุณชาล็อตใสชุดแปลกๆและอยู่ดีๆคุณชาล็อตก็พูดว่า*ยินดีตอนรับสู่ต่างโลก*ผมก็พูดว่าอย่ามาล้อเล่นผมพูดเสียงแข็งเพระผมโมโหที่เขามาล้ออะไรแบบนี้มันดูติ้งต้องเขาให้ผมดูไปข้างนอกและสิ่งที่ผมเห็นโลกที่มีมังกรบินเต็มไปหมดและทุกที่เขียวกระจีบ้านและเมืองเหมือนในเกมRPGผมแทบช็อคก่อนที่ผมจะช็อคคุรชาล็อตหน้าจะเป้นแม่มดเพราะก้ใช้ไม้กระทาเสกอะไรสักอย่างทำให้ผมสงบสติและตั้งใจฟังในเรื่องที่เขาจะพุดคือ*นายต้องรวบรวมอาณาจักรทั้งหมดเป้นหนึ่งและขึ้นเป้นราชา*
Guest
