แกล้งแต่ง ไม่แกล้งรัก

เพราะ ‘ของขวัญ เพราพิลาส นทีสรวง’ว่าที่เจ้าสาวที่กำลังจะแต่งงานอยู่ในไม่กี่โมง หายตัวไป พร้อมทิ้งจดหมายว่าจะเดินทางไปบวชชีและศึกษาพระธรรมที่ประเทศอินเดีย ขอตัดจากทางโลก ไม่ขอมีห่วงผูกมัด ทำให้ ‘หมูหัน วันหรรษา นทีสรวง’ เด็กสาววัยเพิ่งจะพ้นรั้วมัธยมมาหมาดๆ ต้องเข้าพิธีวิวาห์แทนพี่สาวอย่างไม่เต็มใจ เรื่องมันอาจจะไม่เลวร้าย  ถ้าไม่เพราะเจ้าบ่าวคนนี้คือ ‘โค้ก พิชญะ อัศวปรีชา’ พี่ชายที่เธอเคยสนิทมากที่สุดในวัยเด็ก อีกทั้งยังเคยเป็นแม่สื่อให้ทั้งสองอีกด้วย การแต่งงานที่มีธุรกิจเข้ามาเกี่ยวข้อง ทำให้พี่สาวของเธอต้องหนีเอาตัวรอดไป วาจาที่แสนร้ายกาจกรอกใส่หูอยู่ทุกวี่วัน ทำให้วันหรรษนึกอยากเอาชนะคุณสามีแวมไพร์ ทั้งที่ปากร้าย ใจดำ แต่มีดีแค่สองอย่างคือ หล่อและรวยมาก แค่นั้นแหละ ให้ตายสิ นี่หรือคือชีวิตของผู้หญิงที่แสนจะงดงามและเลอค่ามากจริงๆ ไม่ค่ะ… คนอย่างหมูหัน ผู้มีความฮาและความรั่วเป็นอาวุธ จะต้องใช้มันพิชิตใจสามีจอมทึ่มและเย็นชาให้ได้ ถึงแม้ว่าจะต้องแลกด้วยร่างกายที่บริสุทธิ์ผุดผ่องนี้ก็ตาม

“เฮียยยย”

“ยัยบ้า จะเคาะอะไรนักหนา นี่มันกี่โมงแล้ว แล้วนี่ไปฟัดกับใครที่ไหนมา อื้อหือ กลิ่นเหล้าหึ่งเลยยัยเมรี”

“เที่ยงคืนเองงงง นี่มันควรเป็นเวลาที่สามีภรรยาต้องจู๋จี๋กานนน มามะ คืนนี้เรามาทำความรู้สึกแบบเอ็กซ์คูซีฟกันเถอะ”

ปัง!

‘ไหนยัยชะอมบอกว่าปลดกระดุมเสื้อสักสองเม็ดแล้วแหวกนิดๆ พร้อมทั้งเลิกกระโปรงให้เห็นขาอ่อนหน่อยๆ มันจะได้ผลไงวะ หรือว่ายังไม่พอ คราวหน้าปลดถึงเม็ดสุดท้ายแล้วกัน ยี่สิบเก้ากุมภาเวียนมาสี่ปีครั้ง วันเสียตัวก็เช่นกัน’