[จบแล้ว]อ้อมกอดซาตาน

อ้อมกอดซาตาน

"เขา" มาเฟียผู้เย็นชา ยากที่จะรักใครอีก เพราะเรื่องราวในอดีต

"เธอ" หญิงสาวผู้แสนอ่อนโยน เห็นความรักเป็นสิ่งสวยงาม

“เธอจะทำอะไรพรนับพัน!”มือแกร่งฉวยคว้ากรอบรูปมาไว้ในมือตนอย่างหวงแหน พรางมองใบหน้าหวานของคนตรงหน้าด้วยแววตากรุ่นโกรธ

“เอ่อ ลดาขอโทษค่ะ ลดาแค่อยากรู้ว่าห้องนี้ห้องใครเท่านั้นเองไม่ดะ..”

ไม่ทันที่เธอจะพูดจบอาคิณก็พูดแทรกขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าเขานั้นโมโหมากเพียงใด มือแกร่งจับแขนร่างบางและบีบตามอารมณ์โมโห

“มันไม่ใช่เรื่องของเธอ! ห้องนี้ไม่ใช่ห้องที่เธอจะเข้าไปยุ่ง ฉันเคยบอกเธอแล้วไม่ใช่รึไงอะไรควรยุ่งอะไรไม่ควรยุ่ง อ่อ รึคิดว่าฉันใจดีพาไปเที่ยวเลยคิดจะทำตัวเป็นเจ้าของบ้านอย่างั้นสิ ฉันจะบอกอะไรให้นะว่าอย่างเธอก็เป็นได้แค่คนอยู่อาศัยไม่มีสิทธิ์ที่จะทำอะไรก็ได้ตามใจตัวเอง เข้าใจมั้ยพรนับพัน!” พ่นวาจาร้ายเสร็จอาคิณจึงปล่อยแขนเธอเป็นอิสระแล้วหมุนตัวเดินจากไปพร้อมกับกรอบรูปในมือ ไม่แม้ชายตาแลใบหน้าหวานที่บัดนี้เต็มไปด้วยคราบน้ำตา

“อึก คนใจร้าย”

ไรท์ขออนุญาติเปลี่ยนคำนำเรื่องนะคะ เพื่อความอถรรสในการอ่าน💚

เป็นนิยายเรื่องแรกของ เวียงนา ยังไงฝากติดตาม คอมเม้นท์👇 กันด้วยนะคะ

ห้ามนำไป คัดลอก เผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด