บทนำ
ในปีการศึกษาใหม่ผมซึ่งเข้ามาเรียนต่อในระดับอุดมศึกษาที่ต่างจังหวัด ต่างบ้านเกิดเมืองนอนมาอยู่เมืองสุดเขตชายแดนภาคใต้ของไทย
โดยจังหวัดที่ผมเลือกที่จะมาพักอาศัยอยู่และศึกษาต่อนั้นคือจังหวัดสุราษฎร์ธานีอันเป็นที่ขึ้นชื่อเรื่องไข่เค็มไชยา แหล่งกำเนิดอาหารต่างๆมากมายสถานที่ท่องเที่ยวหมู่เกาะต่างๆซึ่งน่าจะทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลายมากที่สุดตลอดระยะเวลาที่มาศึกษาต่อที่นี่
ดังนั้นผมจึงดั้นด้นตั้งใจอ่านหนังสือสอบเพื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัยดังของที่นี่ให้ติดให้ได้และความฝันของผมก็เป็นจริงผมได้เข้ามาศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยชื่อดังของจังหวัดสุราษฎร์ธานี
‘นาวี’ ชายหนุ่มอายุ 18 ได้เดินทางเดินทางจากจังหวัดอุบลราชธานีภาคตะวันออกเฉียงเหนือมาศึกษาต่อสุดเขตชายแดนภาคใต้
เขาเริ่มวางแผนการเดินทางโดยคิดว่าจะเดินทางมาที่สุราษฎร์ธานีด้วย โดยนั่งรถไฟฟรีจากอุบลไปกรุงเทพและนั่งรถไฟจากกรุงเทพต่อไปยังสุราษฎร์ธานี
เมื่อวันเดินทางมาถึงนาวี ตื่นตั้งแต่ 6 โมงเช้าเพื่อเตรียมตัวมาขึ้นรถไฟโดยมีมารดามาส่งที่สถานีรถไฟ รถไฟจากอุบลไปยังกรุงเทพเริ่มออกเดินทางเวลา 8.30 นาทีระหว่างที่รอนาวินก็เดินซื้อของกินบริเวณนั้นรอ
จนเมื่อเวลามาถึงผู้โดยสารทุกคนเริ่มออกเดินทางโดยจุดหมายคือกรุงเทพฯเมืองใหญ่
เมื่อนาวินขึ้นมาบนรถไฟแล้วก็เผลอนอนหลับตื่นขึ้นมาอีกทีก็ใกล้จะถึงกรุงเทพฯแล้วพร้อมกับท้องฟ้าที่เริ่มมืดขึ้นเรื่อยๆ
รถไฟมาจอดที่ท่ารถไฟของกรุงเทพมหานครในเวลา 3 ทุ่ม 15 นาที นาวินเมื่อลงจากรถไฟมาแล้ว ได้กดโทรหาผู้เป็นลุงตนเองเพื่อให้ขับรถมารับเขาจะนอนพักที่กรุงเทพมหานครเมืองแห่งแสงสีก่อนสักคืนหนึ่งแล้วจึงออกเดินทางต่อจากกรุงเทพไปสู่สุราษฎร์ธานี
#จะพยายามลงบ่อยๆนะครับผม
#ขอบคุณที่อ่านครับ
#คอมเม้นติชมได้ครับ