.. รอยรักกรุ่น อุ่นไอ จากใจข้า
เว้าวอนหา เรียกร่ำ จำได้ไหม ..
รอยนาคินทร์
by..ษราริน
ความรักต่างภพที่เวลามิอาจขวางกั้น
ความรักต่างชาติพันธุ์ระหว่างนาคราชหนุ่มกับมนุษย์สาว ที่เต็มไปด้วยอุปสรรคตั้งแต่คราอดีต
ทำให้ทั้งสองต้องพรากจากกัน แม้จะผ่านไปกี่ร้อยพันปี กี่ภพ กี่ชาติ
แต่นาคราชหนุ่มยังคงมั่นคงในรักและเฝ้าบำเพ็ญเพียรเพื่อวอนขอต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์
เพียงเพื่อให้ได้พบหญิงคนรักอีกสักครา และแล้วโอกาสนั้นก็มาถึง
เมื่อเบื้องบนมอบเวลาให้เขาชั่วเดือนเต็มถึงเดือนดับ เพื่อให้ได้ขึ้นมาพบเธออีกครั้งบนโลกมนุษย์
แต่กลับมีข้อแม้ว่า ห้ามให้เขาเอื้อนเอ่ยเรื่องราวในคราวอดีตที่ทั้งสองมีต่อกัน
...จะยากเย็นแสนเข็ญเพียงใด ขอให้ข้าได้พบเจ้าอีกสักครา...
แม้เป็นเวลาเพียงเสี้ยวลมหายใจ นั่นก็มีค่าเหลือคณาสำหรับข้าแล้ว
****************************************
EX. หวานเราก็มี
สายลมคล้ายเป็นใจ พัดพาความเหน็บหนาวมาต้องสองกายวูบหนึ่ง รัณศรานั้นแม้จะมีปราการเป็นร่างสูงใหญ่ที่ห่อหุ้มกายบอบบางไว้เสียแนบแน่น แต่ความหนาวเหน็บก็เล่นเอาเธอสั่นสะท้านจนเขาสัมผัสได้
“ หนาวหรือ ”
เสียงทุ้มกระซิบแผ่วเบาอยู่ข้างหู เธอพยักหน้า เขาดันตัวเธอออกจากอ้อมกอดแล้วสบตา
“ ไปคุยกันต่อในห้องข้าเถอะ ” เธอส่ายหน้าดิก
“ ไม่ค่ะ ไม่ดี ”
“ ดีสิ ข้าว่าดีที่สุด ”
“ ดีสำหรับคุณน่ะสิ แต่สำหรับฉันมันไม่ปลอดภัย ”
“ ไม่ปลอดภัยอย่างไร เจ้าคิดว่าข้าจักทำอันใดเจ้าหรือ ”
เสียงทุ้มเอ่ยถามอย่างเจ้าเล่ห์ พร้อมส่งสายตาเป็นประกายฉ่ำหวานจนหญิงสาวหน้าร้อนวูบวาบจนต้องรีบหลบสายตาอันร้อนแรงคู่นั้น
อัครานาคินทร์เอื้อมมือใหญ่ไปเชยคางเธอขึ้นมาให้สบตาของเขาอีกครั้ง ก่อนเอื้อนเอ่ยวาจาเป็นคำมั่น
“ ไปเถิดยอดรัก ข้าสัญญาว่าจักไม่ล่วงเกินเจ้า ”
เธอสบตาเขา สบสายตาที่ราวกับมีมนต์สะกด มนต์สะกดที่ทำให้เธอพร้อมจะยินยอมทำตามในสิ่งที่เขาวอนขอทุกอย่าง
“ สัญญานะคะ ”
“ สัญญา ”
เธอนิ่ง แต่เขาถือเป็นคำตอบตกลง อัครานาคินทร์ก้มลงช้อนร่างบางขึ้นไว้ในอ้อมแขนแล้วสาวเท้ามุ่งหน้าไปยังบ้านพัก เธอทั้งตกใจและดิ้นรนพัลวัน
“ คุณอัครา ทำอะไรเนี่ย ปล่อยนะคะ ฉันเดินเองได้ ”
“ ให้ข้าอุ้มดีแล้ว ไม่ต้องเหนื่อย ”
“ แต่ฉันต้องไปบอกเพื่อนก่อน อยู่ดี ๆ หายไปเดี๋ยวเพื่อนเป็นห่วง โทรศัพท์มือถือก็ไม่ได้เอามา ”
“ เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง เดี๋ยวจักราจัดการให้ ”
“ แต่ว่า… ”
เสียงขัดแย้งหายไปในทันใด เพราะถูกปากหนาประกบแล้วบดจูบอย่างร้อนแรง จูบจนระทดระทวยไปทั้งกาย จูบจนเขาสาสมแก่ใจแล้วจึงถอนจูบออกมา
“ มิต้องกังวลอันใด เชื่อใจข้า ”
เสียงทุ้มกระซิบเบา ๆ หญิงสาวนิ่งเงียบ ใบหน้าหวานแดงซ่าน ร้อนผะผ่าวไปทั่วหัวหู เขาก้มลงมองร่างในอ้อมแขน ก่อนเอื้อนเอ่ยวาจาที่ทำให้สาวเจ้าสะเทิ้นไปทั่วใจกายอีกครั้ง
“ เจ้าอยากรู้อันใดเกี่ยวกับตัวข้า จักได้รู้ทุกสิ่ง เพราะคืนนี้ เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน…ทั้งคืน ”
EX. มาม่าเราก็มา
นาคหนุ่มก้มมองใบหน้าของหญิงคนรัก ตากลมหวานแดงก่ำนองไปด้วยน้ำตาและประกายความเศร้าเหลือล้นรินรดหลั่งลงบนสองแก้ม เสียงสะอึกสะอื้นราวกับจักขาดใจนั้นยิ่งทำให้เขาเจ็บปวดมากยิ่งกว่าเป็นร้อยเท่าพันทวี
"อย่าร่ำไห้ไปเลยยอดดวงใจของข้า เรามีเวลาอยู่ด้วยกันอีกเพียงน้อยนิด จงใช้เวลาที่เหลือนี้ให้มีความสุขที่สุด เราจักได้อยู่ในห้วงรำลึกของกันและกันตลอดไป "
อัครานาคินทร์เอื้อมมือขวาหนาใหญ่ข้ามเส้นแบ่งเขตแดนสองภพ เพื่อหวังเช็ดน้ำตาให้หญิงอันเป็นที่รัก แต่เพียงแค่เลยเส้นไปนิดเดียวเขาก็รู้สึกราวกับมีเข็มแทงไปทั่วสรรพางค์กาย นาคหนุ่มฝืนทนกับความเจ็บปวด ใช้มือไล้ไปที่สองแก้ม ปาดน้ำตาหวังจะให้เหือดหาย แต่มันกลับรินรดลงมามากกว่าเดิม รัณศรายกมือเรียวเล็กของตนขึ้นมาจับมือแข็งแรง ก้มลงบรรจงจุมพิตแล้วเอียงแก้มซบ
"แม้กระทั่งวาระสุดท้ายที่เราจักได้อยู่ด้วยกัน เบื้องบนก็ยังไม่เมตตาสงสาร"
รัณศราตัดพ้อ อัครานาคินทร์ฝืนยิ้ม สะกดกลั้นความเจ็บปวด ก้าวข้ามเส้นแบ่งเขตแดนสองภพแล้วตระกองกอดหญิงอันเป็นที่รักไว้แนบอก เขากอดเธอไว้แนบแน่น แนบแน่นราวกับว่ามิมีสิ่งใดจักพรากทั้งสองออกจากกันได้ รัณศรากอดตอบด้วยความรักอย่างสุดหัวใจไม่แพ้กัน เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาเพื่อหวังจะประทับใบหน้าชายอันเป็นที่รักให้ตราตรึงอยู่ในดวงใจตราบชั่วนิรันดร์ แต่แล้วเธอก็ต้องอุทานออกมาด้วยความตกใจยิ่ง
" อัครานาคินทร์ เลือด ท่านมีเลือดออก "
หญิงสาวยกมืออันสั่นเทาขึ้นบรรจงปาดเช็ดเลือดสดๆ ที่ไหลซึมออกจากจมูกและปากคนรัก เธอผลักเขาเพื่อหวังจะให้ข้ามเส้นกลับไปยังดินแดนนาคราช แต่เขากลับยิ้มและขืนตัวไว้ อัครานาคินทร์เชยคางหญิงสาวขึ้น ตาคมจ้องลึกไปในดวงตาหวาน เขาค่อยๆ ก้มหน้าลงไปใกล้
" ข้ารักเจ้า เหนือศศิธรแลสุริยา เหนือพสุธาแลนภากาศ รัก..แก้วเกศรา หญิงผู้เป็นดวงใจแห่งข้า อัครานาคินทร์ "
*********************************************************
รินมีเพจแย้วน้าา ไปกดไล้ค์กันไว้หน่อยจะได้เม้าท์กันได้
เม้าท์ได้ทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องเงิน เพราะเค้าเป็นคนมีฐานะ ฐานะยากจนอ่ะนะ
ช่วยกดหน่อย เหงา ไม่ค่อยมีคนคบ 5555
คลังนิยาย By ษราริน
คลังนิยาย By ษราริน
คลังนิยาย By ษราริน
กดเข้าไปที่รูปษรารินจะเห็นนิยายของษรารินทั้งหมดค่ะ หรือไม่ก็พิมพ์ชื่อเรื่องที่ช่องค้นหาได้เลยนะคะ
ฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจนักอ่านทั้งหลายด้วยจ้า ^^
Guest
