ความรักเด็กน้อย

ได้โปรดอย่ายอมให้เขาทำร้ายใจเธอได้ไหม เพราะตอนที่เธอเจ็บ ฉันนั้นเจ็บกว่า..

ฉันรักลินดา พวกเราอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่จำความได้ พวกเรามักจะอยู่ด้วยกันเสมอ ไปด้วยกันในทุกๆที่ ที่ไหนมีลินดา ที่นั่นก็จะมีฉัน

“ฉันจะอยู่ข้างๆลินดาเสมอนะ” ฉันบอกกับลินดา เธอยิ้มและบอกขอบคุณฉัน

พวกเราอยู่กันด้วยดีเสมอมา จนกระทั่งวันนั้น วันที่ลินดาตกหลุมรักชายหนุ่มปริศนา ลินดาที่แสนขี้อายของฉัน เขาเป็นชายคนแรกที่เข้ามาคุยกับเธอ แล้วเธอก็หลงรักเขา ถึงแม้ว่าตัวตนเขาจะเป็นปริศนา โธ่ ลินดาที่แสนใจง่ายของฉัน เธอช่างรักใครง่ายจริงๆ

ฉันได้แต่คอยเฝ้ามองลินดาอยู่อย่างเงียบๆ ถ้าลินดามีความสุข ฉันก็มีความสุข ถึงแม้ความสุขนั้นฉันไม่ได้เป็นคนสร้างก็ตาม ถึงอย่างนั้น ฉันก็ไม่อาจไว้วางใจชายปริศนาผู้นั้นได้  เขาจะทำให้ลินดาของฉันมีความสุขได้ตลอดไปหรือ ฉันนั้นไม่อาจอยู่เฉย ตามสืบเรื่องราวของชายปริศนา จนรู้ว่าเขาช่างเป็นผู้ชายมากรัก เขาไม่ได้มีแค่เธอเพียงคนเดียว

ฉันเตือนลินดา แต่เธอไม่ยอมฟังฉัน

ผู้ชายที่เธอรักมาก กับฉันที่รักเธอ ลินดาเด็กน้อยของฉัน เธอเลือกเขา

แล้วสุดท้ายเขาก็ทิ้งเธอ ลินดาผู้โง่เง่าของฉัน ฉันเตือนเธอแล้วใช่ไหม

ลินดาผู้ช้ำรัก เธอเศร้าซึมไม่เป็นอันทำอะไร ข้าวปลาไม่ยอมกิน โอ้ที่รัก ฉันปวดใจเหลือเกินที่เห็นเธอเป็นแบบนี้ ในเวลาอย่างนี้ฉันไม่อาจสร้างความสุขให้เธอได้เลย ฉันมันไม่ได้เรื่องจริงๆ

“ฉันจะอยู่ข้างๆเธอเสมอนะ” ฉันบอกลินดา เธอบอกขอบคุณแล้วร้องไห้ออกมา ทำใจฉันเจ็บปวดเหลือเกิน

ลินดาที่แสนเศร้าสร้อยของฉัน เธอใช้เวลานานแสนนานเหลือเกินที่จะรักษาพิษรักในใจ อะไรทำให้เธอรักเขาปานนั้น ฉันที่อยู่กับเธอมาเนิ่นนาน เธอรักฉันบ้างไหม

ฉันได้แต่หวังว่าลินดาที่สดใสร่าเริงของฉันจะกลับมาเร็วๆ ฉันอยากให้เธอหายจากความเศร้านี้ ความเศร้าของเธอคือความเศร้าของฉัน

แล้วในตอนที่ฉันคิดว่าลินดากำลังจะลืมรักครั้งนั้นได้ เขาก็กลับมา เขาที่ทิ้งเธอไป เขากลับมา ลินดาเด็กโง่ของฉันก็กลับไปหลงรักเขาอีกครั้ง

โธ่ เด็กโง่ของฉัน ชายคนนั้นกลับมาขอเธอคืนดี เธอก็หลงไปกับเขาง่ายดายเหลือเกิน

เขาก็ยังคงเป็นผู้ชายมากรัก และลินดาก็รับรู้เรื่องนี้ เธอยอมให้เขามีคนอื่น เพียงเพราะเธอกลัวเขาทิ้งเธอไป เธอยอมปล่อยให้เขาไปมีหญิงอื่น ขอเพียงเขากลับมาหาเธอ แค่นี้เธอก็พอใจ

แต่ฉันไม่พอใจ ฉันรู้ว่าลินดานั้นเสียใจเพียงไร ที่เห็นชายคนนั้นอยู่กับหญิงอื่น และฉันก็รู้ว่าลินดามีความสุขเพียงไรที่เขาอยู่กับเธอ

วันเวลาผ่านไป ผมที่เคยยาวสลวยก็สั้นลงทุกวัน ลินดาที่น่าสงสารของฉัน ผมที่ถูกสะบั้นหายไป เป็นเหมือนความรู้สึกของเธอที่เสียไป ผมที่เป็นดั่งชีวิตของผู้หญิง เธอกลับเลือกที่จะตัดอย่างไม่ลังเล ยามเมื่อเธอเสียใจเพราะเขา

“เขาไม่ได้รักเธอ เขาเห็นเธอเป็นแค่ของเล่นแก้เบื่อลินดา” ฉันบอกเธอ ลินดายิ้มให้ฉัน รอยยิ้มสุดฝืนทน

ฉันรู้ว่าลินดานั้นรู้เรื่องนี้อยู่แก่ใจ ความสุขจอมปลอมนั่นอีก ที่จริงเธอเจ็บปวดอยู่เสมอ ทำไมเธอถึงยอมให้เขาทำร้ายใจขนาดนี้ อะไรจะมีใจรักเขาได้ขนาดนั้น

เธอรู้บ้างไหมลินดาว่าฉันก็เจ็บ ฉันที่รักเธอ ฉันที่อยู่ข้างๆเธอเสมอมา เธอเคยเห็นค่าของฉันบ้างไหม แล้วเขาเป็นใคร มาจากไหนกัน ทำไมเธอถึงยอมให้เขาทำร้ายใจได้ขนาดนี้ ฉันเจ็บเหลือเกิน เจ็บจนไม่อาจเก็บกั้นน้ำตาเอาไว้ได้

“ลินดาที่รัก ได้โปรดอย่าให้เขาทำร้ายใจเธอไปมากกว่านี้เลย ทิ้งเขาไปเถอะ ผู้ชายมากรักอย่างนั้น เขาไม่มีวันทำให้เธอมีความสุขได้หรอก เชื่อฉันนะที่รัก ทิ้งเขาไป เขาไม่ได้รักเธอเลย หันมารักฉันบ้างเถอะนะ ฉันรักเธอ ” ฉันบอกกับลินดา เธอทำหน้าลังเล ฉันได้แต่หวังว่าความรักที่ฉันมีให้เธอนั้น จะทำให้เธอเลือกฉัน แล้วทิ้งเขาไป

ลินดาที่รักของฉัน เธอจับมือฉันเดินออกไปพบเขา เธอบอกเลิกเขา แล้วพวกเราก็กลับมาที่ห้อง เธอกุมมือฉันแน่นราวกับกลัวว่าฉันจะหายไป มันทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก ฉันดีใจที่เธอเลือกฉันมากกว่าเขา

“ฉันรักเธอนะ” ลินดาบอกรักฉัน มันทำฉันดีใจมาก

ฉันดีใจที่เธอรักฉัน ฉันนั้นรักจริง ฉันนั้นไม่หลอกลวง ฉันนั้นรักเธอ ฉันคือเธอ และเธอคือฉัน อยากให้เธอรักตัวเองมากๆนะลินดา

ทิ้งชายคนนั้นไว้เป็นเพียงความทรงจำ แล้วหันมารักตัวเองดีกว่า

แล้วชายคนใหม่ก็เข้ามาหาเธอ ลินดาก็ตกหลุมรักง่ายซะเหลือเกิน

โธ่ ลินดาที่แสนใจง่ายของฉัน...