คำโปรย
อย่าไปพูดให้ใครรู้เชียว ว่าตาแก่คร่ำครึอย่างเขาหลงใหลเด็กสาววัยเจริญพันธุ์ อยากเป็นพ่อพันธุ์ให้เห็นเต็มแก่ รู้ถึงไหน อายไปถึงนั่น สาวๆ นับร้อยต้องใจสลายเพราะหลานสาวตัวดีคนนี้คนเดียว
“ชอบหรือไงที่ได้วิ่งมากับไอ้ลูกครึ่งนั่น เห็นมันหล่อสินะ ถึงได้ไม่ระวังตัวแบบนี้ ระยะทางจากบ้านมาถึงนี่ตั้งไกล ไม่กลัวถูกลากลงข่มขืนข้างทางเลยรึไง”
หญิงสาวถึงกับหน้าเหลอเมื่อถูกต่อว่าเป็นชุดๆ
“อาเพลิงไม่พอใจน้องปรางเรื่องอะไรคะ น้องปรางก็ออกวิ่งตามปกติ แต่เพราะคิดถึงอาเพลิงมากไปหน่อยจึงวิ่งมาไกลถึงที่นี่ ส่วนคุณพอลเขาตามมาเองนะคะ น้องปรางจะไปห้ามเขาได้ยังไงในเมื่อเขาเป็นแขกของคุณพ่อ”
อาหนุ่มหันไปมองหน้าหลานสาวคนสวย เห็นดวงตาใสเป็นประกายไม่มีเล่ห์เหลี่ยม เขาก็ยกมือขึ้นเกาหัวแกรกๆ จะต้องให้พูดยังไงว่าเป็นห่วง และไม่พอใจที่เห็นเธออี๋อ๋ออยู่กับชายอื่น ถ้าพูดออกไปแล้วจะถูกหาว่าเป็นตาแก่คร่ำครึหัวโบราณเกินไปหรือเปล่า แต่ถ้าไม่รักจะไม่ใส่ใจเลยให้ตายสิ!
“ทีหน้าทีหลังอย่าวิ่งมาไกลขนาดนี้อีก อยากมาหาก็ขับรถมาก็ได้ ไม่ต้องลงทุนวิ่งมาหา รู้มั้ยว่าเป็นผู้หญิงภัยมืดมีอยู่รอบตัว แล้วดูแต่งตัวเข้าสิจะออกวิ่งทำไมไม่ใส่กางเกงวอร์มขายาว หรือชอบโชว์ขาขาวๆ ให้ชาวบ้านมองตาเยิ้ม รู้รึเปล่าว่าคนงานในไร่มีแต่หื่นกามทั้งนั้น พวกนี้ทำแต่งานไม่ค่อยออกไปเจอผู้หญิงเท่าไหร่ สันดานดิบมันมีอยู่ในทุกคน ยิ่งเห็นสวยๆ ขาวๆ แบบนี้มันยิ่งชอบ”
“แหม...อาเพลิงพูดน่ากลัวจัง น้องปรางไม่ชอบใส่กางเกงขายาวนี่คะมันร้อน นี่ก็ทนใส่เสื้อวอร์มเพราะกลัวดำหรอกนะคะ จริงๆ อยากถอดแล้วออกวิ่งเลยมากกว่า”
คนพูดยกมือรูดซิปและถอดเสื้อวอร์มออกโดยที่อาหนุ่มยกมือห้ามไม่ทัน เขาโล่งอกที่เธอยังมีเสื้อกล้ามสวมข้างในอีกชั้น แต่คงไม่ดีแน่ถ้าเธอจะใส่ชุดนี้ออกวิ่งเพราะเสื้อกล้ามนั้นเอวลอยจนเห็นผิวขาวๆ ช่วงเอวชัดเจน
“อย่าแต่งตัวแบบนี้ออกวิ่งเชียวนะ ถ้าอาเห็นจะเอาไม้เรียวหวดก้นให้นั่งไม่ลงเลย”
***************
เมื่อในอดีตชาติเขาหลงรักเด็กผู้หญิงตัวเตี้ยแก่นแก้วหน้าตาน่ารัก และคอยตามติดเธอทุกครั้ง ขอความรักจากเธอบ่อยๆ ด้วยความที่อยากปกป้องดูแลทั้งตัวและหัวใจ แต่เธอกลับปฏิเสธผู้ชายเพอร์เฟคอย่างเขาจนไม่สามารถมีชีวิตต่อที่เมืองไทยได้ เขาหนีไปตั้งหลักที่ต่างประเทศและไม่มีโอกาสกลับมาหาเธออีกแล้วนับแต่วันนั้น
ปัจจุบันชาติเขาและเธอไม่เคยจำอดีตได้ แต่เขาเป็นฝ่ายวิ่งหนีเธอบ้าง หนีทั้งๆ ที่รู้ว่าไม่รอด เพราะหัวใจเรียกร้องให้อยากดูแลปกป้องและเป็นเจ้าของอย่างคิดไม่ถึง จนในที่สุดเธอก็ตกเป็นของคุณอาอย่างเขาอย่างไม่ต้องสงสัย....ที่เถียงนาข้างทาง
สงวนลิขสิทธิ์ตามพ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ ปี 2537
ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง คัดลอก หรือตัดส่วนหนึ่งส่วนใจไปตัดแปะเป็นผลงานของตนเองโดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียน
Guest
