เสน่ห์นาคราช

' อึก มะ ไม่ท่านพี่!!  ' เสียงหวานร้องตะโกนดั่งลั่นเรียกผู้เป็นพี่ของตนที่นอนจมกองเลือดด้วยฝีมือของเหล่าครุฑซึ่งเป็นศตรูกับนาคอย่างตน เสียงหวานหวีดร้องเรียกหาผู้เป็นพี่เนื่องด้วยไม่อาจที่จะช่วยผู้เป็นพี่ของตนได้

' นาคอย่างพวกเจ้า เกิดมาเพื่อเป็นอาหารให้ครุฑอย่างพวกเราอยู่แล้วจะเสียใจใย  หากเจ้าจักเครียดแค้นละก็ไปแค้นคนรักของเจ้าโน้น 55  '  ครุฆตนหนึ่งพูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะอย่างสะใจในประโยคสุดท้าย

' ไม่!!!  ข้าไม่เชื่อ!  ข้ามะ '. ร่างบางยังเอ่ยไม่จบประโยคดีนัก ดาบเล่มยาวได้แทงทะลุผ่านจากข้างหลังร่างบางอย่างรวดเร็วและทะลุไปถึงหัวใจ..

กลุ่มเลือดสีเขียวไหลออกมาเต็มพื้นธรณี ทันใดนั้นกลับมีครุฑอีก 2. ตน. บินโชบลงมาจากฟากฟ้าและได้คราดชีวิตของเหล่าครุฑกลุ่มนั้นจนหมดสิ้น

.

.

.

.

.

เฮือก!!  อีกแล้วหรือฝันอะไรแบบนี้อีกแล้วหรือ กายบางยกมือเช็ดเหงื่อแถบหน้าผากและไรผมก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงขาเรียวเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวและเดินตรงไปอาบน้ำเพื่อชำระร่างกาย. บ่อยครั้งที่เขาฝันถึงอะไรแบบนี้..เมื่อเขานำความฝันอันแสนโหดร้ายนี้ไปเล่าผู้เป็นพี่ฟัง พี่ชายผู้มีหน้าตางดงามของเขา 'วารินทร์' จะต้องตกใจทุกคราก่อนจะพูดประโยคเดิมๆว่า

"คงจะดูหนังมากไปละมั้ง ". ถึงจะตอบมาด้วยรอยยิ้มแต่ในแววตากลับดูกังวล

เขาก็หวังให้มันเป็นเพียงความฝันเหมือนกัน...