การสูญเสีย คือการเริ่มต้นที่ดีเสมอสำหรับผม...
-FIRE-
ในช่วงเวลากลางดึกของค่ำคืน ณ ตอนนี้ บ้านทุกหลังมืดสนิทไร้เเสงไฟส่องสว่าง มีเพียงเเสงไฟอ่อนๆที่ถูกเปิดให้ส่องสว่างจากโคมไฟอันใหญ่ข้างถนน ไร้วี่เเววร่างของผู้คน ใช่สิก็ในช่วงเวลานี้สำหรับคนทั่วไปคือเวลาการพักผ่อน ทุกคนกำลังนอนหลับอยู่บนเตียงที่เเสนจะนุ่มเเละอบอุ่น เดาว่าคงหลับตาพริ้มฝันหวานไปถึงไหนต่อไหน เเต่ในโลกของความฝันนั้นช่างห่างไกลจากโลกเเห่งความจริงเหลือเกิน ในขณะที่ทุกคนกำลังฝันดีในโลกที่เรียกว่าโลกเเห่งความฝัน พวกเขาไม่รู้เลยว่าฝันร้ายในโลกของความเป็นจริงกำลังมาเยือน...
" ฉันควรจะดีใจดีไหมนะที่เกิดมาอยู่ในโลกของความเป็นจริง... หึ ใครสนวะ เผาเเม่ง "
-คำเตือน-
ไม่มี..อ่านๆไปเถอะหลงเข้ามาเเล้ว