youtube
เพราะรักมากถึงได้เจ็บมาก
เพราะรักมากถึงได้เกลียดมาก
เพราะรักมากถึงได้แค้นมาก
แม้นชีวิตจักต้องมอดม้วยมรนา ก็ขอเป็นภูตผีตามติดอ้ายทุกชาติไป
“อ้ายคำหลาย อ้ายคำแสน สาบานสิจ๊ะ ว่าจะไม่ทิ้งจันไปไหน”
“ขอรับ ไอ้คำหลายคนนี้สาบาน ว่าจะไม่ทิ้งคุณหนูจันทร์ไปไหน แม้นยามยากดีมีจนกระผมก็พร้อมจักเดินเคียงคุณหนูอยู่ร่ำไป”
“คำแสนก็เช่นกันขอรับ กระผมสาบานว่าจะยืนเคียงคุณหนูจัน ไม่ว่าจะยามมีทุกข์ หรือยามมีสุขขอรับ”
“ขอให้ฟ้าดินรู้เห็นเป็นพยานกับความรักของพวกเราทั้งสามคน”
ผู้ใดเล่าจะเข้าใจความเจ็บปวดที่ถูกชายผู้เป็นที่รักตัดสวาทอย่างไม่ใยดี แม้นจักเฝ้าถวิลหาทุกคืนวัน จากวันล่วงเลยเป็นเดือน จากเดือนแปรผ่านเป็นปี บ่เห็นเงาของอ้ายคนฮัก มิใช่ถูกมารยาหญิงล่อลวงไปแล้วหรอกหรือ เหตุใดเล่าจึงไม่กลับมา
ทิ้งให้คุณหนูจันผู้นี้ชะเง้อคอรอ